Twardochleb Bogdan

(ur. w 1954 r.) – dziennikarz, eseista. Pracownik Instytutu Filologii Polskiej Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Szczecinie (1979-1985), Uniwersytetu Szczecińskiego (1985-1988), redakcji tygodnika „Morze i Ziemia” (1988-1989, 1990-1991) i „Kuriera Szczecińskiego” (1991-2019). Autor cyklu Sylwetki pisarzy szczecińskich („Głos Szczeciński” 1979-1981), recenzji, esejów literackich i historycznoliterackich, esejów o dziejach Szczecina, Pomorza, pogranicza polsko-niemieckiego, publikowanych m.in. w: „Dialogu”, „Kurierze Szczecińskim”, „Latarni Morskiej”, „Nowych Książkach”, „Pograniczach”, „Pomeranii”, „Przeglądzie Zachodniopomorskim” i „Transodrze”. Współautor książek: Integracja i tożsamość (2003), Szczecin Grabowo (2005), Codzienne pogranicze (2015), Wrocław i Berlin: historia wzajemnych oddziaływań (2016), Szczecin. Odrodzenie miasta (2016), Zapomniana granica (2018-2020), Przybysze i przestrzenie. Szkice o pisarzach szczecińskich (razem z Arturem Danielem Liskowackim, FORMA 2021). Redaktor wyborów wierszy Marii Konopnickiej Samotna (1987), Haliny Poświatowskiej Jestem (1991), prac ks. inf. Romana Kostynowicza W cieniu trzech katedr (1999-2006), artykułów i homilii ks. abpa Mariana Przykuckiego Beati Pacifici (2005-2006), zbioru reportaży Marianowo. Opowieści sąsiadów (2012), publicystyki Roberta Ryssa Iść po granicy (2015), albumu malarstwa Bronisławy Kaczor Jestem tutejsza (2016).