PLANETA, Kilka refleksji z Wittgensteinem w tle 21

Andrzej Ballo Niczyje

Maciej Bieszczad Pasaże

Maciej Bieszczad Ultradźwięki

Zbigniew Chojnowski Co to to

Tomasz Dalasiński Dzień na Ziemi i 29 nowych pieśni o rzeczach i ludziach

Kazimierz Fajfer Całokształt

Zenon Fajfer Pieśń słowronka

Piotr Fluks Nie z tego światła

Anna Frajlich Szymborska. Poeta poetów

Adrian Gleń Jest

Jarek Holden Gojtowski Urywki

Jarosław Jakubowski Baza

Jarosław Jakubowski Koń

Waldemar Jocher dzieńdzień

Jolanta Jonaszko Nietutejsi

Bogusław Kierc Dla tego

Andrzej Kopacki Życie codzienne podczas wojny opodal

Jarosław Księżyk Hydra

Kazimierz Kyrcz Jr Punk Ogito w podróży

Franciszek Lime Garderoba cieni

Artur Daniel Liskowacki Do żywego

Grażyna Obrąpalska Zanim pogubią się litery

Elżbieta Olak W deszczu

Gustaw Rajmus >>Dwie Historie<< i inne historie

Juan Manuel Roca Obywatel nocy

Karol Samsel Autodafe 6

Kenneth White Przymierze z Ziemią

Andrzej Wojciechowski Budzą mnie w nocy słowa do zapisania

Wojciech Zamysłowski Birdy peak experience

City 6. Antologia polskich opowiadań grozy

2017-01-28 15:38

KWANTY JĘZYKOWE 3

Wcielając się w byty istniejące poza światem, który znamy. Metafizyka i poezja jest największym odkryciem człowieka. Zdaje się sposobem wyrażania tego innego świata. To dzięki poezji i metafizyce granice mogą być przekroczone.

Dla Wittgensteina sensem życia i świata jest Bóg. Spoiwem, który łączy wszelkie kombinacje i zależności zdaniowe w jedno słowo. >Sztuka jest pewnym wyrazem< pisał i dodawał >Dobre dzieło jest zakończonym wyrazem<.

Dlaczego wyrazem a nie zdaniem? Czyżby sztuka była jakimś fragmentem niewerbalnej, transcendentnej, nieopisywalnej całości? Czym jest całość wie tylko pytanie, którego nie umiemy postawić. Nie ma też odpowiedzi.

© Ewa Sonnenberg

Dodaj link do: