copyright ©
www.szczecinczyta.pl 2012
Nowy tomik poetycki Niewrzędy to swoista rozmowa poety z adresatem wierszy. Pisarz zaprasza nas do rozmowy przy swoim stoliku, miejscu twórczej pracy, wokół którego krążą wszystkie myśli poety. Są one rozsypane jak tytułowy popiół, a sensy które powstają z ich zebrania, układają się na oczach czytelnika.
Krzysztof Niewrzęda urodził się w Szczecinie i choć obecnie mieszka w Berlinie, miasto urodzenia pozostaje dla niego bardzo ważne. Pisarz miał kilka lat przerwy od wydawania poezji (ostatni tomik
popołudnie został wydany w 2005 roku). W tym spod jego pióra wychodzi m.in. powieść poetycka
Second life (2010), która została bardzo dobrze przyjęta przez krytykę (nominacja do Wrocławskiej Nagrody Poetyckiej SILESIUS).
W
popiele Niewrzęda nie zajmuje się tym co nie dawało mu spokoju wcześniej, czyli szukaniem tożsamości Polaka na terenie Niemiec. Głównym tematem staje się proces twórczy artysty oraz znaczenie, ewolucja, status tekstu po jego skomponowaniu. Niewrzęda jednak nic nam nie wyjaśnia. Słowa są w nieustannym ruchu, dekonstruują struktury, a rolą autora jest próba ich poskromienia.
Tytuł tomiku możemy odnieść więc właśnie do rozproszenia słów. Jednak status ontologiczny popiołu jest bardzo różnorodny. Jak pisze Piotr Michałowski w posłowiu (przypomnijmy, że Piotr Michałowski jest redaktorem serii TABLICE w wydawnictwie FORMA):
Popiół nie ma być wcale metonimią pożaru, zapowiedzią śmierci lub marności tego świata... (s. 54). Autorowi chodzi o zebranie, zgłębienie i poznanie tego co kryje się pod tym, co przykrywa popiół, który jest przecież efektem spalania.
Tomik Niewrzędy jest wspaniałym dziełem do kolejnej próby zrozumienia tego co nas otacza, albo raczej uzmysłowieniem, że te nasze próby są skazane na porażkę (choć oczywiście potrzebne!). Polecam książkę, jak i refleksje nad obserwacjami i przemyśleniami poety.
Krzysztof Lichtblau
Krzysztof Niewrzęda
Popiół –
http://www.wforma.eu/216,popiol.html
