nowości 2024

Anna Andrusyszyn Pytania do artystów malarzy

Edward Balcerzan Domysły

Anna Frajlich Odrastamy od drzewa

Adrian Gleń I

Guillevic Mieszkańcy światła

Gabriel Leonard Kamiński Wrocławska Abrakadabra

Wojciech Ligęza Drugi nurt. O poetach polskiej dwudziestowiecznej emigracji

Zdzisław Lipiński Krople

Tomasz Majzel Części

Joanna Matlachowska-Pala W chmurach światła

Piotr Michałowski Urbs ex nihilo. Raport z porzuconego miasta

Anna Maria Mickiewicz Listy z Londynu

Karol Samsel Autodafe 7

Marek Warchoł Bezdzień

Andrzej Wojciechowski Zdychota. Wiersze wybrane

książki z 2023

Andrzej Ballo Niczyje

Maciej Bieszczad Pasaże

Maciej Bieszczad Ultradźwięki

Zbigniew Chojnowski Co to to

Tomasz Dalasiński Dzień na Ziemi i 29 nowych pieśni o rzeczach i ludziach

Kazimierz Fajfer Całokształt

Zenon Fajfer Pieśń słowronka

Piotr Fluks Nie z tego światła

Anna Frajlich Szymborska. Poeta poetów

Adrian Gleń Jest

Jarek Holden Gojtowski Urywki

Jarosław Jakubowski Baza

Jarosław Jakubowski Koń

Waldemar Jocher dzieńdzień

Jolanta Jonaszko Nietutejsi

Bogusław Kierc Dla tego

Andrzej Kopacki Życie codzienne podczas wojny opodal

Jarosław Księżyk Hydra

Kazimierz Kyrcz Jr Punk Ogito w podróży

Franciszek Lime Garderoba cieni

Artur Daniel Liskowacki Do żywego

Grażyna Obrąpalska Zanim pogubią się litery

Elżbieta Olak W deszczu

Gustaw Rajmus >>Dwie Historie<< i inne historie

Juan Manuel Roca Obywatel nocy

Karol Samsel Autodafe 6

Kenneth White Przymierze z Ziemią

Andrzej Wojciechowski Budzą mnie w nocy słowa do zapisania

Wojciech Zamysłowski Birdy peak experience

City 6. Antologia polskich opowiadań grozy

"Niczyje", https://sztukater.pl, 08.08.2024

copyright © https://sztukater.pl 2024


„Niczyje” autorstwa Andrzeja Ballo to tom poezji, który zaskakuje swoją głębią, ironią i bezkompromisowością. Ballo, znany ze swojego wyrazistego stylu i trafnych obserwacji, prezentuje nam zbiór wierszy, które zarówno bawią, jak i skłaniają do refleksji. Jego poezja jest osadzona w rzeczywistości, ale jednocześnie wyrasta z głębokiej introspekcji, co czyni ją niezwykle autentyczną i przekonującą.

Od pierwszych stron tomiku, Ballo wyposaża swój liryczny podmiot w cechy, które są charakterystyczne dla jego twórczości: ostrą ironię, bezkompromisowość i ogromny dystans do rzeczywistości. Już w otwierających tom „dywagacjach o łączeniu się w pary” autor pokazuje swoją zdolność do zabawy formą i treścią, przyznając wprost, że pierwsze wersy jego wiersza mogą niekoniecznie być wierszem. To podejście nadaje jego poezji pewnej lekkości, która sprawia, że czytelnik czuje się zaproszony do wspólnej gry intelektualnej.

Podmiot liryczny Ballo jest specyficzny – z jednej strony to śmiały komentator z zewnątrz, a z drugiej – świadomy twór literacki. Autor zajmuje się wszystkim, co składa się na nasze „tu i teraz”, rozprawiając się z nowinkami i modami, a także kpiąc z głupoty i ignorancji. W jego wierszach nie ma miejsca na litość dla tych, którzy irytują podmiot. To człowiek jest centrum świata Ballo, a każdy z nas odpowiada za swoje życie, co podkreśla w jednym z wierszy, który opisuje nasze dążenia i troski.

Podmiot liryczny Ballo z niepokojem patrzy na współczesnych ludzi, zauważając, że żyjemy w świecie niemal zupełnie pozbawionym wartości. Jego wiersze to swoiste podsumowanie dzisiejszych dążeń, jak np. „walki o mieszkania i posady kierownika”. Autor ubolewa nad zanikiem prawdziwych wartości, co czyni jego poezję ważnym głosem w dyskusji o kondycji współczesnego społeczeństwa.

Pomimo ciężkich tematów, w poezji Ballo nie brakuje humoru, sarkazmu i drwin. Jego podmiot liryczny potrafi być zarówno kpiący, jak i łagodny, co widać w wierszach, gdzie pokazuje swoje bardziej wrażliwe oblicze. Podmiot martwi się, boi i czuje zagubienie, co dodaje jego poezji dodatkowej głębi.

Podmiot Ballo wypowiada się na każdy temat, od społecznych problemów po filozoficzne dociekania. Coraz częściej porusza kwestie przemijania, dokonując bilansów i podsumowań. Jego refleksje są pełne mądrości i życiowych obserwacji, które skłaniają czytelników do zastanowienia się nad własnym życiem.

„Niczyje” łączy w sobie wszystkie charakterystyczne cechy wcześniejszych tomów Ballo. Znajdziemy tu zarówno aforystyczne ujęcie świata, jak i kąśliwy humor. Autor potrafi być poważny i refleksyjny, ale również romantyczny, jak pokazuje w „Ballo amoroso”. Jego poezja jest zróżnicowana, co sprawia, że każdy wiersz to nowa, fascynująca przygoda.

Jednym z najpiękniejszych wierszy w tomiku jest ten, który zostawia nas z refleksją nad istotą życia. Tomik ten to niezwykle wartościowy zbiór poezji, który wciąga czytelnika swoją głębią, humorem i trafnymi obserwacjami. Andrzej Ballo, dzięki swojej wyrazistej i bezkompromisowej poezji, oferuje nam spojrzenie na świat, które jest jednocześnie zabawne i refleksyjne. To książka, która z pewnością znajdzie miejsce w sercach miłośników poezji i skłoni do wielu przemyśleń nad współczesnym życiem i jego wartościami.
Monika


Andrzej Ballo Niczyjehttp://www.wforma.eu/niczyje.html