31.05.23 Wilno
Odwiedzamy Związek Pisarzy Litwy, którego siedzibą jest piękny neobarokowy pałac. Wita nas prezeska, Birutė Jonuškaitė, znana pisarka i tłumaczka. Do związku należą też Polacy: Romek Mieczkowski i Alicja Rybałko. Mamy okazję dowiedzieć się trochę o twórczości litewskich pisarzy, przejrzeć ich publikacje. A potem jeden z nas, Tomek Snarski, prezentuje swój nowy zbiór wierszy w języku litewskim pt. „Zimy zawsze będą białe”.
Idziemy dalej – spory kawałek przez miasto. Mijane przez nas uliczki i budynki mają wiele uroku i są jakby skryte w sobie, przyczajone. Rozświetla je silne słońce, więc ich tajemnica przyciąga naszą uwagę jak magnes. Docieramy do pierwszego na Litwie hospicjum, prowadzonego przez charyzmatyczną siostrę Michaelę Rak. Patronem placówki jest błogosławiony ksiądz Michał Sopoćko.
Bardzo gościnna jest wicedyrektorka, Aneta Górniewicz, która szeroko zapoznaje nas z działalnością i problemami hospicjum, w czym pomaga nam profesjonalna prezentacja oraz film. To dom, w którym panuje miłość, dobroć i nadzieja. Tutaj chorzy i ich rodziny otoczeni są troską i opieką duchową, medyczną, psychologiczną i socjalną. Pomoc udzielana jest zarówno w domu chorych, jak i na miejscu, 24 godziny na dobę, przez 7 dni w tygodniu. Gospodarze podejmują nas pysznym, prostym obiadem, który popijamy litewskim kwasem chlebowym.
Zgodnie z festiwalową tradycją idziemy teraz pod Celę Konrada przy klasztorze bazylianów. Po drodze wchodzimy na piętro kaplicy w Ostrej Bramie, gdzie znajduje się otoczony kultem obraz Matki Boskiej Ostrobramskiej. Nasza Środa Literacka pod znaną z III części „Dziadów” Celą zaczyna się od wspólnej recytacji początkowych fraz z „Pana Tadeusza”. A potem każdy z nas ma swoje przysłowiowe pięć minut (choć naprawdę trwa to nie dłużej niż minutę) na zaprezentowanie swoich wierszy.
© Marek Czuku
