Maria Bigoszewska Gwiezdne zwierzęta
Tomasz Hrynacz Corto muso
Jarosław Jakubowski Żywołapka
Wojciech Juzyszyn Efemerofit
Bogusław Kierc Nie ma mowy
Andrzej Kopacki Agrygent
Zbigniew Kosiorowski Nawrót
Kazimierz Kyrcz Jr Punk Ogito na grzybach
Jakub Michał Pawłowski Agrestowe sny
Gustaw Rajmus Królestwa
Karol Samsel Autodafe 8
Anna Andrusyszyn Pytania do artystów malarzy
Edward Balcerzan Domysły
Henryk Bereza Epistoły 2
Roman Ciepliński Nogami do góry
Janusz Drzewucki Chwile pewności. Teksty o prozie 3
Anna Frajlich Odrastamy od drzewa
Adrian Gleń I
Guillevic Mieszkańcy światła
Gabriel Leonard Kamiński Wrocławska Abrakadabra
Wojciech Ligęza Drugi nurt. O poetach polskiej dwudziestowiecznej emigracji
Zdzisław Lipiński Krople
Krzysztof Maciejewski Dwadzieścia jeden
Tomasz Majzel Części
Joanna Matlachowska-Pala W chmurach światła
Piotr Michałowski Urbs ex nihilo. Raport z porzuconego miasta
Anna Maria Mickiewicz Listy z Londynu
Karol Samsel Autodafe 7
Henryk Waniek Notatnik i modlitewnik drogowy III
Marek Warchoł Bezdzień
Andrzej Wojciechowski Zdychota. Wiersze wybrane
zapraszamy na seans poezji Zenona Fajfera – Widok z głębokiej wieży
Katowice, ul. św. Jana 24, Kinoteatr Rialto, 25.04.2015 (sobota), godzina 18.00
Wyciszony, skupiony na słowie kameralny spektakl Teresy Nowak oparty został na dwóch książkach Zenona Fajfera – Powieki (FORMA 2013, http://www.wforma.eu/282,powieki.html) i Widok z głębokiej wieży (przed publikacją). Powieki to poezja nowatorska, swoisty labirynt z przesuwającymi się ścianami, konstelacja tańczących na ekranie wierszy widzialnych i niewidzialnych oryginalnie łącząca wynalezioną przez poetę formę emanacyjną z poetyką hipertekstu. „Kto wie, czy w czasie postliterackim, jeśli przystać na takie rozpoznanie, właśnie propozycje radykalne, żądające oddania, maksymalnej uwagi, odkrywania jawnej i ukrytej precyzji, a przy tym gotowe pociągnąć czytelnika w magiczną otchłań słowa, nie będą cieszyły się największym zainteresowaniem?” – napisał o Powiekach Piotr Śliwiński w „Tygodniku Powszechnym”. Teresa Nowak pokazuje jedną z tysięcy możliwych ścieżek lektury w tej magicznej otchłani, dając nić prowadzącą do wyjścia i odsłaniając nieznane dotąd oblicze poezji Fajfera. Poezji rozpiętej między zmysłową cielesnością książki a tekstem dążącym do niewidzialności, w Widoku z głębokiej wieży wzbogaconej o nowe, zaskakujące tonacje.
scenariusz: Teresa Nowak
muzyka: Stanisław Słowiński (skrzypce) i Sławomir Pezda (saksofon)
wizualizacja wierszy: Olga Rybacka
czytanie: Teresa Nowak i Zenon Fajfer
|
|
|---|
