książki szczecińskie

Mirosława Piaskowska-Majzel
Autorka wprowadza czytelnika w świat zwykłych, codziennych czynności, a pomiędzy nimi próbuje znaleźć odpowiedź na pytanie, co kształtuje współczesną rzeczywistość, czy świat miniony (w tym kultura i religia), czy tylko my sami – pozbawieni korzeni, a przez to tożsamości. Jest więc w tym tomie refleksja na temat kondycji człowieka, przyczyny samotności i powody zagubienia.

Mirosława Piaskowska-Majzel
To książka o godzeniu się! O godzeniu się na i o godzeniu się z.
36 i 6 wydaje się być stanem normalnym. Ale co jest normą?

Anna Frajlich
pierwszy i drugi tom poetycki Anny Frajlich, wznowione w jednym woluminie
Nagroda Kościelskich 1981 (Tylko ziemia)

Maria Towiańska-Michalska
– Pamiętam, bo to był bardzo ważny dla mnie wieczór. Uliczki Filadelfii, zasypane pierwszym w tamtym roku śniegiem, w świetle księżyca wyglądały pięknie i tajemniczo. Następnego dnia rano miałem wyznaczony termin obrony pracy doktorskiej. Wybrałem się na krótki spacer przed snem. Oświetlone puste wnętrze kawiarni i para w środku przyciągnęły mój wzrok.

Brygida Helbig
Polskie dziewczyny na ulicach Berlina – w dodatku niektóre ze Szczecina. Są już na samym uniwersytecie. Żądne wiedzy szturmują wielkie wrota. Choć są, jak to kobiety, zrobione ze zwykłego mięsa, dobijają się do magistrów i zaszczytów, zaczynają pisać i tworzyć, rozkręcają się na całego. Główna bohaterka na skraju załamania nerwowego szuka pocieszenia w pociągach do Szczecina pełnych terapełtek. Jest świnią, ale ma swego anioła.

Alan Sasinowski
W Apetycie na eksces Alan Sasinowski testuje współczesną polską prozę i współczesną polską krytykę. Sprawdza, w jakim stopniu są suwerenne – suwerenne wobec mód, ideologii, ale także innych, trudniej uchwytnych wpływów.

Jolanta Jonaszko
Bez dziadka. Pamiętnik żałoby to wyjątkowo dojrzały i błyskotliwy debiut. Autorka stworzyła przejmującą opowieść o porażeniu śmiercią, która jest nieodwołalna, ale również o ciszy, która paradoksalnie wiele wyraża i jest nie do zniesienia.

Marek Warchoł
Bezdzień to poetycka powieść opisująca podróż przez miasto, przestrzeń, pamięć, czas (i bezczas). Głównych bohaterów jest co najmniej troje: on, ona i miasto. Cała trójka jest bezimienna, chociaż miasto nosi wszelkie topograficzne znamiona Szczecina, a trasę wędrówki da się prześledzić na mapie.

Artur Daniel Liskowacki
Nagroda Literacka „Jantar” 2019 (nominacja)
O czymkolwiek pisze Artur Daniel Liskowacki – o teatrze, filmie, literaturze i życiu literackim, o Szczecinie czy Oborach, otoczeniu gabinetu proktologa w przychodni zdrowia, brzuchomówstwie, poezji Piotra Szewca, prozie Romana Bratnego – jest w tym ironia.

Cezary Nowakowski, Jakub Nowakowski
Błogosławieni to historie zwykłych ludzi – tych, żyjących na marginesie, w oficynach miasta i tych, działających w światłach jupiterów.

Artur Daniel Liskowacki
Nagroda Literacka NIKE 2009 - nominacja
Capcarap to zbiór krótkich współczesnych opowiadań, połączonych osobą bohatera-narratora; inteligenta, który usiłuje obserwować świat z dystansu. Opowiadania te układają się w sekwencje obrazków z codzienności – zabawnych i gorzkich, sarkastycznych i okrutnych, ironicznych, a często autoironicznych. Zręczna fabuła, intrygujące narracje i zaskakujące, przewrotne pointy stanowią tu jednak ramy innej, głębszej opowieści o mrocznym, niepokojącym wymiarze rzeczywistości.

Artur Daniel Liskowacki
Nagroda Literacka NIKE 2009 - nominacja
wydanie 2 rozszerzone, z posłowiem Michała Larka

Bartosz Wójcik
Christiania to opowieść o Polakach umieszczonych przez los w wiedeńskiej scenerii, w wyrafinowany sposób balansująca między humorem, a rozgoryczeniem. Jej autor, uwodząc czytelnika, prowadzi go na manowce prawdy i pokazuje zarówno tragiczne, jak i groteskowe strony eschatologicznego konfliktu dobra ze złem. Powieść Bartosza Wójcika to istotne uzupełnienie obrazu Polaka, jaki został stworzony przez polskich pisarzy mieszkających w krajach niemieckojęzycznych.

Piotr Michałowski
Zbiór Cisza na planie obejmuje wiersze napisane w ciągu ostatnich 7 lat – w różnych okolicznościach, sytuacjach i przede wszystkim stanach: od najbardziej prywatnych (jak sen), po najbardziej publiczne (jak wydarzenia z pierwszych stron gazet).

Artur Daniel Liskowacki
Cukiernica pani Kirsch Artura Daniela Liskowackiego jest zbiorem opowiadań, ale też powieścią. Wszystkie teksty łączy nie tylko postać trójjedynego narratora – głównego bohatera-autora – lecz także miejsce wydarzeń (Szczecin), epizodyczne, ale bardzo ważne postacie najbliższych osób i ogólna idea całości.

Krzysztof Niewrzęda
Czas przeprowadzki jest literackim portretem Berlina, ukazanego na tle rozważań dotyczących zarówno kultury, jak i polityki, historii oraz problemów społecznych. Po raz pierwszy w historii polskiej literatury Berlin został opisany tak wnikliwie. A do tego w sposób niezwykle ekscytujący, co jest efektem szczególnej wrażliwości językowej Autora.

Małgorzata Gwiazda-Elmerych
Czy Bóg tutaj zagląda? – to tytuł cyklu programów, które realizowałam dla TVP Szczecin w latach 2008-2010. Ukazywał on szarą codzienność zwykłych ludzi i ich przemyślenia dotyczące najważniejszych, najbardziej istotnych, życiowych tematów, takich jak miłość, prawda, kłamstwo, dobro, zło, sprawiedliwość, rodzina, wiara, człowiek, szczęście, śmierć, przemijanie...

