PLANETA, Kilka refleksji z Wittgensteinem w tle 23

Andrzej Ballo Niczyje

Maciej Bieszczad Pasaże

Maciej Bieszczad Ultradźwięki

Zbigniew Chojnowski Co to to

Tomasz Dalasiński Dzień na Ziemi i 29 nowych pieśni o rzeczach i ludziach

Kazimierz Fajfer Całokształt

Zenon Fajfer Pieśń słowronka

Piotr Fluks Nie z tego światła

Anna Frajlich Szymborska. Poeta poetów

Adrian Gleń Jest

Jarek Holden Gojtowski Urywki

Jarosław Jakubowski Baza

Jarosław Jakubowski Koń

Waldemar Jocher dzieńdzień

Jolanta Jonaszko Nietutejsi

Bogusław Kierc Dla tego

Andrzej Kopacki Życie codzienne podczas wojny opodal

Jarosław Księżyk Hydra

Kazimierz Kyrcz Jr Punk Ogito w podróży

Franciszek Lime Garderoba cieni

Artur Daniel Liskowacki Do żywego

Grażyna Obrąpalska Zanim pogubią się litery

Elżbieta Olak W deszczu

Gustaw Rajmus >>Dwie Historie<< i inne historie

Juan Manuel Roca Obywatel nocy

Karol Samsel Autodafe 6

Kenneth White Przymierze z Ziemią

Andrzej Wojciechowski Budzą mnie w nocy słowa do zapisania

Wojciech Zamysłowski Birdy peak experience

City 6. Antologia polskich opowiadań grozy

2017-02-11 14:49

MKWANTY JĘZYKOWE 5

Ukazując choćby fragmentarycznie ten inny trudny do nazwania świat przeżyć duchowych. Uwidaczniać to co niewidoczne to jakby formuła dobrej poezji. Jest to rodzaj sytuacji lirycznej, w której podmiot liryczny przeobraża ciało cielesne w ciało duchowe. Materię w myśl.

Ekspansja duchowa następuje z wyrażeniem samego siebie. Relacje ze światem materialnym nie przystają do relacji ze światem duchowym. Oba te światy rozmijają się tworząc dwa odrębne światy.
Ta nieprzystawalność tworzy dzieło sztuki jako coś niepowtarzalnego i unikatowego.

Ja przeobrażone na wiele różnych ról za każdym razem staje się łącznikiem między światem materialnym i światem duchowym. Niewyrażalne jest to, co jest poza światem. Nieprzekładalne ani na zdania ani na fakty.

© Ewa Sonnenberg

Dodaj link do: