AUTO TRACTATUS 3
Brak tajemnicy jest brakiem życia. Każdorazowa instrukcja obsługi rzeczywistości zmienia się. Ziemia to wehikuł do eksploatacji intelektu. Ziemia jest obiektem, w którym zachodzą prawa historyczne. Historia jest częścią mnie. To ja tworzę historię swojego życia.
Wszystko inne jest jedynie komunikatem. Zbieżnością idei do aktualnego. W aktualnym stan przechodzi w jakość. Jestem, staję się, wybieram siebie jako ideę świata. Istotę zdarzenia. Istotą zdarzenia jest słowo. Słowo podchodzi na bezpieczną odległość interpretacyjną.
Element pierwszy przywołuje element ostatni. Sztuka jest wiedzą intuicyjną. Nie inspiracja raczej poczucie ciągłości. W kolejnych modelach słowa zachodzi continuum. Narracja zastępuje narrację. To, co pierwsze, posiada siłę tego, czym jest ostatnie.
Wykraczanie poza narrację jest przekroczeniem możliwości własnego ja usytuowanego w świecie. Instynktowna sztuka zakodowana w genotypie danej epoki. Tworzy mnie zróżnicowana modalność różnych autokreacji. Lubię proces przetwarzania niczego w sztukę.
Rozumienie struktury jako całości prowadzi do odczytania pojedynczego elementu. Ogrom zjawisk nie narusza spójności mojego ja i języka. Ja i język to jedno eksploatowane na wiele sposobów. Niekiedy mam odczucie, że mówiąc, chciałabym powiedzieć coś zupełnie innego.
© Ewa Sonnenberg