Tomasz Majzel
Tomasz Majzel jest znany z tego, że pisze krótko, zwięźle, powściągliwie na zasadzie: „Mało słów / dużo »nie wiem«”. Poeta zapisuje, notuje mijający czas, filozofuje z przekornym poczuciem humoru, chwyta paradoksy i aforyzmy. Zajmują go spacery po parku i sprawy ostateczne.

Leszek Szaruga
Akcja powieści toczy się w latach 1947-1980, a kończy w momencie wybuchu strajku w stoczni szczecińskiej. Splatające się losy bohaterów tworzą fabularną osnowę powieści, stanowiącą tło dla dyskusji i refleksji poświęconych przede wszystkim kwestiom tożsamościowym, ale też zagadnieniom związanym z losami Szczecina, Polski oraz z historią.

Roman Ciepliński
Diabelski młyn to wielowątkowa powieść, której głównym tematem jest wielorako pojmowana, poszukiwana przez bohaterów i ulegająca modyfikacji tożsamość. Zarówno ta, która decyduje o ich identyfikacji, jak i ta, która daje podstawy do integrowania się ze społecznością za sprawą podobnych bądź wspólnych losów i tego samego miejsca zamieszkania.

Artur Daniel Liskowacki
Nagroda Literacka „Jantar” 2023
Poeta odkrywa paradoksy oparte na nieoczekiwanych wykolejeniach słów i znaczeń. Rozbierane albo zderzane ze sobą związki frazeologiczne podważają utrwalone gnozy i klisze narzucane przez automatyzm wypowiedzi.

Zbigniew Jasina
Wiersze Zbigniewa Jasiny to poetyckie medytacje. Ich tematem są problemy egzystencjalne, o których literatura mówi od zawsze – jednak Jasina potrafi o nich opowiedzieć własnym, przekonywającym i przejmującym głosem.

Piotr Michałowski
Nagroda Literacka „Jantar” 2021 (nominacja)
Michałowski przypomina się jako mistrz miniatur lirycznych. Odsłania swój sceptycyzm: „Póki trwa moja przyszłość, zawsze będę tracił”. Ale wciąż wierzy w czytelnika. Zaprasza do współuczestnictwa w świecie sztuki słowa atakowanym przez nicość.

Artur Daniel Liskowacki
Nagroda Literacka NIKE 2001 – finał
I nagroda w kategorii prozy VI Konkursu Literackiego Polskiego Towarzystwa Wydawców Książek 2002
Eine kleine Artura Daniela Liskowackiego to opowieść o tym, jak z pewnego miasta S. wyjechali ludzie, którzy byli jego zwykłymi obywatelami. Razem z nimi wyjechała z miasta dotychczasowa historia. Ślady, jakie po nich pozostały, ktoś po pięćdziesięciu latach potraktował jako zobowiązanie, by opowiedzieć historię dawnych mieszkańców, skoro oni sami tego zrobić już nie mogą. Eine kleine to również jedna z najstaranniej poszarpanych, pokawałkowanych i nieciągłych narracji w prozie polskiej lat 90. XX wieku.

Artur Daniel Liskowacki
Nagroda Literacka NIKE 2001 – finał
I nagroda w kategorii prozy VI Konkursu Literackiego Polskiego Towarzystwa Wydawców Książek 2002
Co decyduje o sile książki? Na pewno jej orientacja, której nie waham się nazwać historiozoficzną. Ona nadaje jej mocny gorzki posmak, niezależnie od tego, że powieść jest niezwykle zmysłowa. Gorycz bierze się ze świadomości tego, że choć utracony świat można doskonale opisać, to w sensie fizycznym przywrócić go nie sposób.

Zuzanna Waligórska
Miniatury poetyckie Zuzanny Waligórskiej można czytać jako serię autonomicznych przygód lub zapisanych w dzienniku akcydensów życia, ale również zobaczyć, że układają się one w dynamiczny autoportret dojrzewania. Są świadectwami narodzin wrażliwości, zawartymi w opowieściach o kontaktach pierwotnych, bliskich zerowemu punktowi poznania.

Brygida Helbig
Ogólnopolska Nagroda Literacka dla Autorki GRYFIA 2012 (finał)
Nagroda Literacka NIKE 2012 (nominacja)
W groteskowych, tragikomicznych narracjach Brygida Helbig ze współczuciem, ale i przewrotnym humorem dociera do wypartych emocji, podświadomych motywacji, opisuje skrzywione przez szkołę, organizacje młodzieżowe i wojsko biografie Enerdowców.

Brygida Helbig
Ogólnopolska Nagroda Literacka dla Autorki GRYFIA 2012 (finał)
Nagroda Literacka NIKE 2012 (nominacja) 
W groteskowych, tragikomicznych narracjach Brygida Helbig ze współczuciem, ale i przewrotnym humorem dociera do wypartych emocji, podświadomych motywacji, opisuje skrzywione przez szkołę, organizacje młodzieżowe i wojsko biografie Enerdowców.

Maria Towiańska-Michalska
Maria Towiańska-Michalska przywraca swą pamięcią świat umarły. Łuniniec na Polesiu, w którym spędziła dzieciństwo i wczesną młodość. To czas II Rzeczpospolitej, utrwalony w historycznym micie – często sielankowym, jako Raj Utracony. Ale pamięć Towiańskiej-Michalskiej, choć ocala tego świata cząstkę prawie nieznaną, nie jest pamięcią sielankową.

Andrzej Skrendo
Projekt krytyczny Andrzeja Skrendy okazuje się szeroko otwarty na najróżniejsze doświadczenia lekturowe. Warto podkreślić ten rys jego postawy, gdyż krytyków podobnego formatu nie mamy obecnie wielu, a tradycja nowoczesnej polskiej krytyki do tej właśnie śmiałości i wszechstronności zobowiązuje.

Tomasz Majzel
Wiersze z cyklu Fotoalbum są konsekwentną serią prób dotarcia do prawd najprostszych poprzez redukcję języka. Tomasz Majzel z namysłem cedzi słowa, dobiera je z rozwagą, a więc i odpowiedzialnością, a szlachetna asceza jego stylu, czy raczej posunięta do skrajności wstrzemięźliwość wyrażania, nadaje sugestywny ton ostrożnie ubieranym w słowa myślom.

Marek Łuczak
Publikacja o zabytkowych kościołach Gminy Kołbaskowo.

Helena Raszka
Czytając jedenasty zbiór wierszy Heleny Raszki, słyszymy głosy rozbrzmiewające w jej przestrzeni od półwiecza – wciąż podobne, a jednak ewoluujące zgodnie z rytmem oddechu i prywatnego kalendarza, w którym pamięć spokrewnia odległe daty i odświeża przeszłość.

Brygida Helbig
Miniatury poetyckie z tomu Hilfe Brygidy Helbig niczym szkatułki, w których zamknięto okruchy życia oraz strzępy wrażeń i doznań, formują sens przypadkowej zawartości. Dosłowność zamykają w metaforycznym uogólnieniu, a konkret codzienności w perspektywie dziejów świata.

Marek Łuczak
Jest to pierwsza próba zebrania znanych materiałów archiwalnych i przedstawienia historii Gminy Kołbaskowo.

Artur Daniel Liskowacki
Nagroda Literacka „Jantar” 2020
Cztery pory roku, cztery inspirowane autentycznymi wydarzeniami epizody z poplątanych ścieżek polskiej historii, tej odległej już, której świadkowie wymarli, i tej wciąż jeszcze bliskiej, żywej w zbiorowej pamięci...

Andrzej Grodecki
Iluzje są zbiorem dwunastu opowiadań opisujących zdarzenia rozgrywające się na pograniczu jawy i snu. Przedstawione realia mieszają się z fikcją bliską mistyce, zaś niejednoznaczne zakończenia mają pobudzać fantazję czytelnika, umożliwiając dopełnienie fabuły jej magiczną mocą.

Helena Raszka
Helena Raszka, zasłużona i uznana w kraju, a jednocześnie najbardziej szczecińska pośród poetek, nie miała szczęścia do systematycznej publikacji swych tomików. Dopiero teraz ukazuje się zbiór Imię własne, zawierający wiersze z lat 80. ubiegłego stulecia, a więc jest swego rodzaju zabytkiem, osobistym zapisem egzystencji poetki zmarginalizowanej w ostatnim okresie PRL.

Zbigniew Jasina
„Inaczej pamiętam, inaczej przemijam” – pisze w swoim nowym tomie wierszy Zbigniew Jasina. Czy „inaczej” znaczy tu bardziej? Czy wprost przeciwnie: mniej, ale dzięki temu intensywniej? A może należy to czytać jeszcze... inaczej? Dopóki pamiętam – przemijam inaczej. Uważniej, pełniej, spokojniej; mimo że wędruję głębiej – w samego siebie. Do źródeł. Czystych, chociaż gorzkich.

Anna Frajlich
trzeci i czwarty tom poetycki Anny Frajlich, wznowione w jednym woluminie

Zbigniew Jasina
Lektura tych wierszy nieuchronnie ożywia ich najważniejszy kontekst literacki – twórczość Zbigniewa Herberta. Tym bardziej, iż rozważania Jasiny skupiają się w podobnych jak u Herberta rewindykacjach. Są to rekonstrukcje domniemanych dramatów i klęsk osobistych postaci spoza pierwszego planu, tych przeoczonych i przemilczanych przez historiografię, bohaterów epizodów, którym nie przyznano statusu tragedii, odmówiono rozgłosu i upamiętnienia.

Zbigniew Kosiorowski
Świat małych ojczyzn, oglądany dziecięcymi oczyma, bywa wielki i fascynujący. Odbija się w nim własnym echem każda zapamiętana historia, wiekopomna albo śmiechu warta. Ta z mikroskali, dotycząca jedynie własnej rodziny, jak i ta druga, pisana z wielkiej litery, przechodząca do podręczników – ale tłumaczona własną miarą. Lub odrysowywana ćwiczoną dopiero kreską na pierwszych rysunkach, wypróbowywana przy konstruowanych modelach, układana w kolekcjach pocztowych znaczków.

Leszek Szaruga
Zbiór aforyzmów Leszka Szarugi obejmuje sentencje odwołujące się zarówno do literatury pięknej, do Biblii, jak i do przysłów oraz porzekadeł. Większość z nich to gry językowe wykorzystujące wieloznaczność używanych pojęć i pozwalające na skompromitowanie nadużywania wielu z tych pojęć, idei, określeń i zwrotów.

Anna Kaniecka-Mazurek
Powieść tę śmiało porównać można do wielogatunkowego kalejdoskopu. W zależności od tego, pod jakim kątem spojrzymy na świat wykreowany piórem szczecińskiej autorki, oko czytelnika odkryje elementy sagi, w której splatają się losy dwóch polskich rodzin, powieści społeczno-obyczajowej, niczym lustro odbijającej dzieje PRL-u i powieści psychologicznej.

Paweł Jakubowski
Kopuła Pawła Jakubowskiego jest postapokaliptyczną minipowieścią, w której autor ukazuje rzeczywistość po kataklizmie do jakiego doszło na Ziemi. Jego konsekwencją jest skażenie środowiska, tak duże, iż uniemożliwia ono życie na powierzchni. Ci nieliczni, których kataklizm oszczędził, zamieszkują więc w podziemnych miastach-kopułach.

Artur Daniel Liskowacki
Kronika powrotu to szkice o współczesnej kulturze, o twórcy i jego dziele, o pisarzu i książce. Gorzkie, ciemne, przesycone sarkazmem i ironią (z dużą dawką autoironii), ale wyzbyte tonu jeremiady i naznaczone pełnym refleksji dystansem.

Bartosz Sawicki
Sawicki jest emocjonalnym chuliganem. Na wzór Geneta szuka człowieczeństwa i piękna w rynsztoku. Tapla się w najgorszej brei. Zwiedza najbardziej podejrzane zakamarki mózgu. Nieustannie konfrontuje wszystko ze wszystkim. Nie jest to jednak tania rozróba. Konsekwencja jest i owszem, a to wygląda już na metodę.

Alex Wieseltier
Nagroda Literacka „Jantar” 2022 [nominacja]
Książka zawiera relacje ludzi, którzy pamiętają Zagładę bądź są potomkami jej uczestników: ofiar, sprawców, świadków. Mówią oni o dawnych wydarzeniach, o tych, którzy zginęli, o tych, którzy ocaleli, o tych, którzy z narażeniem własnego życia pomagali Żydom, ale i o tych, którzy zamykali oczy na ich piekło, donosili czy wreszcie – okradali i zabijali dawnych sąsiadów.

Dariusz Bitner
"KSIĄŻKA. To pomysł, który mogę zrealizować dopiero, gdy znajdę wydawcę. To pomysł, którego nie zrealizuję nigdy. Bo jest to praca na rok, a wydawca dziś chciałby mieć książkę napisaną w tydzień (najchętniej tak, by odłożyć pióro w chwili, gdy książka znajdzie się w księgarni). Książka dla wszystkich – od niemowlaka, po starca. (Dariusz Bitner, „Mna”, Wydawnictwo Basil, Szczecin 2000, s. 26).

