Zenon Fajfer Pieśń słowronka
NOWOŚĆ: Zenon Fajfer
Pieśń słowronka
Pieśń słowronka
Zenon Fajfer Pieśń słowronka
Andrzej Ballo Bodajże
Wenanty Bamburowicz Masy powietrza
Maciej Bieszczad Miejsce spotkania
Kazimierz Brakoniecki Oumuamua. Atlas wierszy światologicznych
Roman Ciepliński Schyłek
Zbigniew Chojnowski Tarcze z pajęczyny
Zbigniew Chojnowski Tyle razy nie wiem
Wojciech Czaplewski Dzieje poezji polskiej
Marek Czuku Nudne wiersze
Tomasz Dalasiński Przystanek kosmos i 29 innych pieśni o rzeczach i ludziach
Michał Filipowski Licytacja kamienia
Anna Frajlich Powroty [wiersze zebrane. tom 2]
Anna Frajlich Przeszczep [wiersze zebrane. tom 1]
Paweł Gorszewski Uczulenia
Jarosław Jakubowski Dzień, w którym umarł Belmondo
Bogusław Kierc Był sobie
Andrzej Kopacki Gra w hołybkę
Zbigniew Kosiorowski Metanoia
Franciszek Lime Formy odbioru. Poetyckie przekazy z Bezrzecza i Szczecina
Piotr Michałowski Światy równoległe
Dariusz Muszer Baśnie norweskie. tom 2
Ewa Elżbieta Nowakowska Gwiazda drapieżnik
Halszka Olsińska Przebyt
Uta Przyboś Jakoby
Agnieszka Rautman-Szczepańska Wypożyczalnia słów
Karol Samsel Autodafe 5
Karol Samsel Fitzclarence
Julia Anastazja Sienkiewicz Wilowska Planetoida, pechowy graf i wielka filozofia. Opowieści z przedwojennego Tuczna i okolic
Bartosz Suwiński Dutki
Inka Timoszyk Nieskończoność podróży
Sławomir Wernikowski Partita
Alex Wieseltier Krzywe zwierciadło
Kenneth White Ciało absolutu
City 5. Antologia polskich opowiadań grozy
eleWator. antologia 2012-2021. proza
Henryk Bereza. Krystyna Sakowicz. Korespondencja
| Cechy | |
| format | 14,7 x 21,0 cm |
|---|---|
| rok | 2012 |
| strony | 64 |
| oprawa | broszurowa |
| ISBN | 978-83-63316-21-1 |
| wydanie | 1 |
| zdjęcia | Marcin Zacharkiewicz |
| grafiki | Antoni Karwowski |
| posłowie | Bronisław Maj |
| redakcja | Paweł Nowakowski |
| korekta | Anna Nowakowska |
| wydaw-nictwo | FORMA |
| wydano z | Książnica Pomorska |
Marek Żymła
Poezja Marka Żymły to poezja, w której toczy się takie walki, gdzie stawką jest życie. To poezja pytań fundamentalnych i ostatecznych. To poezja, której istotą jest poważna rozmowa. Wszystko „dzieje się” tu w surowej, jakby „oczyszczonej” przestrzeni między człowiekiem a człowiekiem, między człowiekiem a Bogiem, między człowiekiem a śmiercią, czasem, przemijaniem. Świat tej poezji, świat jej bohatera, jest więc w szczególny sposób „ograniczony”, zamknięty, sprowadzony do tego, co elementarne. Ma to zapewne także decydujący wpływ na język poetycki: ascetyczny, oszczędny, najprostszy. Mimo więc, iż poeta niekiedy, bawi się pastiszem, poetycką aluzją, stylizacją, formą piosenki czy też innymi formami przyprawionymi żartem, błazeństwem, satyrą, ironią i autoironią, to w zasadniczej swej części i tonacji, liryka ta jest upartym, samotnym, pełnym lęków i wątpliwości, poszukiwaniem Sensu naszej rozpaczliwej i zachwycającej ludzkiej przygody, naszego nietrwałego pisania, niemożliwego utrwalania, naszego ocalania tego, czego ocalić się nie da. Ale jest też i drugi biegun tego doświadczenia, jest w poetyckim świecie Marka Żymły i nadzieja, czy choćby jej pragnienie, jej głód.
z posłowia Bronisława Maja
recenzje i noty:
--- "Wiersze elementarne", www.papierowemysli.pl, 20.03.2013
promocje:
--- 05.12.2012 – spotkanie autorskie z Markiem Żymłą ("Szczeciński Przegląd Literacki FORMA", edycja 20)
