nowości 2024

Anna Andrusyszyn Pytania do artystów malarzy

Edward Balcerzan Domysły

Anna Frajlich Odrastamy od drzewa

Adrian Gleń I

Guillevic Mieszkańcy światła

Gabriel Leonard Kamiński Wrocławska Abrakadabra

Wojciech Ligęza Drugi nurt. O poetach polskiej dwudziestowiecznej emigracji

Zdzisław Lipiński Krople

Krzysztof Maciejewski Dwadzieścia jeden

Tomasz Majzel Części

Joanna Matlachowska-Pala W chmurach światła

Piotr Michałowski Urbs ex nihilo. Raport z porzuconego miasta

Anna Maria Mickiewicz Listy z Londynu

Karol Samsel Autodafe 7

Henryk Waniek Notatnik i modlitewnik drogowy III

Marek Warchoł Bezdzień

Andrzej Wojciechowski Zdychota. Wiersze wybrane

książki z 2023

Andrzej Ballo Niczyje

Maciej Bieszczad Pasaże

Maciej Bieszczad Ultradźwięki

Zbigniew Chojnowski Co to to

Tomasz Dalasiński Dzień na Ziemi i 29 nowych pieśni o rzeczach i ludziach

Kazimierz Fajfer Całokształt

Zenon Fajfer Pieśń słowronka

Piotr Fluks Nie z tego światła

Anna Frajlich Szymborska. Poeta poetów

Adrian Gleń Jest

Jarek Holden Gojtowski Urywki

Jarosław Jakubowski Baza

Jarosław Jakubowski Koń

Waldemar Jocher dzieńdzień

Jolanta Jonaszko Nietutejsi

Bogusław Kierc Dla tego

Andrzej Kopacki Życie codzienne podczas wojny opodal

Jarosław Księżyk Hydra

Kazimierz Kyrcz Jr Punk Ogito w podróży

Franciszek Lime Garderoba cieni

Artur Daniel Liskowacki Do żywego

Grażyna Obrąpalska Zanim pogubią się litery

Elżbieta Olak W deszczu

Gustaw Rajmus >>Dwie Historie<< i inne historie

Juan Manuel Roca Obywatel nocy

Karol Samsel Autodafe 6

Kenneth White Przymierze z Ziemią

Andrzej Wojciechowski Budzą mnie w nocy słowa do zapisania

Wojciech Zamysłowski Birdy peak experience

City 6. Antologia polskich opowiadań grozy

PISMO SZYBKIE Marty Zelwan » PISMO SZYBKIE, Sennik szczęśliwicki (50)

PISMO SZYBKIE, Sennik szczęśliwicki (50)

2023-02-21 13:13

31 października 1986
W Sali Oczekiwania poznałam małżeństwo wesołych lekarzy. Ona miała zdolności plastyczne i wszystkie karty pacjentów przerabiała na maskotki papierowe w różnych kształtach. Nie wiedziałam, jak dać im do zrozumienia, że boli mnie coś głęboko w środku. Sala Oczekiwań przypominała molo zastawione ławkami i przekazywano wiadomość ode mnie z ławki na ławkę, jak plotkę. Wreszcie dotarła do lekarki. Zostałam zapisana na operację. Miło się do mnie uśmiechano, ale nie znałam dnia ani godziny. Wreszcie, pewnego razu, wręczono mi maskotkę w kształcie brązowego pieska i powiedziano, że to już. Chirurg przyszedł do mnie, gdy siedziałam owinięta kocem, aby dodać mi odwagi, nie wiedząc chyba, że mi ją odbiera mówiąc, że rany listopadowe bardzo źle się goją, że to najgorszy czas. Udawałam odważną pomimo paniki. Czy wiedzieli, że urodziłam się w listopadzie? Nie mogłam ich zawieść, byli tak troskliwi.

© Marta Zelwan