POZWALAM SOBIE NA WIERSZ, 5 - Wydawnictwo FORMA

Andrzej Ballo Niczyje

Maciej Bieszczad Pasaże

Maciej Bieszczad Ultradźwięki

Zbigniew Chojnowski Co to to

Tomasz Dalasiński Dzień na Ziemi i 29 nowych pieśni o rzeczach i ludziach

Kazimierz Fajfer Całokształt

Zenon Fajfer Pieśń słowronka

Piotr Fluks Nie z tego światła

Anna Frajlich Szymborska. Poeta poetów

Adrian Gleń Jest

Jarek Holden Gojtowski Urywki

Jarosław Jakubowski Baza

Jarosław Jakubowski Koń

Waldemar Jocher dzieńdzień

Jolanta Jonaszko Nietutejsi

Bogusław Kierc Dla tego

Andrzej Kopacki Życie codzienne podczas wojny opodal

Jarosław Księżyk Hydra

Kazimierz Kyrcz Jr Punk Ogito w podróży

Franciszek Lime Garderoba cieni

Artur Daniel Liskowacki Do żywego

Grażyna Obrąpalska Zanim pogubią się litery

Elżbieta Olak W deszczu

Gustaw Rajmus >>Dwie Historie<< i inne historie

Juan Manuel Roca Obywatel nocy

Karol Samsel Autodafe 6

Kenneth White Przymierze z Ziemią

Andrzej Wojciechowski Budzą mnie w nocy słowa do zapisania

Wojciech Zamysłowski Birdy peak experience

City 6. Antologia polskich opowiadań grozy

POZWALAM SOBIE NA WIERSZ, 5

2019-02-05 15:13

Pojawiają się wszędzie, w każdej chwili, w każdym dniu i w każdej nocy – wędrówki. Są dniem i nocą, są jawą i snem. Przeszłość jest wędrówką i przyszłość jest wędrówką. Każdy ruch, każda czynność, ale i leniwe wylegiwanie się w łóżku też jest wędrówką (a kto wie, może to leżenie najbardziej).
W wędrówce najważniejsze jest to, co za rogiem, za zakrętem, za niedokończoną jeszcze myślą.
Bo tam zawsze coś jest.
Póki istnieję – napotykam.

TRWAŁOŚĆ*

rzekło drzewo wędrowcowi
jeżei wierzysz w trwałość
powinieneś zbierać
tylko nie tłukące się przedmiorty
a najprawdopodobniej
powinieneś iść

PS.
Póki istnieję.
Póki wędruję.

* (Janusz Adamkowski, „Ciemna strona lustra”, Warszawa 1989, s. 15)

© Tomasz Majzel

Dodaj link do: