Balcerzan Edward

(ur. w 1937 r. w Wowczańsku pod Charkowem) – literaturoznawca, tłumacz, prozaik, poeta, eseista, profesor-senior Uniwersytetu Adama Mickiewicza, członek korespondent Polskiej Akademii Umiejętności, doktor honoris causa Uniwersytetu Szczecińskiego. Były członek redakcji miesięcznika „Nurt”, współtwórca i członek redakcji dwumiesięcznika „Teksty”. Współtwórca polskiej szkoły badań strukturalnych. Laureat wielu nagród, m.in.: Nagrody Miesięcznika „Odra” (1971), Nagrody Fundacji Literatury (1988), Nagrody Fundacji A. Jurzykowskiego w Nowym Jorku (1992), Nagrody Polskiego PEN Clubu (1998), Nagrody „Literatury na Świecie” (1998), Nagrody Kazimierza Wyki (2015) i Nagrody Specjalnej ZAiKS-u (2024). Tłumaczony na angielski, białoruski, czeski, czuwaski, francuski, niemiecki, rosyjski, ukraiński, węgierski i włoski. Autor m.in. czterotomowej monografii Poezja polska w latach [...], obejmującej okres 1918-1968. Ostatnio wydał: O nowatorstwie „Wykłady Schopenhauerowskie” – wykład I (2004), Zuchwalstwa samoświadomości (2005), Tłumaczenie jako „wojna światów”, W kręgu translatoryki i komparatystyki (2009), Wiersze niewszystkie (2009), Literackość. Modele, gradacja, eksperymenty (2013), Pochwała poezji. Z pamięci, z lektury (2013), Humanisto, kim jesteś? (2018).
Wkrótce FORMA i Fundacja Literatury imienia Henryka Berezy opublikują jego tom poetycki Domysły (2024).