copyright ©
www.szczecinczyta.pl 2012
Jedną z nowości Wydawnictwa FORMA jest zbiór poezji Jana Drzeżdżona
Łąka wiecznego istnienia. Dwadzieścia lat po jego śmierci światło dzienne ujrzały utwory głęboko schowane do szuflady, i co znamienne, napisane po polsku. Drzeżdżon bowiem, znany bardziej jako prozaik, jeśli publikował poezję, to w języku kaszubskim. Wydanie zatem owego tomiku jest okazją do zaprezentowania szerszemu gronu czytelników mniej znanego dotąd, lirycznego oblicza autora.
Wyboru wierszy, spośród napisanych przez Drzeżdżona w latach 1973-1990, dokonała Maria Jentys-Borelowska. Mimo iż utwory powstawały na przestrzeni prawie dwudziestu lat można w nich odnaleźć wspólny mianownik. Wyziera z nich podmiot liryczny miłujący samotność i ciszę, któremu bliższa natura niż ludzie. To ktoś, komu życie doczesne doskwiera:
Niepotrzebne mi buty nowe
Niepotrzebne świata pieszczoty.
To ktoś, kto chciałby
gorycz świata zostawić za sobą, ale nie wie dokąd pójść. Wątpi, zadaje sobie metafizyczne pytania:
Czy istnieje pieśń poza naszym światem? Mimo wahań chce wyruszyć w wędrówkę, dotrzeć do miejsca, w którym spotka Boga.
Motywem spajającym i przewijającym się niemal we wszystkich jego lirycznych wyznaniach są ręce. Czasem symbolizują one obojętnych, pozbawionych życzliwości ludzi. Innym razem drogą osobę, której dotyku łaknie. Stanowią one swoisty rodzaj komunikacji, łączności z resztą świata. Za ich pośrednictwem rozmawia, czuje, słyszy i wspomina.
Wszystko się od nich zaczyna i kończy wyznaje.
Drzeżdżon zabiera nas w świat, jakby zrodzony ze snu. Dzieli się z nami swoimi metafizycznymi rozważaniami. Zmusza do chwili refleksji, dzięki której zyskujemy inny wymiar czasu i nowy ogląd rzeczywistości.
Łąka wiecznego istnienia to zbiór poezji dla ludzi, którzy potrafią zwolnić i wolą być niż mieć.
Estera Zoc-Firlik
Jan Drzeżdżon
Łąka wiecznego istnienia –
http://www.wforma.eu/254,laka-wiecznego-istnienia.html
