DYŻURKA, 0071 - Wydawnictwo FORMA

Andrzej Ballo Niczyje

Maciej Bieszczad Pasaże

Maciej Bieszczad Ultradźwięki

Zbigniew Chojnowski Co to to

Tomasz Dalasiński Dzień na Ziemi i 29 nowych pieśni o rzeczach i ludziach

Kazimierz Fajfer Całokształt

Zenon Fajfer Pieśń słowronka

Piotr Fluks Nie z tego światła

Anna Frajlich Szymborska. Poeta poetów

Adrian Gleń Jest

Jarek Holden Gojtowski Urywki

Jarosław Jakubowski Baza

Jarosław Jakubowski Koń

Waldemar Jocher dzieńdzień

Jolanta Jonaszko Nietutejsi

Bogusław Kierc Dla tego

Andrzej Kopacki Życie codzienne podczas wojny opodal

Jarosław Księżyk Hydra

Kazimierz Kyrcz Jr Punk Ogito w podróży

Franciszek Lime Garderoba cieni

Artur Daniel Liskowacki Do żywego

Grażyna Obrąpalska Zanim pogubią się litery

Elżbieta Olak W deszczu

Gustaw Rajmus >>Dwie Historie<< i inne historie

Juan Manuel Roca Obywatel nocy

Karol Samsel Autodafe 6

Kenneth White Przymierze z Ziemią

Andrzej Wojciechowski Budzą mnie w nocy słowa do zapisania

Wojciech Zamysłowski Birdy peak experience

City 6. Antologia polskich opowiadań grozy

DYŻURKA, 0071

2022-02-25 13:54

Kładę się i zrywam, pokładam i przemierzam mieszkanie i znów kładę. Zdania nie opiszą bardziej tego, co się decyduje tutaj. Tylko kładę się i zrywam nastawiony na przetrwanie. Wieczorem mówię. – Dzień dodany. – I czekam na wygaśnięcie współdziałania z czasem. Próbuję w przeszklonej altanie, postawionej na tyle, żeby mi się nie rozpadła do końca, codziennie do niej trzeba coś dodawać, wznosić miejsce do oglądu. Żyję patrzeniem na horyzont bez ludzkich domów i bez ludzi. Przestrzeń sama się zapełnia jednym nadchodzącym człowiekiem, który buduje w sąsiedztwie swoją przeszkloną altanę. Zanosimy do siebie kartki listów. – Co ty tu robisz? – A ty? I tak żyjemy wypatrywaniem życia nie ulegając głupstwom. Wszystko na kartach się wyjaśnia.

Dodaj link do: