Edward Balcerzan Domysły
Wojciech Ligęza Drugi nurt. O poetach polskiej dwudziestowiecznej emigracji
Zdzisław Lipiński Krople
Tomasz Majzel Części
Karol Samsel Autodafe 7
Andrzej Wojciechowski Zdychota. Wiersze wybrane
Edward Balcerzan Domysły
Wojciech Ligęza Drugi nurt. O poetach polskiej dwudziestowiecznej emigracji
Zdzisław Lipiński Krople
Tomasz Majzel Części
Karol Samsel Autodafe 7
Andrzej Wojciechowski Zdychota. Wiersze wybrane
Andrzej Ballo Niczyje
Maciej Bieszczad Pasaże
Maciej Bieszczad Ultradźwięki
Zbigniew Chojnowski Co to to
Tomasz Dalasiński Dzień na Ziemi i 29 nowych pieśni o rzeczach i ludziach
Kazimierz Fajfer Całokształt
Zenon Fajfer Pieśń słowronka
Piotr Fluks Nie z tego światła
Anna Frajlich Szymborska. Poeta poetów
Adrian Gleń Jest
Jarek Holden Gojtowski Urywki
Jarosław Jakubowski Baza
Jarosław Jakubowski Koń
Waldemar Jocher dzieńdzień
Jolanta Jonaszko Nietutejsi
Bogusław Kierc Dla tego
Andrzej Kopacki Życie codzienne podczas wojny opodal
Jarosław Księżyk Hydra
Kazimierz Kyrcz Jr Punk Ogito w podróży
Franciszek Lime Garderoba cieni
Artur Daniel Liskowacki Do żywego
Grażyna Obrąpalska Zanim pogubią się litery
Elżbieta Olak W deszczu
Gustaw Rajmus >>Dwie Historie<< i inne historie
Juan Manuel Roca Obywatel nocy
Karol Samsel Autodafe 6
Kenneth White Przymierze z Ziemią
Andrzej Wojciechowski Budzą mnie w nocy słowa do zapisania
Wojciech Zamysłowski Birdy peak experience
City 6. Antologia polskich opowiadań grozy
Twórczość Joanny Wicherkiewicz, autorki czterech tomów wierszy, jest dojrzała i wewnętrznie spójna. Poetka z Uniejowa patrzy na świat i ludzi z pewnym dystansem, powściągliwie, ale z poczuciem humoru, a czasem przekorą. Kryje się za tą postawą duża wrażliwość oraz nutka melancholii wobec mijającego czasu.
Poetka zadaje podstawowe pytania o wiarę, miłość, prawdę, szczęście, dobro, wolność. A z drugiej strony zastanawia się, skąd się bierze nienawiść, zakłamanie, chęć posiadania. Pyta więc, kim jest człowiek, który nieustannie błądzi i musi sobie radzić z przeciwnościami losu. Zwłaszcza najświeższe doświadczenia pandemii i wojny zmuszają do przewartościowań. Bezradności autorka przeciwstawia postawę heroiczną, rozpaczy – silne więzi rodzinne i przyjaźń. Świat bowiem – według niej – to „zamęt chaos nieład bałagan”, „życie [zaś] kręci się między szczytami” wielkości a głupoty. A my wszyscy jesteśmy równi w bólu istnienia, poczuciu niespełnienia i niedosytu, lęku i samotności.
Joanna Wicherkiewicz wierzy w poezję. Ufa wrażliwości, pozytywnemu myśleniu, empatii, które mogą sprawić, że nasze życie stanie się lepsze, szczęśliwsze, choćby przez chwilę trwania wiersza.