nowości 2024

Anna Andrusyszyn Pytania do artystów malarzy

Edward Balcerzan Domysły

Anna Frajlich Odrastamy od drzewa

Adrian Gleń I

Guillevic Mieszkańcy światła

Gabriel Leonard Kamiński Wrocławska Abrakadabra

Wojciech Ligęza Drugi nurt. O poetach polskiej dwudziestowiecznej emigracji

Zdzisław Lipiński Krople

Krzysztof Maciejewski Dwadzieścia jeden

Tomasz Majzel Części

Joanna Matlachowska-Pala W chmurach światła

Piotr Michałowski Urbs ex nihilo. Raport z porzuconego miasta

Anna Maria Mickiewicz Listy z Londynu

Karol Samsel Autodafe 7

Henryk Waniek Notatnik i modlitewnik drogowy III

Marek Warchoł Bezdzień

Andrzej Wojciechowski Zdychota. Wiersze wybrane

książki z 2023

Andrzej Ballo Niczyje

Maciej Bieszczad Pasaże

Maciej Bieszczad Ultradźwięki

Zbigniew Chojnowski Co to to

Tomasz Dalasiński Dzień na Ziemi i 29 nowych pieśni o rzeczach i ludziach

Kazimierz Fajfer Całokształt

Zenon Fajfer Pieśń słowronka

Piotr Fluks Nie z tego światła

Anna Frajlich Szymborska. Poeta poetów

Adrian Gleń Jest

Jarek Holden Gojtowski Urywki

Jarosław Jakubowski Baza

Jarosław Jakubowski Koń

Waldemar Jocher dzieńdzień

Jolanta Jonaszko Nietutejsi

Bogusław Kierc Dla tego

Andrzej Kopacki Życie codzienne podczas wojny opodal

Jarosław Księżyk Hydra

Kazimierz Kyrcz Jr Punk Ogito w podróży

Franciszek Lime Garderoba cieni

Artur Daniel Liskowacki Do żywego

Grażyna Obrąpalska Zanim pogubią się litery

Elżbieta Olak W deszczu

Gustaw Rajmus >>Dwie Historie<< i inne historie

Juan Manuel Roca Obywatel nocy

Karol Samsel Autodafe 6

Kenneth White Przymierze z Ziemią

Andrzej Wojciechowski Budzą mnie w nocy słowa do zapisania

Wojciech Zamysłowski Birdy peak experience

City 6. Antologia polskich opowiadań grozy

PLANETA, Virtual trip 20

2016-01-11 14:56

BODY – POEM-OBJECT: COSTPLAYER  
Ciało jako przedmiot. Widzę ciało i mam odczucie, że mam do czynienia z przebraniem. Jakby istniała specyficzna konfekcja ciał, w każdej chwili do podmienienia, do przeobrażenia, do imitacji. Ciało jako kopia innego ciała – costplayer. Formuła, w której upodabniamy się do kogoś innego. Tzw. złodzieje charakterów. Repliki wzorów jakby pop kulturowe odbicie koncepcji platońskich idei. Cosplayer to współczesna wersja przekonania Eliota, że tworząc stajemy się aktorami. Inscenizacja. Zaaranżowane widowisko mentalne, cielesne, duchowe, psychiczne. Jak z teatru antycznego. Liczy się kostium i maska. W 2004 roku powstał cykl Cao Fei „COSplayer”. Jedno z tych zdjęć nieustannie trzymam na biurku. Jest w nim to „coś”. To „coś” co chciałoby się przetworzyć w poezję. Sztuka jest rodzajem widowiska i łowieniem prototypów charakterów. Prototypów, archetypów, stereotypów. Bohaterowie wierszy żyjący w swoich mniej lub bardziej realnych światach. Te podmioty liryczne jak hybrydy: złożenia z prototypów różnych osób i wcieleń. Pamiętam pewien dziwny wieczór w Paryżu. Podczas tego wieczoru spotkałam wiele postaci z moich napisanych już wierszy! czułam się jakbym nagle przeniosła się do świata swojej poezji! Obok mnie niewidoma księżniczka uśmiechała się tajemniczo...

© Ewa Sonnenberg