Anna Frajlich
Opowiadania Anny Frajlich to zapis codzienności w jej najpowszedniejszym wymiarze – notatki z życia, bardzo osobiste, lecz oszczędne w formie, lapidarne w odsłanianiu emocji. To dziennik podróży przez świat tak prywatny, że Nowy Jork, Lwów i Szczecin są w nim tuż obok siebie, i tak uniwersalny, że miłość, dom, rodzina i praca, utrata i tęsknota, znajdują dla siebie prawdziwe imiona i rzeczywiste historie.

Anna Frajlich
Opowiadania Anny Frajlich to zapis codzienności w jej najpowszedniejszym wymiarze – notatki z życia, bardzo osobiste, lecz oszczędne w formie, lapidarne w odsłanianiu emocji. To dziennik podróży przez świat tak prywatny, że Nowy Jork, Lwów i Szczecin są w nim tuż obok siebie, i tak uniwersalny, że miłość, dom, rodzina i praca, utrata i tęsknota, znajdują dla siebie prawdziwe imiona i rzeczywiste historie.

Jarosław Błahy
Dokonana przez autora Literatury jako lustra interpretacja Piotrusia Leo Lipskiego, dowodzi, iż w dziele pisarza uchodzącego za niezwykle „męskiego”, można odnaleźć wiele pierwiastków żeńskich. Jarosław Błahy wykazuje, iż wbrew powszechnie przyjętym, stereotypowym formułom kanonicznym, teksty literackie Lipskiego są permanentnie fenomenalne i w ten sam sposób ewidentnie pomijane i eksterminowane. Być może dlatego, że Piotruś – jak dowodzi Błahy – jest takim opisem naszej natury, którego nie chcemy zaakceptować; natury wyrażającej się w tym, że gdy konamy, wszystkim życzymy konania, a gdy cierpimy – cierpienia.

Artur Daniel Liskowacki
Europejska Nagroda Literacka 2009 (nominacja)
Lata dwudzieste XIX wieku, ostatnie lata młodego życia i narodziny romansu gorszącego współczesnych. Szeroka panorama codzienności Królestwa Polskiego i Kresów, a zarazem precyzyjny portret psychologiczny człowieka zmagającego się z przeznaczeniem. Początek XXI wieku, lato nad Zalewem Szczecińskim. Spędzający tu wakacje chłopiec staje się mimowolnym uczestnikiem sensacyjnych i dramatycznych wydarzeń. Dwie opowieści misternie i niejednoznacznie splecione w jedną powieść.

Zbigniew Kosiorowski
Nagroda im. Leonida Teligi 2022 [nominacja]
Metanoia (czyli duchowa przemiana, radykalne przeistoczenie, nawrócenie) to wielowątkowa powieść rozgrywająca się w okresie: grudzień 1981 – lipiec 1986, której fabuła zadowoli poszukiwaczy przygód, awantur, szpiegowskich akcji, wojennych zbrodni i wątków miłosnych.

Marek Łuczak
Książka przedstawia historię i zabytki miejscowości Mierzyn, połozonej na południowym krańcu gminy Dobra, przy granicy ze Szczecinem.

Paweł Jakubowski
Najemnicy to krwista i wielowątkowa powieść fantasy z szeroko zakrojonym tłem politycznym. 

Paweł Jakubowski
"Widzę bezrękie pomniki strażników i zapomnianych królów. Puste place i brukowane ulice. Kamienne gmachy ziejące czernią okien. Niektóre z nich zawalą się ze starości na twoich oczach"...

Piotr Michałowski
Jest to wielogatunkowy zbiór szkiców: są w nim eseje, artykuły publicystyczne, komentarze, glosy, polemiki i odpowiedzi na ankiety. Ich wybór (a w wielu sytuacjach znaczne przepracowanie) i układ uzasadnia tematyka: problemy lokalności i regionalizmu wobec scentralizowanej kultury kraju i uniwersalizmu kultury europejskiej.

Piotr Fluks
Poezja Piotra Fluksa, osadzona głęboko w tradycji kultury śródziemnomorskiej, próbuje zarówno dokonać bilansu historii, jak służyć za komentarz do wydarzeń bieżących, oświetlając je refleksją uniwersalną...

Marek Wiśniewski
Tytuł nowej książki może się wydawać poetycką prowokacją, bo w warstwie językowej ani jedno słowo tworzące ten zbiór wierszy nie jest zbyteczne i niepotrzebne. Po licznych i zamaszystych „skreśleniach” okazuje się, że skreślić, czy raczej zedrzeć trzeba maskę poety, pod którą lubi się ukrywać.

Inka Timoszyk
Większość zbioru Inki Timoszyk wypełniają liryczne wyznania, introspekcje i autorefleksje, próbujące wielostronnie opisać sytuację osobistą w przecinających się perspektywach: egzystencjalnej, metafizycznej, religijnej i psychologicznej.

Jolanta Jonaszko
Kim jesteśmy? Nie istnieje chyba bardziej elementarne pytanie ontologiczne. Nie istnieje też chyba żadne bardziej elementarne pytanie, które można sobie zadać, a nawet bez przerwy zadawać, czytając Nietutejszych.

Roman Ciepliński
Akcja Nogami do góry rozgrywa się w środowisku dziennikarzy, w redakcji jednej z gazet codziennych w mieście S. Jest to zapis wydarzeń rzeczywistych oraz subiektywnych, dziejących się w umyśle redaktora naczelnego.

Marek Maj
Wiersze Marka Maja brzmią tak, jakby powstały przed stuleciem. Najlepiej się czują w środowisku konwencji wiersza regularnego, rymowanego wyraźnie, trafnie, zręcznie, ale nierzadko i z odkrywczością świadczącą o tym, iż nie zostały zapomniane lekcje awangardowego eksperymentu. Poeta świetnie porusza się po muzeach i magazynach dawnych konwencji lirycznych oraz systemów wersyfikacji.

Anna Frajlich
Jednym z głównych wątków nowego zbioru poetyckiego Anny Frajlich jest empatia wobec ofiar przemocy, zarówno dalekich i nieznanych, jak zapamiętanych z osobistych doświadczeń.

Tomasz Majzel
Opowiadania w liczbie pojedynczej Tomasza Majzela to zbiór skomponowany z migawkowych anegdot, garstki wierszy, pojedynczych opowieści, ale także rozbudowanych, niemal samodzielnych mikrocykli. Wszystkie teksty łączą utrwalone w nich stany: zwykłość, monotonia, samotność, beznadzieja, lęk, zakłopotanie, niepewność, niespełnienie.

Zbigniew Wojciechowicz
Przeglądanie starych fotografii zgromadzonych w rodzinnym albumie to zwykle sentymentalna podróż do źródeł czasu. Zbigniew Wojciechowicz podejmuje taką właśnie podróż, a tytuł jego tomiku wskazuje, iż jest to wyprawa w dość już odległą przeszłość lat 60. i 70., kiedy w sklepach z akcesoriami fotograficznymi królowała niemal niepodzielnie NRD-owska firma ORWO.

