Zenon Fajfer Pieśń słowronka
Zenon Fajfer Pieśń słowronka
Andrzej Ballo Bodajże
Wenanty Bamburowicz Masy powietrza
Maciej Bieszczad Miejsce spotkania
Kazimierz Brakoniecki Oumuamua. Atlas wierszy światologicznych
Roman Ciepliński Schyłek
Zbigniew Chojnowski Tarcze z pajęczyny
Zbigniew Chojnowski Tyle razy nie wiem
Wojciech Czaplewski Dzieje poezji polskiej
Marek Czuku Nudne wiersze
Tomasz Dalasiński Przystanek kosmos i 29 innych pieśni o rzeczach i ludziach
Michał Filipowski Licytacja kamienia
Anna Frajlich Powroty [wiersze zebrane. tom 2]
Anna Frajlich Przeszczep [wiersze zebrane. tom 1]
Paweł Gorszewski Uczulenia
Jarosław Jakubowski Dzień, w którym umarł Belmondo
Bogusław Kierc Był sobie
Andrzej Kopacki Gra w hołybkę
Zbigniew Kosiorowski Metanoia
Franciszek Lime Formy odbioru. Poetyckie przekazy z Bezrzecza i Szczecina
Piotr Michałowski Światy równoległe
Dariusz Muszer Baśnie norweskie. tom 2
Ewa Elżbieta Nowakowska Gwiazda drapieżnik
Halszka Olsińska Przebyt
Uta Przyboś Jakoby
Agnieszka Rautman-Szczepańska Wypożyczalnia słów
Karol Samsel Autodafe 5
Karol Samsel Fitzclarence
Julia Anastazja Sienkiewicz Wilowska Planetoida, pechowy graf i wielka filozofia. Opowieści z przedwojennego Tuczna i okolic
Bartosz Suwiński Dutki
Inka Timoszyk Nieskończoność podróży
Sławomir Wernikowski Partita
Alex Wieseltier Krzywe zwierciadło
Kenneth White Ciało absolutu
City 5. Antologia polskich opowiadań grozy
eleWator. antologia 2012-2021. proza
Henryk Bereza. Krystyna Sakowicz. Korespondencja
copyright © http://annasikorska.blogspot.com 2015
„Postsokratyk: nie wiedziałem, że nic nie wiem”.
„W wojnach religijnych tylko polegli wiedzą, po czyjej stronie jest racja”.
„Wszyscy ludzie powinni być równi. Ale bez przesady”.
„Często niemoralny zawodowiec jest lepszy od zawodowego moralisty”.
„Granice wolności słowa wyznaczają słowniki”.
„Demokracja: kompromis między tyranią, a wojną domową”.
„Małżeństwo: bezgotówkowa wymiana usług”.
„Kto płynie z prądem, nie dotrze do źródeł”.
„Często okazuje się, że na scenie politycznej główne role grają suflerzy”.
„Krytykują twe niskie loty. Jasne: zazdroszczą ci latania”.
„Uczmy się spóźniać na czas”.
„Nie dochodź do siebie na skróty. Pozbawisz się biografii”.
To zaledwie kilka aforyzmów doskonale odzwierciedlających stylistykę myśli zawartych w zbiorze „Kanibale lubią ludzi” Leszka Szarugi, zabierającego nas w świat codziennych i uniwersalnych problemów. Poeta w swoich spostrzeżeniach doskonale wykorzystuje grę słów, dwuznaczność, znane powiedzenia. W tomie można wyczuć swobodę myśli i otwarcie na nowe sposoby patrzenia na świat przy jednoczesnym korzystaniu z dorobku kulturowego, przez co zbiór aforyzmów odwołuje się zarówno do literatury pięknej, Biblii, polityki, porzekadeł, przysłów, filozofii, nauki. Dzięki nowym zestawieniom, eksperymentowaniu z językiem Leszek Szaruga umiejętnie odsłania i jednocześnie kreuje naszą rzeczywistość. Jeśli pójdziemy za tropem Wittgensteina, że granice naszego języka są granicami naszego świata, to możemy śmiało stwierdzić, że autor aforyzmów stara się poszerzyć granice naszego świata bez wprowadzania nowych słów, ale przez nadawanie im nowych połączeń. Nowe zestawienia znanych elementów sprawiają, że nasze spojrzenia czasami ulega dekonstrukcji. Przyswajanie sobie nowych znaczeń, analizowanie dotychczasowych sprawia, że „Kanibale lubią ludzi” staje się wielotygodniową przygodą z własnymi doświadczeniami kulturowymi.
Anna Sikorska
Leszek Szaruga Kanibale lubią ludzi – http://www.wforma.eu/217,kanibale-lubia-ludzi.html