nowości 2024

Anna Andrusyszyn Pytania do artystów malarzy

Edward Balcerzan Domysły

Henryk Bereza Epistoły 2

Roman Ciepliński Nogami do góry

Janusz Drzewucki Chwile pewności. Teksty o prozie 3

Anna Frajlich Odrastamy od drzewa

Adrian Gleń I

Guillevic Mieszkańcy światła

Gabriel Leonard Kamiński Wrocławska Abrakadabra

Wojciech Ligęza Drugi nurt. O poetach polskiej dwudziestowiecznej emigracji

Zdzisław Lipiński Krople

Krzysztof Maciejewski Dwadzieścia jeden

Tomasz Majzel Części

Joanna Matlachowska-Pala W chmurach światła

Piotr Michałowski Urbs ex nihilo. Raport z porzuconego miasta

Anna Maria Mickiewicz Listy z Londynu

Karol Samsel Autodafe 7

Henryk Waniek Notatnik i modlitewnik drogowy III

Marek Warchoł Bezdzień

Andrzej Wojciechowski Zdychota. Wiersze wybrane

książki z 2023

Andrzej Ballo Niczyje

Maciej Bieszczad Pasaże

Maciej Bieszczad Ultradźwięki

Zbigniew Chojnowski Co to to

Tomasz Dalasiński Dzień na Ziemi i 29 nowych pieśni o rzeczach i ludziach

Kazimierz Fajfer Całokształt

Zenon Fajfer Pieśń słowronka

Piotr Fluks Nie z tego światła

Anna Frajlich Szymborska. Poeta poetów

Adrian Gleń Jest

Jarek Holden Gojtowski Urywki

Jarosław Jakubowski Baza

Jarosław Jakubowski Koń

Waldemar Jocher dzieńdzień

Jolanta Jonaszko Nietutejsi

Bogusław Kierc Dla tego

Andrzej Kopacki Życie codzienne podczas wojny opodal

Jarosław Księżyk Hydra

Kazimierz Kyrcz Jr Punk Ogito w podróży

Franciszek Lime Garderoba cieni

Artur Daniel Liskowacki Do żywego

Grażyna Obrąpalska Zanim pogubią się litery

Elżbieta Olak W deszczu

Gustaw Rajmus >>Dwie Historie<< i inne historie

Juan Manuel Roca Obywatel nocy

Karol Samsel Autodafe 6

Kenneth White Przymierze z Ziemią

Andrzej Wojciechowski Budzą mnie w nocy słowa do zapisania

Wojciech Zamysłowski Birdy peak experience

City 6. Antologia polskich opowiadań grozy

"Sny literatów według Krystyny Sakowicz", www.szczecinczyta.pl, 16.03.2012

copyright © www.szczecinczyta.pl 2012

Wiem, że tam jesteś, śnie. Ja jestem tutaj – pisze Krystyna Sakowicz w swej Księdze ocalonych snów. Książka ta to swoisty dziennik snów, oniryczna opowieść, kołysząca jak stukot kół, do snu, zarazem język naładowany jest magnetyzującą siłą, nie pozwala zasnąć, trzymająca w napięciu.

Sny o literaturze, o jej potędze to zarazem literacka relacja o snach tekstów w postaci studium literatury, głównie kilku autorów: Karen Blixen, autorki „Pożegnania z Afryką”, Wacława Niżyńskiego, Marii Dąbrowskiej, Mikołaja Roericha i Jana Lechonia.

Wybór autorki jest niejasny i może być tłumaczony na różne sposoby, można powtórzyć za Danutą Miłosz, autorka posłowia do książki, że każda z postaci była na swój sposób inna, bowiem wszyscy oni śnili intensywniej, żyli nietypowo i szukali głębiej…

W tekst Karen Blixen Sakowicz zaczytuje się dogłębnie przedstawiając własną, oniryczną interpretację tej książki. Inna rzeczywistość, która jak zasłona zdaje się otaczać świat na nowym kontynencie, jest senna, miarowa i uspokajająca, ale przede wszystkim – rządzą nią inne prawa, prawa snów. Jest to świat, w którym sen i śmierć są ze sobą mocno połączone, związane niemal jak mityczni bracia bóg śmierci Tanatos i bóg snu Somos.

Wacław Niżyński, który był tancerzem, sam zbudowany był jakby z materii snów, lekki, zwiewny prawie przezroczysty, nieistniejący. Jego taniec tylko uświadczał widownię w tym wrażeniu. Życie jego było równie oniryczne, spod jego pióra wyszedł Dziennik, „pismo szaleńca, błędne i pełne dwuznaczności.” Autorka dodaje: „O jego życiu wiadomo, że Bóg chciał, aby je opisywał, bo uważał je za dobre, on jednak nie wierzył Bogu tak bardzo, aby się nie bać, że jego życie nie jest dobre”.

Mikołaj Roerich to rosyjski artysta, malarz, grafik, badacz dawnych kultur. Wiele podróżował i swoje podróże opisywał. Jego życie, poprzez bezustanne zderzenie z odmiennością, którą obserwował w podróży, było ulotne i nierealne, jak obrazy, które oglądał po drodze. Wszystko wydaje się być takie nierzeczywiste, nawet Rosja, do której wjeżdżają po powrocie, jakby tylko przybrała nazwę Związku Radzieckiego. W takiej rzeczywistości wszystko się może zdarzyć.

O znaczenie snów Marii Dąbrowskiej lepiej nie pytać, uznaje autorka – nie są po to, aby znaczyć, ale aby być. Sny pisarki odbijają się na kartach jej książek. Wcielają się poniekąd w swoje drugie życie, przekształcone, śnione przez postaci. Smukłe i ulotne jak babie lato.

Lechoń do snów odnosi się z powagą. Cała moja podświadomość – pisze – woła o to, czego nie robię, czego się boję, przeciw czemu mam opór i rozumu, i zdawałoby się instynktu. Ale to instynkt przecież mówi przez sen. Czyli że na jawie działam właściwie przeciw sobie?

Krystyna Sakowicz w snach literatów widzi niejako ich życie sobowtórze. Uprawia sny poetów i pisarzy, które są niemal skąpane w równie poetyckiej, onirycznej rzeczywistości. Księga ocalonych Snów to propozycja innej formy rozmowy o literaturze, w której wszystkie senne bramy między tekstami są otwarte.

Zwracam się do snu, aby mi to wszystko objaśnił – prosi autorka. – Sam z pustki się bierze i w pustkę powraca, mam go w oczach tylko pomiędzy pustkami, przez parę chwil. Księga ocalonych snów jest napisana specyficznym językiem podświadomości. Aż chciałoby się zanucić: O, sweet dream of mine, play a song for me...

Księga ocalonych snów zdobyła Nagrodę w XIV edycji Konkursu Literackiego Fundacji Kultury Promocja najnowszej literatury polskiej 2008 oraz była nominowana do Nagrody Literackiej NIKE 2009.
Agata Witek


Krystyna Sakowicz Księga ocalonych snówhttp://wforma.eu/37,ksiega-ocalonych-snow.html