Tomasz Majzel
Tom poetycki Osiemnasty odsyła poza swe ciasne granice, poza napisane zdanie, a więc wychyla się w ciszę, która po nim zapadnie, by wypełnić przepaść za ostatnią klauzulą jakimś płodnym domysłem – wprawdzie precyzyjnie zaprogramowanym, a jednak nieprzewidywalnym.

Sławomir Wernikowski
Muzyka jest fuzją sprzeczności. To najbardziej emocjonalna i bezpośrednia ze sztuk, trudna do jednoznacznego zdefiniowania i ujęcia w teorię, tak jak trudne do ujęcia są uczucia. Blisko spokrewniona z matematyką, geometrią i teorią czasu, łączy niewymierne z tym, co określone i poznawalne.

Sławomir Wernikowski
Nagroda Literacka „Jantar” 2019 (nominacja)
Passacaglia to zbiór siedmiu debiutanckich, na wskroś współczesnych opowiadań o niezwykle skomplikowanych relacjach międzyludzkich; historii w różnych klimatach i nastrojach – od ckliwego romansu do nietypowej historii kryminalnej, od rozliczeń z trudnym dzieciństwem po zmagania z niełatwą dorosłością.

Alan Sasinowski
Pełna kontrola to historia toksycznej miłości młodego mężczyzny i kobiety o autodestrukcyjnych skłonnościach. Jest to także opowieść o Szczecinie. W prozie Alana Sasinowskiego to miasto jest bowiem czymś o wiele więcej niż tylko tłem wydarzeń. Jest jednym z bohaterów, z którym inni bohaterowie wadzą się, spierają, ale i namiętnie go kochają.

Artur Daniel Liskowacki
Po sobie Artura Daniela Liskowackiego to zbiór wierszy, które wpisują się między egzystencjalne kreacje Leśmiana a zdumienia Białoszewskiego. Autorowi tomu bliżej jednak do tych ostatnich. Bliżej do kryzysowej dekonstrukcji niż do kreowania bytu wynalazkami języka.

Leszek Szaruga
Podróż mego życia Leszka Szarugi to tom prozy wspomnieniowej, w którym autor dokonując charakterystyki Nowej Fali, jako jeden z jej przedstawicieli, wykazał, że to, co łączyło reprezentantów tej formacji, wynikało z buntu moralnego i programu etycznego, a nie poetyki.

Grażyna Obrąpalska
„Elegijny dziennik podróży” – taką formułą można najkrócej opisać zbiór Grażyny Obrąpalskiej, gromadzący akcydensy odwiedzanych miejsc świata połączone w patchwork ze strzępami autobiografii.

Marek Łuczak
Zbiór zagadnień z przeciwdziałania przestępczości przeciwko zabytkom. Katalog zabytków i dzieł sztuki utraconych z województwa zachodniopomorskiego.

Krzysztof Niewrzęda
popiół nie ma być wcale metonimią pożaru, zapowiedzią śmierci lub marności świata, skazanego na nieuchronną zagładę, ani znakiem powszechnej katastrofy, ani gestem osobistego przełomu, w którym autor przekreśla cały swój dotychczasowy dorobek. Popiół po prostu wypełnia popielniczki piszącego palacza jako uboczny skutek wysiłku poetyckiego. Jest zatem przeciwnie do oczekiwań – symptomem odrodzenia wyobraźni i przypływu twórczej furii.

Jolanta Jonaszko
Nagroda Literacka im. Witolda Gombrowicza 2021 (nominacja)
Nagroda Literacka „Jantar” 2020 (nominacja)
Narratorka – alter ego autorki, mieszkającej z rodziną w Niemczech – funkcjonuje jednocześnie jako obca i swoja. Obca, bo cudzoziemka, swoja, bo reprezentuje niemiecką korporację jako konsultantka i coach. Pozycja pomiędzy, w połączeniu z osobistą wrażliwością, jest bogatym źródłem pisarskich obserwacji i inspiracji. I szczególnego zrozumienia dla przeżyć i dramatów ludzi zawieszonych gdzieś między Wschodem a Zachodem, Północą a Południem.

Krzysztof Niewrzęda
Poszukiwanie całości to powieść o emigracji. Ale emigracja jest traktowana przez autora, jak soczewka, w której skupia się wyobcowanie jednostki samo w sobie, a nie wyłącznie w obcym kraju. Im bardziej to sobie uświadamiamy tym lepiej rozumiemy, dlaczego poczucie bycia nie u siebie, coraz częściej doskwiera nam nawet w ojczystym kraju.

Anna Frajlich
W lirykach Anny Frajlich kategoria zamieszkiwania tworzy prywatną kronikę, wyzwala refleksje o czasie utraconym, płynącym i odzyskanym. Być i mieszkać to filozoficzne zadanie wyznaczania sensu i rozumienia losu podczas wędrówki po labiryncie niejasnych przypadków.

Anna Frajlich
W swych lirykach z pierwszego okresu Anna Frajlich ujawnia kłopot z istnieniem na pograniczu dwóch światów – ojczyzny i obczyzny, pokazuje skalę zmiennych nastawień oscylujących pomiędzy negacją a afirmacją, poszukuje dystansu wobec niedogodności położenia w świecie i świetnie rozumie, że zadanie kształtowania własnego „ja” w nowych warunkach nie może zostać oderwane od form artystycznego wyrazu.

Artur Daniel Liskowacki, Bogdan Twardochleb
Siedemdziesiąt pięć lat. Czy jest to okres na tyle długi, by o dorobku kultury pisać z odpowiednim dystansem? Opinie w tym względzie byłyby zapewne różne. Jeśli jednak chodzi o literaturę polską w Szczecinie i na Pomorzu Zachodnim, zaczęła się ona właśnie siedemdziesiąt pięć lat temu.

Iwona Kępisty
Wiersze Iwony Kępisty to próba domu. Zbudowania i ocalenia domu. Który zarazem sam ocala to, co najważniejsze. Bo jest summą tego wszystkiego, co autorka próbuje połączyć znakiem równości i współzależności, a więc – pamięci, nadziei, miłości, rodziny, wiary, wierności wobec tradycji i miejsc.

Halina Pląder
Halina Pląder, której pierwsza książka nie jest początkiem, ale podsumowaniem długiego etapu aktywności poetyckiej, należy do tych autorek, które potrafią z przemijania czerpać siłę, przywilej dojrzałości ciekawie zaś wykorzystać. Reminiscencje poetki, choć okruchowe i szkicowe, zachowują niepowtarzalny smak detalu.

