PONIEWCZASIE. Zelenay Tadeusz 2

Andrzej Ballo Niczyje

Maciej Bieszczad Pasaże

Maciej Bieszczad Ultradźwięki

Zbigniew Chojnowski Co to to

Tomasz Dalasiński Dzień na Ziemi i 29 nowych pieśni o rzeczach i ludziach

Kazimierz Fajfer Całokształt

Zenon Fajfer Pieśń słowronka

Piotr Fluks Nie z tego światła

Anna Frajlich Szymborska. Poeta poetów

Adrian Gleń Jest

Jarek Holden Gojtowski Urywki

Jarosław Jakubowski Baza

Jarosław Jakubowski Koń

Waldemar Jocher dzieńdzień

Jolanta Jonaszko Nietutejsi

Bogusław Kierc Dla tego

Andrzej Kopacki Życie codzienne podczas wojny opodal

Jarosław Księżyk Hydra

Kazimierz Kyrcz Jr Punk Ogito w podróży

Franciszek Lime Garderoba cieni

Artur Daniel Liskowacki Do żywego

Grażyna Obrąpalska Zanim pogubią się litery

Elżbieta Olak W deszczu

Gustaw Rajmus >>Dwie Historie<< i inne historie

Juan Manuel Roca Obywatel nocy

Karol Samsel Autodafe 6

Kenneth White Przymierze z Ziemią

Andrzej Wojciechowski Budzą mnie w nocy słowa do zapisania

Wojciech Zamysłowski Birdy peak experience

City 6. Antologia polskich opowiadań grozy

2018-08-26 15:22

ZELENAY TADEUSZ (1913-1961). Kijowianin, który debiutował „Jesienią sentymentalną” (Warszawa 1937). Nie znam „Jesieni sentymentalnej”, ale książkę przeczytam, rezygnując na przykład z rzeszowskich publikacji Mariana Berkowicza („rozerwała mnie radość / granatem z płatków wiśni / półnago przyrastałem do liści wieczystych”). Z kogoś trzeba zrezygnować.
Polubiłem wiersze Tadeusza Zelenaya („Śni się nam zapach Polski, a gdy nic się nie śni / wspominamy jaskółek skwir pod polską strzechą”). Nie dbam o to, że gdzieś pojawia się irytująca „mgła beznadziei”. Albo równie irytujący „żagiel tęsknot”.

Tadeusz Zelenay: „Zamieć”. Nakładem Autora. Kempten 1946, s. 47

[5 X 2015]
© Eugeniusz Tkaczyszyn-Dycki

Dodaj link do: