nowości 2024

Anna Andrusyszyn Pytania do artystów malarzy

Edward Balcerzan Domysły

Henryk Bereza Epistoły 2

Roman Ciepliński Nogami do góry

Janusz Drzewucki Chwile pewności. Teksty o prozie 3

Anna Frajlich Odrastamy od drzewa

Adrian Gleń I

Guillevic Mieszkańcy światła

Gabriel Leonard Kamiński Wrocławska Abrakadabra

Wojciech Ligęza Drugi nurt. O poetach polskiej dwudziestowiecznej emigracji

Zdzisław Lipiński Krople

Krzysztof Maciejewski Dwadzieścia jeden

Tomasz Majzel Części

Joanna Matlachowska-Pala W chmurach światła

Piotr Michałowski Urbs ex nihilo. Raport z porzuconego miasta

Anna Maria Mickiewicz Listy z Londynu

Karol Samsel Autodafe 7

Henryk Waniek Notatnik i modlitewnik drogowy III

Marek Warchoł Bezdzień

Andrzej Wojciechowski Zdychota. Wiersze wybrane

książki z 2023

Andrzej Ballo Niczyje

Maciej Bieszczad Pasaże

Maciej Bieszczad Ultradźwięki

Zbigniew Chojnowski Co to to

Tomasz Dalasiński Dzień na Ziemi i 29 nowych pieśni o rzeczach i ludziach

Kazimierz Fajfer Całokształt

Zenon Fajfer Pieśń słowronka

Piotr Fluks Nie z tego światła

Anna Frajlich Szymborska. Poeta poetów

Adrian Gleń Jest

Jarek Holden Gojtowski Urywki

Jarosław Jakubowski Baza

Jarosław Jakubowski Koń

Waldemar Jocher dzieńdzień

Jolanta Jonaszko Nietutejsi

Bogusław Kierc Dla tego

Andrzej Kopacki Życie codzienne podczas wojny opodal

Jarosław Księżyk Hydra

Kazimierz Kyrcz Jr Punk Ogito w podróży

Franciszek Lime Garderoba cieni

Artur Daniel Liskowacki Do żywego

Grażyna Obrąpalska Zanim pogubią się litery

Elżbieta Olak W deszczu

Gustaw Rajmus >>Dwie Historie<< i inne historie

Juan Manuel Roca Obywatel nocy

Karol Samsel Autodafe 6

Kenneth White Przymierze z Ziemią

Andrzej Wojciechowski Budzą mnie w nocy słowa do zapisania

Wojciech Zamysłowski Birdy peak experience

City 6. Antologia polskich opowiadań grozy

"Nocturine. Cunninghamella", www.latarnia-morska.eu, 07.02.2012

copyright © Latarnia Morska 2012

Łukasz Drobnik – (rocznik 1982) ur. w Kaliszu, prozaik. Przez lata związany z Poznaniem, obecnie mieszka w Krakowie. Publikował opowiadania w „Lampie” i „Ricie Baum”. Kilka miesięcy temu ukazał debiut książkowy autora, zawierający dwie mikropowieści: Nocturine. Cunninghamella. Rzecz opublikowało szczecińskie wydawnictwo FORMA w serii „City”. Fragment tej prozy opublikowaliśmy w „Latarni Morskiej” – w numerze z przełomu lat 2009/2010.

„City” to – podaję za wydawcą – „seria, w której ukazują się książki oddające atmosferę wielkomiejskiej przestrzeni rozpościerającej się między systemowymi ograniczeniami i charakteryzują się takim opisem rzeczywistości, w którym realizm drga niespokojnie między oniryzmem, fantastyką i grozą, sięgając nierzadko granic najczystszego absurdu”. I w tak zakreślonej kategorii dublet minipowieściowy Ł. Drobnika doskonale się mieści. (...)

Gdyby ktoś poprosił mnie o komentarz ogólny i jednozdaniowy książki Nocturine. Cunninghamella odpowiedziałabym: to jeden z typowych wykwitów literatury postmodernistycznej. I dodałabym paradoksalnie: to udana i jednocześnie chybiona książka. Zależnie od oczekiwań. Ale po kolei.

Jako się rzekło, książkę budują dwie minipowieści: Nocturine oraz Cunnighamella. Jaka ich treść, fabuła?
W Nocturine zderzamy się z „demonicznymi” manekinami grasującymi w wielopiętrowej budowli; mamy zagrożone utonięciem miasto (Poznań konkretnie) i sześciu narratorów (sześciu rozdziałów) na rozmaite sposoby ze sobą związanych.
Z kolei Cunnighamella serwuje nam historię kobiety w średnim wieku, wiodącej standardowe życie, która odkrywa w sobie umiejętności paranormalne. Znów miejskie bloczysko. I mieszkańcy tegoż padający jak muchy – za przyczyną pleniących się w ich płucach zabójczych roślin.

W trakcie tych opowieści (zwłaszcza drugiej) wciąż męczyć nas będą pytania w rodzaju „skąd ja to znam?”, „gdzie to słyszałem?”, „gdzie to czytałem?”. Część wyda się od razu znajoma, zlokalizujemy ją łatwo w kulturowym zasobniku-śmietniku. Reszta pozostaje (pozostanie) dla powszechnego odbiorcy nieodkrytą tajemnicą. I tu z pomocą przychodzi wydawca, publikujący na swojej internetowej stronie dodatkowe informacje o inspiracjach tego dzieła (których w publikacji książkowej nie znajdziemy). Niewątpliwie pochodzące spod klawiatury samego autora.
Lista inspirujących źródeł jest wyjątkowo długa. Liczona nie w dziesiątkach, a w setkach. Znajdziemy tu, skrupulatnie wymienione z nazwy, adresu strony internetowej, tytułu, nazwiska – piosenki, filmy, seriale, programy telewizyjne, reklamy i etykiety, gazety i czasopisma, wreszcie książki, opowiadania, wiersze, artykuły i komiksy. Dość powiedzieć, że w kosmosie wyliczanki znajdziemy W pustyni i w puszczy H. Sienkiewicza obok Wojny polsko-ruskiej pod flagą biało-czerwoną D. Masłowskiej, Strasznego dziadunia M. Rodziewiczówny obok Rzeki genów R. Dawkinsa, Malowanego ptaka J. Kosińskiego przy Szoku po przybyciu bogów E. von Dänikena, Pamiętnik Anastazji P. Anastazji Potockiej obok 49 idzie pod młotek T. Pynchona, Siekierezadę E. Stachury obok Kamiennych tablic W. Żukrowskiego, a Prozy S. Grochowiaka przy Nigdy w życiu K. Grocholi. (...)

W końcu, nad tym wszystkim, przy tym wszystkim, w kontekście tego wszystkiego urodzić się musi pytanie natury szerszej: jak daleko można literacko się posunąć w czerpaniu z zasobów kulturowo „przeżutych” bez utraty twórczej autonomii? Czy są, a jeśli tak, to gdzie, granice dla tego typu harcowania? Ile razy trawić możemy pokarm już dawno i wielokrotnie przetrawiony?

Udana i jednocześnie chybiona książka – stwierdziłam nieco wcześniej. Udana niewątpliwie dla tych, których bawią postmodernistyczne sztuczki (...).

Proza napisana jest biegle, nie sposób nie zauważyć setnej zabawy w klejeniu, kolażu, nawiązaniach i aluzjach cytacyjnych. A też wychodzi autorowi – nacechowanym bujną wyobraźnią – budowanie napięcia oraz konstruowanie zamkniętych całości.
Dlatego z niejakim zaciekawieniem będę oczekiwała na inną książkę Ł. Drobnika – samodzielną, bez zapożyczeń, która podejmie trud prowadzenia własnymi ścieżkami. Bowiem odnoszę wrażenie, iż autora byłoby na to stać, mimo młodego (jak na prozaika) wieku. W każdym razie tego utalentowanemu prozaikowi życzę.
Wanda Skalska


Łukasz Drobnik Nocturine. Cunninghamellahttp://wforma.eu/12,nocturine.-cunninghamella.html