Alan Sasinowski
Rupieć to opowieść o próbie uwolnienia się od toksycznych zależności. Zależności od ojca, który wypacza biografię głównego bohatera, i od dominujących ideologii unieważniających jednostkowe przeżycie.

Jarosław Błahy
Nagroda Literacka „Jantar” 2019 (nominacja)
Rzeźnik z Niebuszewa to swoista odyseja grozy. Błahy misternie łączy ze sobą literaturę konfesyjną, autobiograficzną oraz filozoficzną i niczym zręczny akrobata żongluje trzema rodzajami literackimi. Faktografia błyskotliwie miesza się tutaj z eseistycznymi talentami autora. Ten nietuzinkowy zbiór tekstów, który jest właściwie minipowieścią, fascynuje, wciąga i skrajnie przeraża.

Roman Ciepliński
Trawestując Jarry’ego można napisać, że „rzecz dzieje się w S., to znaczy wszędzie”. Jest to tylko część prawdy o Schyłku, bo w istocie książka ta to autorski przewodnik po końcu świata – końcu zapowiedzianym, wyczekiwanym i ostatecznie doczekanym. Ciepliński (czy raczej C.) cierpliwie prowadzi czytelnika poprzez gęstniejący mrok, który sam tworzy z wyszukaną maestrią, z premedytacją odzierając wszystkich (siebie w to wliczając) z wszelkiej nadziei.

Krzysztof Niewrzęda
Wrocławska Nagroda Poetycka SILESIUS 2011 (finał)
Second life Krzysztofa Niewrzędy to współczesna powieść poetycka, która zdumiewa możliwościami języka oraz szokuje zawartą w niej treścią. Ale posiłkuje się również ironią i nie stroni od humoru. Jest baśnią przekraczającą granice swego gatunku. Jej bohaterem jest język, zmuszany przez słowa do tworzenia narracji, które przeradzają się w opowieść o zmaganiach sił manipulujących ludzką świadomością.

Artur Daniel Liskowacki
Skerco to zbiór krótkich, niekiedy miniaturowych opowiadań, formą i nastrojem nawiązujących do typowego dla muzyki klasyczno-romantycznej gatunku o lekkim, na ogół pogodnym charakterze, jakim jest scherzo (po włosku: żart). Ten swego rodzaju żart, drobiazg, błahostka, osiąga jednak czasem kształt samodzielnej, dramatycznej wypowiedzi, bardzo osobistej, lirycznej i ekspresyjnej.

Artur Daniel Liskowacki
Spowiadania i wypowieści Liskowackiego to proza ryzykowna. Jak każde balansowanie na granicy autobiografii (nawet jeśli tylko pozornej) i fabuły literackiej, aż po groteskę.

Marek Żymła
Poezja Marka Żymły to poezja, w której toczy się takie walki, gdzie stawką jest życie. To poezja pytań fundamentalnych i ostatecznych. To poezja, której istotą jest poważna rozmowa. Wszystko „dzieje się” tu w surowej, jakby „oczyszczonej” przestrzeni między człowiekiem a człowiekiem, między człowiekiem a Bogiem, między człowiekiem a śmiercią, czasem, przemijaniem.

Marek Łuczak
Książka ukazuje rozwój urbanistyczny miasta Dąbie, od średniowiecza do czasów współczesnych, kiedy to w 1939 roku, Dąbie przyłączono do Szczecina, jako jego dużą wschodnią dzielnicę.

Marek Łuczak
Gocław, Golęcino jest monografią dwóch dzielnic Szczecina, która ukazuje ich historię i zabytki. Dzielnice te, zniszczone częściowo podczas wojny, z czasem straciły swoją tożsamość i pierwotny charakter.

Marek Łuczak
Grabowo i Drzetowo to niegdyś najbardziej uprzemysłowione dzielnice stolicy Pomorza. Potężny przemysł stoczniowy dawał zatrudnienie ponad 25 000 osób, a statki produkowane przez stocznie Nuscke, Vulcan i Oderwerke były symbolem morskiego Szczecina.

Marek Łuczak
Gumieńce, których rozwój przypada na pierwszą połowę XX wieku, stały się ważnym miejscem dla historii miasta, zarówno niemieckiej jak i polskiej. Świerczewo to jedna z najmniejszych dzielnic Szczecina, której kształt w biegiem czasu ulegał znacznym przeobrażeniom. Obecnie nazwa Świerczewo jest wypierana przez nazwy dwóch leżących na terenie dzielnicy osiedli: Kaliny oraz Przyjaźni.

Marek Łuczak
Klęskowo, Kijewo jest monografią dzielnic Szczecina, która pokazuje ich historię i zabytki.

Marek Łuczak
Krzekowo i Bezrzecze były rolniczymi wsiami, o średniowiecznej metryce. Ich rozwój i błyskawiczną urbanizację datuje się od lat 60. XX wieku, kiedy to na terenie dawnego poligonu powstało osiedle Zawadzkiego-Klonowica, a następnie rozpoczęła się intensywna zabudowa terenów rolniczych Bezrzecza, zacierając granicę między dzielnicami.

Marek Łuczak
Tereny dzisiejszego Niebuszewa, które powstało z kilku mniejszych osiedli, sąsiadują ściśle ze Śródmieściem Szczecina. Niemierzyn to zachodnia dzielnica miasta, którą w większości zdominowały zielone tereny parków i Lasu Arkońskiego.

Marek Łuczak
Podjuchy, Żydowce i Klucz tworzą południową rubież prawobrzeżnego szczecina. Ich wielowątkowa historia, zabytki i walory rekreacyjne, tworzą niepowtarzalny klimat tej części miasta.

Marek Łuczak
Pogodno i Łękno to jedne z najmłodszych dzielnic miasta. Willowy charakter i tereny parkowe tworzą z nich wizytówkę zachodniego Szczecina.

Marek Łuczak
Pomorzany to duża dzielnica miasta, położona wzdłuż brzegu Odry. Znajdowały się tu największe zakłady przemysłowe, które stały się celem nalotów alianckich w trakcie II wojny światowej. Pomorzany, które znamy obecnie, to praktycznie nowa dzielnica powstała na gruzach dawnej wsi i kolonii.

Marek Łuczak
Książka poświęcona tym trzem wschodnim dzielnicom Szczecina, opowiada o ich historii oraz zabytkach.

Marek Łuczak
Skolwin, Stołczyn jest monografią dwóch dzielnic Szczecina, ukazującą ich historię, zabytki, powstawanie zakładów przemysłowych i osiedli mieszkaniowych.

Marek Łuczak
Publikacja ukazuje przekrój urbanistyczny miasta począwszy od średniowiecza, w ujęciu analitycznym przedstawiając poszczególne obiekty i zagadnienia tej najstarszej części Szczecina, a skończywszy na czasach współczesnych.

