NIEPOKÓLCZYCKA ANNA (ur. w 1902 roku). Anna Niepokólczycka, córka Wacława Obucha-Woszczatyńskiego, została deportowana 13 kwietnia 1940 roku („wywóz na Sybir”). Stryj Niepokólczyckiej, pułkownik Obuch-Woszczatyński, zmarł na zesłaniu.
To wszystko, a nawet więcej znajdziemy we wspomnieniach Niepokólczyckiej, skoncentrujmy się zatem na wierszu dwudziestoletniego Artura Międzyrzeckiego, który podaje Niepokólczycka:
Port Pahlawi. Zwierciadłem rozlało się morze
I szemrze cicho, jak lira.
Tak trudno uwierzyć, mój Boże,
Że brzeg rosnący – to – Iran.
Co mówisz, sygnale portowy?
Serca bijące wystukam Morsem
Dźwiękami wzruszonej mowy
W odpowiedzi modlitwę poślę...
Tak sennie schodzą podróżni –
I krążą, i depcą, i śnią,
A okręt wielki i próżny,
Jak symbol ocieka krwią.
Nie nadążam z rejestrem nazwisk naszych sybiraków (Nelly Kościałkowska, Maria Aksentowiczowa, Marysia Wiewiórkowa, Karolina Skotnicka, Wanda Chmielewska, Mira Żywiecka, Helena Ceglarska, stara Żochowska, pan Lilpop, Kazimierz Puczko, Katarzyna Patyk, Marynia Masłowska, Irka Borzęcka), skądinąd wiem, że nie powstanie słownik zesłańców syberyjskich, przynajmniej w moim wykonaniu.
Anna Niepokólczycka: „Pamiętniki wojenne. Wspomnienia żony dowódcy WiN-u”. Capital sp. z o. o., Warszawa 2016, s. 158
[20 X 2020]
© Eugeniusz Tkaczyszyn-Dycki