copyright © https://nieodkrytapl.com 2024
Książka zawiera opowiadania o przemijaniu, o wspomnieniach, wydarzeniach z dzieciństwa z pozoru niemających znaczenia, a jednak lokujących się gdzieś w głębi mózgu przeżywającego i pozostawiających tam na zawsze swój ślad.
Zaczyna się melancholijnie, refleksyjnie. Można odnieść wrażenie, że autor za pomocą niektórych opowiadań opisuje swoje wspomnienia z młodszych lat. Robi to w sposób ciekawy, intrygujący, nieznoszący sprzeciwu, wciągający. Zwyczajną sytuację lub przedmiot potrafi opisać z takim namaszczeniem, czułością, że zmusza tym czytelnika do myślenia oraz do zmiany perspektywy.
Im dalej, tym opowiadania robią się mocniejsze, bardziej brutalne, choć nie tracą na wiarygodności – wydają się bardzo rzeczywiste i chyba przez to są takie intrygujące. Później znowu wracamy do tych życiowych, w których mieszczą się ludzkie słabości, ułomności i problemy. Nie ma tu fantastyki (no, może jedno małe opowiadanie, ale jakie dobre!), choć groza przebija się z niejednej historii. Przeraża chyba najbardziej fakt, że mogły (lub wydarzyły) się naprawdę.
Filozoficzne rozważania w tej książce zdumiewają. Ironiczny humor dodaje jej jakości i nie da się ukryć, że czytałam ją ze szczerą ciekawością. Mimo tego że brakowało tu napięcia, emocji, a często nawet i puenty, ten zbiór opowiadań podobał mi się chyba najbardziej ze wszystkich zbiorów, które dostałam od wydawnictwa Forma.
nieodkrytapl
Tomasz Dalasiński Przystanek kosmos i 29 innych pieśni o rzeczach i ludziach – http://www.wforma.eu/przystanek-kosmos-i-29-innych-piesni-o-rzeczach-i-ludziach.html