nowości 2024

Anna Andrusyszyn Pytania do artystów malarzy

Edward Balcerzan Domysły

Henryk Bereza Epistoły 2

Roman Ciepliński Nogami do góry

Janusz Drzewucki Chwile pewności. Teksty o prozie 3

Anna Frajlich Odrastamy od drzewa

Adrian Gleń I

Guillevic Mieszkańcy światła

Gabriel Leonard Kamiński Wrocławska Abrakadabra

Wojciech Ligęza Drugi nurt. O poetach polskiej dwudziestowiecznej emigracji

Zdzisław Lipiński Krople

Krzysztof Maciejewski Dwadzieścia jeden

Tomasz Majzel Części

Joanna Matlachowska-Pala W chmurach światła

Piotr Michałowski Urbs ex nihilo. Raport z porzuconego miasta

Anna Maria Mickiewicz Listy z Londynu

Karol Samsel Autodafe 7

Henryk Waniek Notatnik i modlitewnik drogowy III

Marek Warchoł Bezdzień

Andrzej Wojciechowski Zdychota. Wiersze wybrane

książki z 2023

Andrzej Ballo Niczyje

Maciej Bieszczad Pasaże

Maciej Bieszczad Ultradźwięki

Zbigniew Chojnowski Co to to

Tomasz Dalasiński Dzień na Ziemi i 29 nowych pieśni o rzeczach i ludziach

Kazimierz Fajfer Całokształt

Zenon Fajfer Pieśń słowronka

Piotr Fluks Nie z tego światła

Anna Frajlich Szymborska. Poeta poetów

Adrian Gleń Jest

Jarek Holden Gojtowski Urywki

Jarosław Jakubowski Baza

Jarosław Jakubowski Koń

Waldemar Jocher dzieńdzień

Jolanta Jonaszko Nietutejsi

Bogusław Kierc Dla tego

Andrzej Kopacki Życie codzienne podczas wojny opodal

Jarosław Księżyk Hydra

Kazimierz Kyrcz Jr Punk Ogito w podróży

Franciszek Lime Garderoba cieni

Artur Daniel Liskowacki Do żywego

Grażyna Obrąpalska Zanim pogubią się litery

Elżbieta Olak W deszczu

Gustaw Rajmus >>Dwie Historie<< i inne historie

Juan Manuel Roca Obywatel nocy

Karol Samsel Autodafe 6

Kenneth White Przymierze z Ziemią

Andrzej Wojciechowski Budzą mnie w nocy słowa do zapisania

Wojciech Zamysłowski Birdy peak experience

City 6. Antologia polskich opowiadań grozy

"Szalona Monika", https://pok-prudnik.pl/pok-lekturnik.html, 03.06.2021

copyright © "https://pok-prudnik.pl/pok-lekturnik.html" 2021

1.
Jan Drzeżdżon to pisarz niezwykle interesujący, gęsty, nieprzebrany. O zdumiewającej wyobraźni i filozoficznym zacięciu. Jego proza to literatura najwyższych lotów, problematyzująca miejsce człowieka w świecie, oddalającego się od duchowych zatrudnień, wydanego na pastwę przypadkowych obecności. Trwale porażonego obcością innych, na którą nie ma rady. Pod względem wyobraźni porównywany do Cortazara, w wielu miejscach podobny do Borgesa, kiedy erudycja miesza się z namysłem nad kondycją ludzką, wydaną samotności i skończoności. Był/jest Drzeżdżon zjawiskiem zupełnie osobnym. Henryk Bereza w eseju „Ontologia”, w latach siedemdziesiątych, konstatował: „Przy wykorzystaniu jednoznacznych instrukcji wewnętrznych, przy zastosowaniu najprecyzyjniejszych kryteriów wartości literackiej, przy pełnej mobilizacji woli bycia uczciwym zawsze i w każdej sprawie literackiej dopowiadam z pełną świadomością nieograniczonej odpowiedzialności za słowo zapisane, co następuje: Jan Drzeżdżon jako autor do roku 1977 włącznie opublikowanych utworów jest pisarzem wybitniejszym niż Llosa i Cortazar razem wzięci z Borgesem na przyczepkę”.

2.
„Szalona Monika” to proza o sytuacji człowieka, który konfrontując się z własną skończonością, zdaje sobie sprawę, że pocieszenie przynieść może tylko opowieść, a słowo jedynie ma moc konsolacji rozkołatanych nerwów. To literatura głęboko filozoficzna, pokazująca człowieka wydanego własnej skończoności, którego potencje wyczerpują się w jego doczesności, a dany mu czas, separuje go od chwil zrozumienia, radości, epifanii. U Drzeżdżona człowiek jest sam, wpisany w życie, rzucony w czas, zmitrężony historią. Próbuje forsować własne ograniczenia, próbuje własnej egzystencjalnej bezdomności nadać jakiś sens, bez którego, popadnie w otchłań beznadziei. Drzeżdżon problematyzuje status artysty w społeczeństwie, zastanawia go możliwość kształtowania wspólnoty, opartej na wrażliwości, a nie na partykularnych interesach. Człowiek jest sam, wydany umieraniu, i czasami, ktoś czuwa nad jego samotnością. Rzadko może opowiedzieć swoją rzeczywistość innym, a świat jest równie tajemniczy, co poetyckie epifanie, mające być momentami artykulacji metafizycznego sensu.

3.
Proza Drzeżdżona to znakomity sposób do poszerzania granic własnej wrażliwości. Lektura jego książek to zderzenia różnych punktów widzenia, dających do przemyślenia wiele perspektyw, krzyżujących rozmaite światopoglądy. To rzecz o osobie wyobcowanej, stawiającej na życie wewnętrzne, zasklepionej w tautologicznym kręgu własnych wyobrażeń, niezdolnej wyjść poza persewerację motywów i znaków. Za nieskrępowanie ducha żadną normą, płaci się tu cenę coraz gorszej adaptacji do codziennych warunków, bieżących spraw, rutynowych repetycji.
Bartosz Suwiński


Jan Drzeżdżon Szalona Monikahttp://www.wforma.eu/szalona-monika.html