Marek Łuczak
Historia Turzyna jest bardzo skomplikowana, wieś dwukrotnie była spalona i dwukrotnie zmieniała swoją lokalizację. Obecny Turzyn graniczący ze Śródmieściem aleją Piastów, często kojarzony jest właśnie z tą dzielnicą, a nazwa "Turzyn" została przez lata powojennej historii, przeniesiona na targowisko i dawny dworzec.

Marek Łuczak
Warszewo, Osów, Głębokie jest monografią trzech dzielnic Szczecina, która ukazuje historię tych miejsc, architekturę oraz walory krajobrazowe.

Marek Łuczak
Wielgowo, Zdunowo, Załom jest monografią skrajnych, północno-wschodnich dzielnic Szczecina, która pokazuje ich historię, architekturę oraz walory krajobrazowe.

Marek Łuczak
Zdroje jest monografią, opisującą historię tej części Szczecina, jej zabytki, ośrodki kulturalne oraz dawne zakłady przemysłowe.

Marek Łuczak
Żelechowa jest monografią opisującą historię tej części Szczecina, jej zabytki, ośrodki kulturalne oraz dawne i obecne zakłady przemysłowe.

Roman Czejarek
Prezentujemy 120 pocztowych kartek, wybranych z kolekcji pasjonata miasta, znanego dziennikarza Romana Czejarka. Każda widokówka opatrzona została komentarzem kolekcjonera.

Książka jest stanowi efekt konkursu zorganizowanego przez szczeciński oddział "Gazety Wyborczej".

Alan Sasinowski
Powieść o rozpadzie wielkich i małych narracji, sypiących się w gruzy małych oraz wielkich ojczyznach, nędzy świata kultury zamieniającego się w gettowy światek dla hobbystów, kryzysie męskości i ponowoczesnej niepewności.

Anna Frajlich
Na długo zanim krytycy zdecydowali, jakie jest miejsce Szymborskiej na skali od poezji ultraawangardowej do tradycyjnej, czytelnicy wiedzieli, że osiąga ona doskonałą równowagę pomiędzy tymi skrajnościami i bez stwarzania nowego języka potrafi zadziwić nowoczesną, fascynującą techniką językową.

Marek Wiśniewski
Quasi-naukowy tytuł tomiku Marka Wiśniewskiego otwiera rozległe horyzonty epistemologii, zapowiadając największe ambicje poznania. Ale już nagłówek pierwszego utworu zapowiedź tę relatywizuje, wpisując dumny projekt w cudzysłów drwiny i autoironii, za pomocą której autor Teorii wszystkiego komentuje swój luksus przebywania w centrum wielkich tematów.

Marek Maj
Drugi zbiór wierszy Marka Maja, programowo już bliskich piosence poetyckiej, wyraźniej niż poprzedni Obrzeża i skraje proponuje jej dojrzałą odmianę autorską.

Małgorzata Gwiazda-Elmerych
Powieść Małgorzaty Gwiazdy-Elmerych to historia samotności. Renata, której życie obserwujemy od lat dziecinnych, określana mianem „Toto”, „Coś” albo „Głupek”, skazana jest na życie na uboczu. Po traumie domu rodzinnego, przestrzenią w której żyje bohaterka są dworce, pociągi i pustostany. Fatum ciążące nad nią, co jakiś czas daje o sobie znać i tylko całkowity brak nadziei pozwala jej dalej żyć.

Tomasz Majzel
Tom poetycki Treny Echa Tropy można określić mianem retrospektywnej filozofii poetyckiej. Trudno ustalić, który z elementów świata Tomasza Majzela jest najważniejszy. Niczego się tutaj nie wartościuje, a wszystko jest wartością niepodważalną.

Paweł Jakubowski
Ty Pawła Jakubowskiego to powieść utrzymana w konwencji mrocznego surrealizmu, której głównym bohaterem jest młody, niestabilny emocjonalnie mężczyzna, zafascynowany kobietą przypominającą demoniczne heroiny Stanisława Ignacego Witkiewicza. Fascynacja twórczością Witkacego ujawnia się zresztą w całej powieści. Świadczy o tym atmosfera tajemniczego domu, do którego trafia młody mężczyzna za sprawą swej femme fatale. Bywalcy tego domu oddają się enigmatycznym praktykom, budzącym trwogę, a wrażenie to wzmacnia obecność owadookiego indywiduum.

Marek Frenger
Tym razem naprawdę... inicjuje tryptyk szczeciński i jest pierwszą prawdziwie szczecińską, współczesną powieścią obyczajową, której akcja rozgrywa się pośród znanych i popularnych szczecińskich miejsc i zakątków.

Roman Ciepliński
pierwsza część dyptyku MASZYNA DO PISANIA
Czym jest nieznana prawda utkana z ukrytych myśli? To filozoficzne pytanie zdaje się być fundamentalne przy interpretacji najnowszej powieści Romana Cieplińskiego. Rozpalający emocje temat teczek i lustracji, autor przenosi w uniwersalny, metafizyczny wymiar odwiecznej walki dobra ze złem, gdzie diabeł, niczym przebiegły pracownik służb bezpieki, rozpracowuje człowieka i szuka na niego haków.

Artur Daniel Liskowacki
Ulice Szczecina to dzieje miasta – od zarania aż po współczesność – widziane właśnie z perspektywy jego ulic.

Artur Daniel Liskowacki
Ulice Szczecina (ciąg bliższy) Artura Daniela Liskowackiego świetnie wpisują się w ciekawy i potrzebny trend w polskiej kulturze, w którym poszukiwanie prawdy o sobie samym łączy się z odkrywaniem prawdy o rodzinnym miejscu-mieście. To głęboko intymny i zarazem historyczny przewodnik po Szczecinie, którego ulice prowadzą bohatera i czytelnika do sedna pytania o to, skąd i kim jesteśmy oraz dokąd idziemy.

Marek Łuczak
Publikacja dotyczy procesów przekształceń wsi podszczecińskich w dzielnice miasta, czynników oraz przyczyn, które determinowały ten proces.

Piotr Michałowski
Urbs ex nihilo to powieść, w której łączą się wątki historyczne ze współczesnymi: sensacyjne odkrycie dokonane przez archiwistów i tajemnicze zdarzenia, które mu towarzyszą. Odnaleziono zagadkowy rękopis domniemanego założyciela miasta, równocześnie na pobliskim placu budowy odkopano mury dawnej budowli.

Anna Frajlich
W twórczości poetyckiej Anny Frajlich, wyprawy w przeszłość, zarówno podejmowane z własnej woli jak te mimowolne, niekiedy oniryczne, natrętne i obsesyjne – okazują się nie tyle celem, ile drogą do zbadania fenomenu pamięci.

