Tomasz Dalasiński Dzień na Ziemi i 29 nowych pieśni o rzeczach i ludziach
Zenon Fajfer Pieśń słowronka
Piotr Fluks Nie z tego światła
Bogusław Kierc Dla tego
Artur Daniel Liskowacki Do żywego
Elżbieta Olak W deszczu
Karol Samsel Autodafe 6
Andrzej Ballo Bodajże
Wenanty Bamburowicz Masy powietrza
Maciej Bieszczad Miejsce spotkania
Kazimierz Brakoniecki Oumuamua. Atlas wierszy światologicznych
Roman Ciepliński Schyłek
Zbigniew Chojnowski Tarcze z pajęczyny
Zbigniew Chojnowski Tyle razy nie wiem
Wojciech Czaplewski Dzieje poezji polskiej
Marek Czuku Nudne wiersze
Tomasz Dalasiński Przystanek kosmos i 29 innych pieśni o rzeczach i ludziach
Michał Filipowski Licytacja kamienia
Anna Frajlich Powroty [wiersze zebrane. tom 2]
Anna Frajlich Przeszczep [wiersze zebrane. tom 1]
Paweł Gorszewski Uczulenia
Jarosław Jakubowski Dzień, w którym umarł Belmondo
Bogusław Kierc Był sobie
Andrzej Kopacki Gra w hołybkę
Zbigniew Kosiorowski Metanoia
Franciszek Lime Formy odbioru. Poetyckie przekazy z Bezrzecza i Szczecina
Piotr Michałowski Światy równoległe
Dariusz Muszer Baśnie norweskie. tom 2
Ewa Elżbieta Nowakowska Gwiazda drapieżnik
Halszka Olsińska Przebyt
Uta Przyboś Jakoby
Agnieszka Rautman-Szczepańska Wypożyczalnia słów
Karol Samsel Autodafe 5
Karol Samsel Fitzclarence
Julia Anastazja Sienkiewicz Wilowska Planetoida, pechowy graf i wielka filozofia. Opowieści z przedwojennego Tuczna i okolic
Bartosz Suwiński Dutki
Inka Timoszyk Nieskończoność podróży
Sławomir Wernikowski Partita
Alex Wieseltier Krzywe zwierciadło
Kenneth White Ciało absolutu
City 5. Antologia polskich opowiadań grozy
eleWator. antologia 2012-2021. proza
Henryk Bereza. Krystyna Sakowicz. Korespondencja
(ur. 6 marca 1929 r. w Lancy, zm. 17 lutego 1998 r. w Genewie) – szwajcarski podróżnik, fotograf i pisarz tworzący w języku francuskim. Studiował literaturę i prawo. Na początku lat 50. XX wieku wyruszył w podróż do Azji, docierając przez Turcję, Iran, Afganistan i Indie na wyspę Cejlon, gdzie mieszkał dwa lata. Potem wyjechał do Japonii. Zafascynowany Azją, a zwłaszcza Japonią, wielokrotnie wracał na ten kontynent.
Jego proza jest autobiograficzna i nie jest tradycyjną literaturą podróżniczą. Bouvier opisuje nie tylko poznawane kraje i miejscowe zwyczaje, ale również własne stany psychiczne, wplatając w relację rozważania filozoficzne. W roku 1995 otrzymał Grand Prix Ramuz za całokształt dorobku.
W Polsce ukazały się: Oswajanie świata (1999, L’Usage du monde), Ryba-skorpion (1999, Le poisson-scorpion), Dziennik z wysp Aran i innych miejsc (2000, Journal d’Aran et d’autres lieux), Kronika japońska (2001, Chronique japonaise), Drogi i manowce. Rozmowy z Irene Lichtenstein-Fall (2002, Routes et déroutes. Entretiens avec Irene Lichtenstein-Fall), Pustka i pełnia. Zapiski z Japonii 1964-1970 (2014, Le Vide et le Plein. Carnets du Japon 1964-1970).
Na zewnątrz i wewnątrz (Le dehors et le dedans) to jedyny jego tom poetycki, FORMA wydała go w przekładzie Kazimierza Brakonieckiego (2021).
Nicolas Bouvier
Z lektury całości wychodzi się sytym, zregenerowanym i ubogaconym: Bouvier mistrzowsko łączy konfesję z obserwacją, po wirtuozersku także oswaja egzotyzm i orientalizm (oswaja, ale nie familiaryzuje – nie ma tu ani banałów sentymentalności, ani hipokryzji pobłażliwości).
