nowości 2024

Anna Andrusyszyn Pytania do artystów malarzy

Edward Balcerzan Domysły

Anna Frajlich Odrastamy od drzewa

Adrian Gleń I

Guillevic Mieszkańcy światła

Gabriel Leonard Kamiński Wrocławska Abrakadabra

Wojciech Ligęza Drugi nurt. O poetach polskiej dwudziestowiecznej emigracji

Zdzisław Lipiński Krople

Krzysztof Maciejewski Dwadzieścia jeden

Tomasz Majzel Części

Joanna Matlachowska-Pala W chmurach światła

Piotr Michałowski Urbs ex nihilo. Raport z porzuconego miasta

Anna Maria Mickiewicz Listy z Londynu

Karol Samsel Autodafe 7

Henryk Waniek Notatnik i modlitewnik drogowy III

Marek Warchoł Bezdzień

Andrzej Wojciechowski Zdychota. Wiersze wybrane

książki z 2023

Andrzej Ballo Niczyje

Maciej Bieszczad Pasaże

Maciej Bieszczad Ultradźwięki

Zbigniew Chojnowski Co to to

Tomasz Dalasiński Dzień na Ziemi i 29 nowych pieśni o rzeczach i ludziach

Kazimierz Fajfer Całokształt

Zenon Fajfer Pieśń słowronka

Piotr Fluks Nie z tego światła

Anna Frajlich Szymborska. Poeta poetów

Adrian Gleń Jest

Jarek Holden Gojtowski Urywki

Jarosław Jakubowski Baza

Jarosław Jakubowski Koń

Waldemar Jocher dzieńdzień

Jolanta Jonaszko Nietutejsi

Bogusław Kierc Dla tego

Andrzej Kopacki Życie codzienne podczas wojny opodal

Jarosław Księżyk Hydra

Kazimierz Kyrcz Jr Punk Ogito w podróży

Franciszek Lime Garderoba cieni

Artur Daniel Liskowacki Do żywego

Grażyna Obrąpalska Zanim pogubią się litery

Elżbieta Olak W deszczu

Gustaw Rajmus >>Dwie Historie<< i inne historie

Juan Manuel Roca Obywatel nocy

Karol Samsel Autodafe 6

Kenneth White Przymierze z Ziemią

Andrzej Wojciechowski Budzą mnie w nocy słowa do zapisania

Wojciech Zamysłowski Birdy peak experience

City 6. Antologia polskich opowiadań grozy

PONIEWCZASIE. Eugeniusz Tkaczyszyn-Dycki » PONIEWCZASIE. Dębicki Zdzisław Klemens

PONIEWCZASIE. Dębicki Zdzisław Klemens

2022-10-30 13:40

DĘBICKI ZDZISŁAW KLEMENS (1871-1931). Helia, czyli Maria Czesława Przewóska. Szukam poetki Przewóskiej w słownikach, zaglądam tu i ówdzie: „Świat ludzi praktycznych, trzeźwych, przystosowanych do okoliczności, nie rozumiał jej i odczuwać nie mógł. Niejedna z jej książek spotkała się z przemilczeniem krytyki, liczącej się z upodobaniami szerokich kół. Na tle realizmu w sztuce i materializmu w filozofii, jej górny, polotny styl literacki, nie wszystkim był dostępny”.
Zwróćmy uwagę na „polotny styl literacki”, o którym pisał Zdzisław Dębicki w 1924 roku. I ponownie Dębicki, nie rezygnujmy z jego rozpoznań: „Zapatrzona wśród nocy w gwiazdę Polski, pełna wiary i ufności, że rozbłysnąć ona musi nowem i wielkiem światłem, krzewiąca dokoła siebie tę wiarę i ufność, była M. Czesława Przewóska w okresie naszej niewoli narodowej jednym z tych wolnych duchów, które wyłamały się z jarzma i uczyniły wewnętrzne życie swoje – niezależnem, niezdolnem do kompromisów”.
Zdzisław Dębicki intryguje mnie również jako poeta, autor tomu „Ekstaza”. Nie wykluczam, że jutro lub pojutrze skupię się nad „Ekstazą” Dębickiego, ale najpierw pobądźmy z twórczością Marii Czesławy Przewóskiej („apostołka wszystkiego, co wzniosłe, czyste, piękne i szlachetne”), zwłaszcza że Przewóska pozostaje w moim posiadaniu.

[13 VII 2022]
© Eugeniusz Tkaczyszyn-Dycki