nowości 2024

Anna Andrusyszyn Pytania do artystów malarzy

Edward Balcerzan Domysły

Henryk Bereza Epistoły 2

Roman Ciepliński Nogami do góry

Janusz Drzewucki Chwile pewności. Teksty o prozie 3

Anna Frajlich Odrastamy od drzewa

Adrian Gleń I

Guillevic Mieszkańcy światła

Gabriel Leonard Kamiński Wrocławska Abrakadabra

Wojciech Ligęza Drugi nurt. O poetach polskiej dwudziestowiecznej emigracji

Zdzisław Lipiński Krople

Krzysztof Maciejewski Dwadzieścia jeden

Tomasz Majzel Części

Joanna Matlachowska-Pala W chmurach światła

Piotr Michałowski Urbs ex nihilo. Raport z porzuconego miasta

Anna Maria Mickiewicz Listy z Londynu

Karol Samsel Autodafe 7

Henryk Waniek Notatnik i modlitewnik drogowy III

Marek Warchoł Bezdzień

Andrzej Wojciechowski Zdychota. Wiersze wybrane

książki z 2023

Andrzej Ballo Niczyje

Maciej Bieszczad Pasaże

Maciej Bieszczad Ultradźwięki

Zbigniew Chojnowski Co to to

Tomasz Dalasiński Dzień na Ziemi i 29 nowych pieśni o rzeczach i ludziach

Kazimierz Fajfer Całokształt

Zenon Fajfer Pieśń słowronka

Piotr Fluks Nie z tego światła

Anna Frajlich Szymborska. Poeta poetów

Adrian Gleń Jest

Jarek Holden Gojtowski Urywki

Jarosław Jakubowski Baza

Jarosław Jakubowski Koń

Waldemar Jocher dzieńdzień

Jolanta Jonaszko Nietutejsi

Bogusław Kierc Dla tego

Andrzej Kopacki Życie codzienne podczas wojny opodal

Jarosław Księżyk Hydra

Kazimierz Kyrcz Jr Punk Ogito w podróży

Franciszek Lime Garderoba cieni

Artur Daniel Liskowacki Do żywego

Grażyna Obrąpalska Zanim pogubią się litery

Elżbieta Olak W deszczu

Gustaw Rajmus >>Dwie Historie<< i inne historie

Juan Manuel Roca Obywatel nocy

Karol Samsel Autodafe 6

Kenneth White Przymierze z Ziemią

Andrzej Wojciechowski Budzą mnie w nocy słowa do zapisania

Wojciech Zamysłowski Birdy peak experience

City 6. Antologia polskich opowiadań grozy

"Obok nas", www.szczecinczyta.pl, 26.11.2014

copyright © www.szczecinczyta.pl 2014

Książkę tę „połknęłam” jednej nocy, czytałam aż do świtu. Już dawno nie doświadczałam takich emocji, nic mnie tak nie poruszyło. Bo i świat nakreślony przez autorkę choć istnieje obok nas, nie zawsze przez nas jest dostrzegany. Tak jest bowiem  wygodniej i bezpieczniej, by ludzi pogubionych w życiu, bezdomnych, żyjących swoim życiem nie rejestrowała nasza świadomość. By ich byt nie zakłócał  naszej estetyki. Nie zmuszał do myślenia, zawracania sobie nimi głowy. A przecież takich jak Renata i jej środowisko – „meneli” z dworców, żebrzących w miastach, śpiących i żyjących na wysypiskach jest wielu. Bardzo wielu. Ofiar dysfunkcyjnych rodzin – dzieci, którymi nikt nigdy się nie interesował – ani rodzice, ani szkoła, ani środowisko, w którym przyszło im dorastać.

„Dzieci-śmieci”, którym termin „dom” z niczym serdecznym się nie kojarzy. Przywykłych do biedy, razów i radzenia sobie z problemami. Są wśród tych bezdomnych także ludzie, którym się nie poszczęściło – stracili pracę, rodziny, uzależnili się od alkoholu, dopadła ich choroba. Autorka kreśli ich portrety bez oceniania i zbędnego sentymentalizmu – słowami  dosadnymi i jakże jaskrawymi. Są to ludzi z krwi i kości i choć funkcjonują na marginesie społeczeństwa to myślą i czują jak my. Czasami są tylko zlepkiem bólu, którego nie stępia nawet alkohol i narkotyki. Czasami myślą tak jak  jeden z bohaterów książki, menel „Piwko” (z wyższym wykształceniem), który mówi złowieszczo: „Przepaść między bogatymi elitami, a nami grzebiącymi po śmietnikach będzie ogromna. Ale nas będzie więcej w przyszłości. Co dziesiąta osoba nie będzie miała pieniędzy na chleb. Wyjdzie na ulice. Będzie grzebać w śmietnikach, na zapleczach restauracji, by wybrać niedojedzony kotlet...” to wówczas ta apokaliptyczna wizja naszej cywilizacji przeraża. Korowód barwnych postaci wypełnia powieść od pierwszej strony i prowadzi nas przez świat jakże inny od tego, do którego przywykliśmy. Inny ale bałabym się użyć słowa „gorszy”, bo nie zawsze jesteśmy kowalami swojego losu.

„Toto” nie jest powieścią z happy endem, bo nie o to autorce zapewne chodziło. Tak samo jak w telewizyjnych reportażach, z których Małgorzata Gwiazda-Elemrych jest znana. Za które cenią ją widzowie – za solidne dziennikarstwo, prawdę przekazu, ukazywanie ludzi słabych, wrażliwych, często pokrzywdzonych przez życie. Nie każdemu dane jest bowiem szczęśliwe dzieciństwo, świadomość, że komuś na nas zależy. Nie wszystkim życie się układa tak jak w kolorowych filmach. Życie ma także szaro-czarne barwy, życie to także bieda, choroby i ból. I o tym wie  i znakomicie o tym pisze autorka – pisarka, dziennikarka, świetna reportażystka. Będę czekała na kolejną jej powieść.
EKa


Małgorzata Gwiazda-Elmerych Toto – http://www.wforma.eu/toto.html