Tomasz Dalasiński Dzień na Ziemi i 29 nowych pieśni o rzeczach i ludziach
Zenon Fajfer Pieśń słowronka
Piotr Fluks Nie z tego światła
Bogusław Kierc Dla tego
Artur Daniel Liskowacki Do żywego
Elżbieta Olak W deszczu
Karol Samsel Autodafe 6
Andrzej Ballo Bodajże
Wenanty Bamburowicz Masy powietrza
Maciej Bieszczad Miejsce spotkania
Kazimierz Brakoniecki Oumuamua. Atlas wierszy światologicznych
Roman Ciepliński Schyłek
Zbigniew Chojnowski Tarcze z pajęczyny
Zbigniew Chojnowski Tyle razy nie wiem
Wojciech Czaplewski Dzieje poezji polskiej
Marek Czuku Nudne wiersze
Tomasz Dalasiński Przystanek kosmos i 29 innych pieśni o rzeczach i ludziach
Michał Filipowski Licytacja kamienia
Anna Frajlich Powroty [wiersze zebrane. tom 2]
Anna Frajlich Przeszczep [wiersze zebrane. tom 1]
Paweł Gorszewski Uczulenia
Jarosław Jakubowski Dzień, w którym umarł Belmondo
Bogusław Kierc Był sobie
Andrzej Kopacki Gra w hołybkę
Zbigniew Kosiorowski Metanoia
Franciszek Lime Formy odbioru. Poetyckie przekazy z Bezrzecza i Szczecina
Piotr Michałowski Światy równoległe
Dariusz Muszer Baśnie norweskie. tom 2
Ewa Elżbieta Nowakowska Gwiazda drapieżnik
Halszka Olsińska Przebyt
Uta Przyboś Jakoby
Agnieszka Rautman-Szczepańska Wypożyczalnia słów
Karol Samsel Autodafe 5
Karol Samsel Fitzclarence
Julia Anastazja Sienkiewicz Wilowska Planetoida, pechowy graf i wielka filozofia. Opowieści z przedwojennego Tuczna i okolic
Bartosz Suwiński Dutki
Inka Timoszyk Nieskończoność podróży
Sławomir Wernikowski Partita
Alex Wieseltier Krzywe zwierciadło
Kenneth White Ciało absolutu
City 5. Antologia polskich opowiadań grozy
eleWator. antologia 2012-2021. proza
Henryk Bereza. Krystyna Sakowicz. Korespondencja
Przez miasto w gęstym drobnym deszczu, zatartym krajobrazie, który oczekuje na kolory, osoby, zdarzenia. Tak jak lubię. Dobrze się czułem w szaro błękitno białych przestrzeniach, zaułkach, przejściach podwórkami od ulicy do ulicy. Pozagradzali mi teraz, zakryli płaszczyzny, nie ma miejsca na kolor w rzygowinach kolorów. Cierpię od słów gdzie powinno biec światło, żyć i starzeć się kolory. A przecież teraz tu jeszcze mniej szacunku dla wspólnej przestrzeni. Właściwie wspólna nienaznaczona hasłami przestrzeń w zaniku. Czas widzialnej przemiany formy w jej pył, rozproszenie, duchową obecność, był, jest moim czasem. To nie lubiane uczucie, mam być pewny swoich poglądów i kupować idee. U mnie wigilia po prostu jutrzejszego dnia, zupa grzybowa, dziś wigilia dnia, jutro dzień. Do grzybów i grzybowej wrócę, bo to bardzo zmysłowy świat.
© Grzegorz Strumyk