Krzysztof Niewrzęda
Europejska Nagroda Literacka 2009 (nominacja)
Nagroda Mediów Publicznych w dziedzinie literatury pięknej COGITO 2008 (nominacja)
Wariant do sprawdzenia jest powieścią, odnoszącą się do problemu wartości w dzisiejszym świecie, a także do relacji między tradycją i tym, co rodzi współczesność. Autor stawia czytelnikowi pytanie: Na ile nasze życie zależy od nas samych, na ile zaś od przypadku i tego, co nas otacza? I każdy z pewnością będzie mógł na nie odpowiedzieć inaczej.

Marek Frenger
Wszystkie moje wątpliwości – podobnie jak pierwsza część powieściowego tryptyku Marka Frengera (Tym razem naprawdę...) – to historia ze Szczecinem w tle, pełna życiowych refleksji, z dynamiczną akcją i zaskakującymi rozwiązaniami.

Maria Towiańska-Michalska
Z Ameryką w tle Marii Towiańskiej-Michalskiej ogarnia lata powojenne, kiedy autorka z kresów wschodnich trafiła na kresy zachodnie – aż do Szczecina. Tak się złożyło, że część rodziny znalazła się w Stanach Zjednoczonych. Pani Maria podróżowała tam wielokrotnie. Te wszystkie przemiany cudownie nakładają się na siebie i ilustrują melanże ludzkiego żywota.

Piotr Michałowski
Cykl Z narożnika mapy ukazywał się na łamach dwumiesięcznika „Pogranicza”, począwszy od numeru 1 z roku 2003 a zakończył się w numerze 2 z roku 2012... wielokropkiem zamiast puenty.

Piotr Michałowski
Zaginiony w kreacji to sugestywna opowieść o zmaganiu się z językiem, z tą siłą, która dąży do wolności, a w tkance wiersza prowadzi rozmaite gry zdystansowane ironią.

Jarosław Błahy
Proza Jarosława Błahego jest burzliwa jak fermentujące wino, transowa jak bełkot orfickiej wyroczni i obrzydliwa jak mięso koźlęcia gotowanego w mleku matki. Czerpie ona energię z żywiołów dionizyjskich, chtonicznych, transgresywnych, ufając bardziej ciągłemu, niezniszczalnemu, żeńskiemu zoe niż autonomicznemu, autodestrukcyjnemu, męskiemu bios.

Krzysztof Niewrzęda
Zamęt Krzysztofa Niewrzędy jest powieścią ukazującą świat w chwili wybuchu „bomby informacyjnej” – wybuchu, który przeciąga się w czasie i trwa niczym erupcja wulkanu. Buntujący się przeciwko niesprawiedliwym prawom, nierównościom społecznym, rozdwojonej naturze człowieka, młody, werteryczny bohater Zamętu stara się znaleźć dla siebie odpowiednią rolę we wszechogarniającym chaosie i próbuje dociec, co tak naprawdę wokół niego się dzieje.

Grażyna Obrąpalska
Poezja Grażyny Obrąpalskiej nakierowana jest na drobne epifanie, które objawiają kruchy porządek wszystkiego. Autorka stawia na to, co ulotne, czego ledwo wiersz stara się dotknąć, nim uleci w niebyt.

Zbigniew Kosiorowski
Wiwisekcja zbrodni, kary śmierci i próby ucieczki skazanego przed egzekucją, w dwóch planach przestrzenno-czasowych oraz narracyjnych, rozgrywanych w strukturze nieco szkatułkowej (powieść w powieści), opartych na dwuwątkowej próbie rekonstrukcji dramatycznych faktów.

Zbigniew Kosiorowski
Nagroda Literacka „Jantar” 2021 (nominacja)
Zapodziani to kresowa powieść retrospektywna z akcją toczącą się na współczesnej Ukrainie, a jednocześnie na Podolu podczas okropieństw I i II wojny światowej, na liniach frontów austriacko-rosyjskiego i niemiecko-bolszewickiego wielokrotnie przemieszczających się przez Ziemię Buczacką.

Małgorzata Gwiazda-Elmerych
Zapojutrze to powieść odważna, szokująca, brutalna, która na długo pozostaje w pamięci. O przemocy mężczyzn wobec kobiet napisano wiele, jednak Małgorzata Gwiazda-Elmerych nie zważając na obyczajowe tabu, pokazuje drugą, ukrywaną stronę medalu i bez żadnego znieczulenia obnaża okrucieństwo kobiet w stosunku do partnerów oraz dzieci, które stają się pionkami w grze dorosłych.

Leszek Szaruga
Zdjęcie to po mistrzowsku napisana, przydymiona sentymentem, powieść autobiograficzna, opisująca polskie życie codzienne i literackie pomiędzy rokiem 1968 i upadkiem komunizmu. Zakres problemowy książki oraz jej związki z Czarodziejską górą Tomasza Manna, świadczą o tym, że Zdjęcie jest próbą przeniesienia sporów ideowych i estetycznych z początku wieku XX na początek wieku XXI, zastąpienia debaty modernistycznej debatą postmodernistyczną oraz chęcią zrozumienia tego, na ile tożsamość współczesnego człowieka uwarunkowana jest topografią i kulturą.

Tadeusz Zwilnian-Grabowski
Zielone głębiny to składająca się z trzech części powieść, która jest sagą rodzinną, opowiadającą o życiu trzech sióstr w okresie międzywojennym, w trakcie II Wojny Światowej i po wojnie. Jej tło stanowią trudne, a niejednokrotnie skrajne sytuacje, wynikające ze skomplikowanej historii tamtych czasów.

Remigiusz Rzepczak, Andrzej Łazowski
seria na pograniczu
tom 3

Anna Frajlich
Niniejszy zbiór wierszy Anny Frajlich ujawnia wielotematyczne rozproszenie, ale został uszeregowany w naturalnym porządku genezy tekstów. Pozwala to mówić o poetyckiej diarystyce, eksponującej na pierwszym planie podmiot autobiograficzny z jego subiektywną perspektywą: wspomnień, notatek z bieżących zdarzeń, a także wędrownych przygód myśli – osobistych i publicznych – wysnutych z bezpośredniej mikroobserwacji albo będących oderwanym od konkretu uogólnieniem.

Piotr Michałowski
Subiektywne światy rozwijają się w nas i obok nas w skryte fabuły, które biegną własnymi ścieżkami – najczęściej równolegle, wzajemnie o sobie nie wiedząc, choć nieraz łączą się i zasilają, rozwidlają albo nieoczekiwanie przecinają na kolizyjnych skrzyżowaniach.