nowości 2024

Anna Andrusyszyn Pytania do artystów malarzy

Edward Balcerzan Domysły

Anna Frajlich Odrastamy od drzewa

Adrian Gleń I

Guillevic Mieszkańcy światła

Gabriel Leonard Kamiński Wrocławska Abrakadabra

Wojciech Ligęza Drugi nurt. O poetach polskiej dwudziestowiecznej emigracji

Zdzisław Lipiński Krople

Krzysztof Maciejewski Dwadzieścia jeden

Tomasz Majzel Części

Joanna Matlachowska-Pala W chmurach światła

Piotr Michałowski Urbs ex nihilo. Raport z porzuconego miasta

Anna Maria Mickiewicz Listy z Londynu

Karol Samsel Autodafe 7

Henryk Waniek Notatnik i modlitewnik drogowy III

Marek Warchoł Bezdzień

Andrzej Wojciechowski Zdychota. Wiersze wybrane

książki z 2023

Andrzej Ballo Niczyje

Maciej Bieszczad Pasaże

Maciej Bieszczad Ultradźwięki

Zbigniew Chojnowski Co to to

Tomasz Dalasiński Dzień na Ziemi i 29 nowych pieśni o rzeczach i ludziach

Kazimierz Fajfer Całokształt

Zenon Fajfer Pieśń słowronka

Piotr Fluks Nie z tego światła

Anna Frajlich Szymborska. Poeta poetów

Adrian Gleń Jest

Jarek Holden Gojtowski Urywki

Jarosław Jakubowski Baza

Jarosław Jakubowski Koń

Waldemar Jocher dzieńdzień

Jolanta Jonaszko Nietutejsi

Bogusław Kierc Dla tego

Andrzej Kopacki Życie codzienne podczas wojny opodal

Jarosław Księżyk Hydra

Kazimierz Kyrcz Jr Punk Ogito w podróży

Franciszek Lime Garderoba cieni

Artur Daniel Liskowacki Do żywego

Grażyna Obrąpalska Zanim pogubią się litery

Elżbieta Olak W deszczu

Gustaw Rajmus >>Dwie Historie<< i inne historie

Juan Manuel Roca Obywatel nocy

Karol Samsel Autodafe 6

Kenneth White Przymierze z Ziemią

Andrzej Wojciechowski Budzą mnie w nocy słowa do zapisania

Wojciech Zamysłowski Birdy peak experience

City 6. Antologia polskich opowiadań grozy

PISMO SZYBKIE Marty Zelwan » PISMO SZYBKIE, Sny filmy nocne [2]

PISMO SZYBKIE, Sny filmy nocne [2]

2017-09-13 19:27

Wszystkie postacie z moich snów są osobistościami, dla których głoszę równość, ludzie, istoty, potwory, kobiety, mężczyźni, dzieci, jaszczurki, kosmici, głodne duchy.

Także poznane w snach maszyny, pojazdy sunące, pełznące i unoszące się nad polaną, gdzie gotuje się coś w osmolonym kociołku na żywym ogniu, wszystko to cenię i pochwalam.

Szanuję lato snów, jesień błot, wiosnę ludzi, nauszniki zimy.

Dowiaduję się, że pewne nieznajome osoby i były pracownik Instytutu Atomowego, który rzadko wychodzi z domu, spotykają się regularnie na wolnym powietrzu, siadają w lesie na zwalonych pniach i czytają swoje manuskrypty z opisami snów.

Sny są potrzebne, abyśmy mogli dla wszystkich być wszystkimi.

Pracownik Instytutu Atomowego promieniotwórczością swoich zapisków zaraża hektar lasu, pole, łąkę, wieś i przez dwa tygodnie nie przyznaje się do tego.

Po upływie tego czasu samorzutna emisja promieniowania snów niesie się przez kontynenty, oceany, w tym prehistoryczny Ocean Tetydy, przenosi się na tereny międzygalaktyczne, coraz dalej.

Z początku wydaje się to absurdalne, potem nie.

© Marta Zelwan