nowości 2024

Anna Andrusyszyn Pytania do artystów malarzy

Edward Balcerzan Domysły

Anna Frajlich Odrastamy od drzewa

Adrian Gleń I

Guillevic Mieszkańcy światła

Gabriel Leonard Kamiński Wrocławska Abrakadabra

Wojciech Ligęza Drugi nurt. O poetach polskiej dwudziestowiecznej emigracji

Zdzisław Lipiński Krople

Krzysztof Maciejewski Dwadzieścia jeden

Tomasz Majzel Części

Joanna Matlachowska-Pala W chmurach światła

Piotr Michałowski Urbs ex nihilo. Raport z porzuconego miasta

Anna Maria Mickiewicz Listy z Londynu

Karol Samsel Autodafe 7

Henryk Waniek Notatnik i modlitewnik drogowy III

Marek Warchoł Bezdzień

Andrzej Wojciechowski Zdychota. Wiersze wybrane

książki z 2023

Andrzej Ballo Niczyje

Maciej Bieszczad Pasaże

Maciej Bieszczad Ultradźwięki

Zbigniew Chojnowski Co to to

Tomasz Dalasiński Dzień na Ziemi i 29 nowych pieśni o rzeczach i ludziach

Kazimierz Fajfer Całokształt

Zenon Fajfer Pieśń słowronka

Piotr Fluks Nie z tego światła

Anna Frajlich Szymborska. Poeta poetów

Adrian Gleń Jest

Jarek Holden Gojtowski Urywki

Jarosław Jakubowski Baza

Jarosław Jakubowski Koń

Waldemar Jocher dzieńdzień

Jolanta Jonaszko Nietutejsi

Bogusław Kierc Dla tego

Andrzej Kopacki Życie codzienne podczas wojny opodal

Jarosław Księżyk Hydra

Kazimierz Kyrcz Jr Punk Ogito w podróży

Franciszek Lime Garderoba cieni

Artur Daniel Liskowacki Do żywego

Grażyna Obrąpalska Zanim pogubią się litery

Elżbieta Olak W deszczu

Gustaw Rajmus >>Dwie Historie<< i inne historie

Juan Manuel Roca Obywatel nocy

Karol Samsel Autodafe 6

Kenneth White Przymierze z Ziemią

Andrzej Wojciechowski Budzą mnie w nocy słowa do zapisania

Wojciech Zamysłowski Birdy peak experience

City 6. Antologia polskich opowiadań grozy

Dziennik kreteński, czyli Kolonia Karna Kreta (3)

2014-12-23 18:58

W piątek, 18 lipca o drugiej w nocy wyruszamy taksówką na lotnisko w Langenhagen. Jest to najbliżej nas położony port lotniczy. Dobrze jest mieszkać w odpowiedniej odległości od lotniska. Taksówkarz okazał się być rozmownym, nieortodoksyjnym Persem. – Mahomet i Jezus to klasyczne przykłady istot pozaziemskich – oświadczył nam na niemiecki dzień dobry, a polski dobry wieczór. W chwilę potem, na pobliskim rondzie, dowiedzieliśmy się, iż nasz perski woźnica nie zgadza się z tym, aby rządy różnych państw nie informowały o tym, że obcy już dawno wylądowali i żyją pośród nas. Zgodnie odparliśmy, że w całej rozciągłości podzielamy jego pogląd, i poprosiliśmy, aby zechciał łaskawie skręcić w prawo; wolimy jechać przez miasto, autostradą jest bowiem dalej. Pers spełnił nasze życzenie i rozkręcił się na dobre. Przez całą drogę snuł opowieść o aniołach i prorokach, którzy w rzeczywistości byli i są przybyszami z planet o bardziej od ziemskiej rozwiniętych cywilizacjach. Tak więc znowu nie dowiedzieliśmy się niczego nowego.

Potem zapytał jeszcze, skąd pochodzimy, a gdy dowiedział się, że z Polski, ucieszył się jak małe dziecko. – Kocham cię, kwiatuszku – powiedział po polsku i wyjaśnił, że nauczyła go tego Iwona, z którą był przez parę lat, ale musiała wracać do domu, toteż teraz już z nią nie jest, bo być nie może.

Gdy wysiadaliśmy z taryfy, zapytał, dokąd lecimy. Na wieść o tym, że na Kretę, stwierdził, że koniecznie musimy zajrzeć na płaskowyż Idy, gdzie regularnie ląduje UFO. – Kto wie, może zabiorą was z powrotem – zauważył tajemniczo.

– Dokąd? Tutaj, do Hanoweru? – zapytałem.

Go home! – krzykną, wbijając wskazujący palec w ciemne niebo, i już go nie było.

Dopiero wtedy zauważyliśmy, że podwiózł nas na dolny poziom portu lotniczego, gdzie przylatywały samoloty. Musieliśmy wdrapać się na górę, skąd były odloty.

– Mówię ci, to był prawdziwy ET – stwierdziła Mok, sapiąc pod ciężarem plecaka.

Nie tylko przez grzeczność nie zaprzeczyłem.

Głowę bym dał, że miała coś głębokiego na myśli. Ona tak często.

© Dariusz Muszer

►oficjalna strona internetowa autora