PISMO SZYBKIE, Śniące ciała

Andrzej Ballo Niczyje

Maciej Bieszczad Pasaże

Maciej Bieszczad Ultradźwięki

Zbigniew Chojnowski Co to to

Tomasz Dalasiński Dzień na Ziemi i 29 nowych pieśni o rzeczach i ludziach

Kazimierz Fajfer Całokształt

Zenon Fajfer Pieśń słowronka

Piotr Fluks Nie z tego światła

Anna Frajlich Szymborska. Poeta poetów

Adrian Gleń Jest

Jarek Holden Gojtowski Urywki

Jarosław Jakubowski Baza

Jarosław Jakubowski Koń

Waldemar Jocher dzieńdzień

Jolanta Jonaszko Nietutejsi

Bogusław Kierc Dla tego

Andrzej Kopacki Życie codzienne podczas wojny opodal

Jarosław Księżyk Hydra

Kazimierz Kyrcz Jr Punk Ogito w podróży

Franciszek Lime Garderoba cieni

Artur Daniel Liskowacki Do żywego

Grażyna Obrąpalska Zanim pogubią się litery

Elżbieta Olak W deszczu

Gustaw Rajmus >>Dwie Historie<< i inne historie

Juan Manuel Roca Obywatel nocy

Karol Samsel Autodafe 6

Kenneth White Przymierze z Ziemią

Andrzej Wojciechowski Budzą mnie w nocy słowa do zapisania

Wojciech Zamysłowski Birdy peak experience

City 6. Antologia polskich opowiadań grozy

2016-01-09 16:31

mali ludzie mają takie same śniące ciała jak wszyscy inni. mają małą krew i strach, i skórę, aby nie wymknąć się ciału, i stopy do stawiania. powinnaś wyjść na mróz czy na błoto, czy na jakąkolwiek porę roku, zawrotów głowy możesz doznawać podczas pracy, wyjść i wejść po schodkach do małej galerii handlowej wyśnionej przez małych ludzi, która nazywa się „Luwr”. w sumie to magia, dopóki nie dopuścisz do siebie świadomości tego, co dzieje się w palcach, którymi dotykasz poręczy albo nie powiesz „szkoda czasu”. z tym, że czas jest tutaj zatrzymany, a „Luwr” małych ludzi bez przerwy oświetlony złoto.

[drabble]

Dodaj link do: