PONIEWCZASIE. Jarecka Gustawa - Wydawnictwo FORMA

Andrzej Ballo Niczyje

Maciej Bieszczad Pasaże

Maciej Bieszczad Ultradźwięki

Zbigniew Chojnowski Co to to

Tomasz Dalasiński Dzień na Ziemi i 29 nowych pieśni o rzeczach i ludziach

Kazimierz Fajfer Całokształt

Zenon Fajfer Pieśń słowronka

Piotr Fluks Nie z tego światła

Anna Frajlich Szymborska. Poeta poetów

Adrian Gleń Jest

Jarek Holden Gojtowski Urywki

Jarosław Jakubowski Baza

Jarosław Jakubowski Koń

Waldemar Jocher dzieńdzień

Jolanta Jonaszko Nietutejsi

Bogusław Kierc Dla tego

Andrzej Kopacki Życie codzienne podczas wojny opodal

Jarosław Księżyk Hydra

Kazimierz Kyrcz Jr Punk Ogito w podróży

Franciszek Lime Garderoba cieni

Artur Daniel Liskowacki Do żywego

Grażyna Obrąpalska Zanim pogubią się litery

Elżbieta Olak W deszczu

Gustaw Rajmus >>Dwie Historie<< i inne historie

Juan Manuel Roca Obywatel nocy

Karol Samsel Autodafe 6

Kenneth White Przymierze z Ziemią

Andrzej Wojciechowski Budzą mnie w nocy słowa do zapisania

Wojciech Zamysłowski Birdy peak experience

City 6. Antologia polskich opowiadań grozy

PONIEWCZASIE. Jarecka Gustawa

2019-03-03 15:21

JARECKA GUSTAWA (1908-1943). Troje poetów, których nigdy nie studiowałem (Krystyna Broll-Jarecka, Mieczysław Dziaczek, Stanisław Chaciński), mimo że przebrnąłem przez lubelską polonistykę. Z trudem, bo z trudem, ale jednak przebrnąłem. Dzięki wspaniałomyślności kilku profesorów.
Dziaczek to lwowianin, Chaciński zaś opublikował w 1962 roku tom wierszy pod znamiennym tytułem „Dochodzenie do gruszki”. I to wszystko, co mogę dziś powiedzieć. Kojarzę Gustawę Jarecką, nie kojarzę natomiast Broll-Jareckiej. Wstyd się przyznać, lecz na tym właśnie polegają zaniedbania, że jest ich cała fura, cała kupa zaniedbań i ograniczeń, które nas wszechstronnie kompromitują. Szkoda, wielka szkoda, że nie czytałem za młodu.

[22 XII 2018]
© Eugeniusz Tkaczyszyn-Dycki

Dodaj link do: