DYŻURKA, 0044 - Wydawnictwo FORMA

Andrzej Ballo Niczyje

Maciej Bieszczad Pasaże

Maciej Bieszczad Ultradźwięki

Zbigniew Chojnowski Co to to

Tomasz Dalasiński Dzień na Ziemi i 29 nowych pieśni o rzeczach i ludziach

Kazimierz Fajfer Całokształt

Zenon Fajfer Pieśń słowronka

Piotr Fluks Nie z tego światła

Anna Frajlich Szymborska. Poeta poetów

Adrian Gleń Jest

Jarek Holden Gojtowski Urywki

Jarosław Jakubowski Baza

Jarosław Jakubowski Koń

Waldemar Jocher dzieńdzień

Jolanta Jonaszko Nietutejsi

Bogusław Kierc Dla tego

Andrzej Kopacki Życie codzienne podczas wojny opodal

Jarosław Księżyk Hydra

Kazimierz Kyrcz Jr Punk Ogito w podróży

Franciszek Lime Garderoba cieni

Artur Daniel Liskowacki Do żywego

Grażyna Obrąpalska Zanim pogubią się litery

Elżbieta Olak W deszczu

Gustaw Rajmus >>Dwie Historie<< i inne historie

Juan Manuel Roca Obywatel nocy

Karol Samsel Autodafe 6

Kenneth White Przymierze z Ziemią

Andrzej Wojciechowski Budzą mnie w nocy słowa do zapisania

Wojciech Zamysłowski Birdy peak experience

City 6. Antologia polskich opowiadań grozy

DYŻURKA, 0044

2017-06-13 10:19

To coś zrozumiałego, że jak upatruję, przeczuwam, że o znikaniu mógłbym napisać najgłębiej odnoszące się do życia teksty, to nie jest tak źle i nie rusza mnie to kłamstwo, że wszystko musi być pod kontrolą. Nic pod kontrolą.

Od lat, od samego początku, pierwszych wtajemniczeń, że poezja, teatr, literatura mogą być działalnością wyrażającą mnie całego – przeżycia wyobraźni i odczuwania ciała – przez ten cały długi czas jest ze mną podejrzliwość wobec działań artystów. Sztuka mogłaby być nawet nazbyt sztuczna, ale nie umiem pogodzić się z postawami jej twórców, tak jak z samym sobą.

W istocie pozostaje się tym samym zakłamanym, pełnym zadowolenia nie wiadomo z czego, ukierunkowanym tylko na swoje pragnienia opowiadaczem. Artysta jest nikim przy jego wysiłku dotarcia do jakiejkolwiek prawdy w swoim dziełku.

© Grzegorz Strumyk

Dodaj link do: