Drugi nurt. O poetach polskiej dwudziestowiecznej emigracji

Wojciech Ligęza

Poeci emigracyjni, o których piszę w tej książce, mają wiele istotnych rzeczy do zakomunikowania czytelnikom, gdyż ich przekazy i przesłania zachowują w tym sensie aktualność, że mówią o kluczowych doświadczeniach człowieka wobec dziejów, społeczeństwa, wspólnoty ludzkiej, kultury i natury, radości oraz niedogodności życia jednostki, wreszcie – przeznaczeń ostatecznych.
Proces poznawania drugiego nurtu, który rozwijał się niezależnie od tendencji literackich panujących w Polsce, zbliżał w okresach kolejnych odwilży i oddalał w latach opresji politycznej, nadal trwa, bywa, że słabnie i zapewne nieprędko się zakończy – jeśli w ogóle to możliwe. Określenie „drugi nurt” – równoległy, zachowujący swą specyfikę, odnosi się do historycznie uwarunkowanej odrębności, jak pisałem – znoszonej, przezwyciężanej, ale również do procedur i preferencji poznawczych. Nie wszystko w tej domenie pisarstwa zostało rozpoznane, opisane, przeżyte, a zatem drugi nurt istnieje jako zadanie – także dla autora książki.
ze wstępu Wojciecha Ligęzy


spis treści:
Oswajanie niepewnego losu [wstęp]
Buntownik, katastrofista, poeta kultury. O tematach oraz języku poetyckim Józefa Łobodowskiego
Święto obfitości. Wiersze Józefa Łobodowskiego o naturze i sztuce
Trudny życiorys outsidera. O poezji Mariana Czuchnowskiego
„Z krawędzi nocy” — „z tajemnic dnia”. Wiersze Jozefa Bujnowskiego
Wakacje Józefa Bujnowskiego
Latarnia Diogenesa. Tadeusz Sułkowski — poeta
Obrazy domu w twórczości Czesława Bednarczyka
Niezgoda i doświadczenie. Poezja Bolesława Taborskiego
Wobec upływającego i odzyskiwanego czasu. Anna Frajlich
„W samym oku cyklonu jest źrenica ciszy”. O liryce Anny Frajlich
Nota bibliograficzna. Wykaz perwodruków
Indeks nazwisk


recenzje, noty:
*


promocje:
*