PONIEWCZASIE. Wilmański Jerzy

Andrzej Ballo Niczyje

Maciej Bieszczad Pasaże

Maciej Bieszczad Ultradźwięki

Zbigniew Chojnowski Co to to

Tomasz Dalasiński Dzień na Ziemi i 29 nowych pieśni o rzeczach i ludziach

Kazimierz Fajfer Całokształt

Zenon Fajfer Pieśń słowronka

Piotr Fluks Nie z tego światła

Anna Frajlich Szymborska. Poeta poetów

Adrian Gleń Jest

Jarek Holden Gojtowski Urywki

Jarosław Jakubowski Baza

Jarosław Jakubowski Koń

Waldemar Jocher dzieńdzień

Jolanta Jonaszko Nietutejsi

Bogusław Kierc Dla tego

Andrzej Kopacki Życie codzienne podczas wojny opodal

Jarosław Księżyk Hydra

Kazimierz Kyrcz Jr Punk Ogito w podróży

Franciszek Lime Garderoba cieni

Artur Daniel Liskowacki Do żywego

Grażyna Obrąpalska Zanim pogubią się litery

Elżbieta Olak W deszczu

Gustaw Rajmus >>Dwie Historie<< i inne historie

Juan Manuel Roca Obywatel nocy

Karol Samsel Autodafe 6

Kenneth White Przymierze z Ziemią

Andrzej Wojciechowski Budzą mnie w nocy słowa do zapisania

Wojciech Zamysłowski Birdy peak experience

City 6. Antologia polskich opowiadań grozy

2017-06-25 14:42

WILMAŃSKI JERZY (1936-2005). Staram się cokolwiek lub cokolwieczek wycisnąć, czyli wynotować z wierszy Wilmańskiego: „Umykają poeci w aureoli lata / na strych zręcznych skojarzeń”. I jeszcze jeden fragment: „Pozwólmy zakwitać faktom / tkankę niech drąży czerw”.
Piękne „cokolwieczek” wypatrzyłem dawno, dawno temu u Marii Dąbrowskiej. Bardzo je polubiłem. U Stanisława Czycza natomiast znalazłem równie piękną „pleciugowatość”. Nie ukrywam, że zabujałem się w owej „pleciugowatości”.
Zabujałem się także w polszczyźnie Mariana Pankowskiego („odzipka”), mógłbym podobną listę ciągnąć w nieskończoność. Na przykład „niebawem, niebaczkiem” zawdzięczam Tomaszowi Burkowi. Trzeba się uczyć u lepszych od siebie.

Jerzy Wilmański: „Obrona krajobrazu”. Okładkę projektował Wiesław Głażewski. Wydawnictwo Łódzkie, Łódź 1963, s. 30

[2 V 2017]
© Eugeniusz Tkaczyszyn-Dycki

Dodaj link do: