nowości 2024

Anna Andrusyszyn Pytania do artystów malarzy

Edward Balcerzan Domysły

Anna Frajlich Odrastamy od drzewa

Adrian Gleń I

Guillevic Mieszkańcy światła

Gabriel Leonard Kamiński Wrocławska Abrakadabra

Wojciech Ligęza Drugi nurt. O poetach polskiej dwudziestowiecznej emigracji

Zdzisław Lipiński Krople

Krzysztof Maciejewski Dwadzieścia jeden

Tomasz Majzel Części

Joanna Matlachowska-Pala W chmurach światła

Piotr Michałowski Urbs ex nihilo. Raport z porzuconego miasta

Anna Maria Mickiewicz Listy z Londynu

Karol Samsel Autodafe 7

Henryk Waniek Notatnik i modlitewnik drogowy III

Marek Warchoł Bezdzień

Andrzej Wojciechowski Zdychota. Wiersze wybrane

książki z 2023

Andrzej Ballo Niczyje

Maciej Bieszczad Pasaże

Maciej Bieszczad Ultradźwięki

Zbigniew Chojnowski Co to to

Tomasz Dalasiński Dzień na Ziemi i 29 nowych pieśni o rzeczach i ludziach

Kazimierz Fajfer Całokształt

Zenon Fajfer Pieśń słowronka

Piotr Fluks Nie z tego światła

Anna Frajlich Szymborska. Poeta poetów

Adrian Gleń Jest

Jarek Holden Gojtowski Urywki

Jarosław Jakubowski Baza

Jarosław Jakubowski Koń

Waldemar Jocher dzieńdzień

Jolanta Jonaszko Nietutejsi

Bogusław Kierc Dla tego

Andrzej Kopacki Życie codzienne podczas wojny opodal

Jarosław Księżyk Hydra

Kazimierz Kyrcz Jr Punk Ogito w podróży

Franciszek Lime Garderoba cieni

Artur Daniel Liskowacki Do żywego

Grażyna Obrąpalska Zanim pogubią się litery

Elżbieta Olak W deszczu

Gustaw Rajmus >>Dwie Historie<< i inne historie

Juan Manuel Roca Obywatel nocy

Karol Samsel Autodafe 6

Kenneth White Przymierze z Ziemią

Andrzej Wojciechowski Budzą mnie w nocy słowa do zapisania

Wojciech Zamysłowski Birdy peak experience

City 6. Antologia polskich opowiadań grozy

MACHNIĘCIA Macieja Wróblewskiego » MACHNIĘCIA, Dziennik rzymski listopadowy (14)

MACHNIĘCIA, Dziennik rzymski listopadowy (14)

2015-06-06 10:57

Budzę się z poczuciem znużenia. Chłód ciągnie od murów i okna. Rozgrzewam się kąpielą. Planuję wyprawę do któregoś z rzymskich parków położonych na obrzeżach miasta. A może będę się włóczył bez celu.

+ + +

W końcu przeszedłem na via Appia Atiqua: objedzone przez czas kawałki dawnych świętości. Monumentalne, dziwne, odległe i niepraktyczne. Kamienie nic do mnie nie mówią, nie jestem w stanie ich podziwiać i jakoś z nimi gadać. Czuję wobec nich obcość. Zdecydowanie wolę tutejsze ptactwo, Tyber, uśmiechy pięknych rzymianek, a nawet lawę aut i skuterów. Kuchnia różnorodna. Coś jem w przyulicznej knajpce i popijam espresso. Na Campo de Fiori kupuję winogrona, gruszki i pomidory. Są już chłodne i przejrzałe, ale mnie smakują.  Dzieci wycieczkowe przepychają się i po swojemu gadają. Pobrzmiewają znane mi pojedyncze słowa, a tylko z ich gestykulacji i zachowania domyślam się istoty sprawy. Śmieją się głośno. Tu dawniej palono nieszczęśników podejrzanych przez inkwizycję o sprzyjanie złemu, a dzieci pewnie wtedy śmiały się obok jak te dziś.

Giovedi, 28 listopada 2013 (1)

© Maciej Wróblewski