nowości 2024

Anna Andrusyszyn Pytania do artystów malarzy

Edward Balcerzan Domysły

Henryk Bereza Epistoły 2

Roman Ciepliński Nogami do góry

Janusz Drzewucki Chwile pewności. Teksty o prozie 3

Anna Frajlich Odrastamy od drzewa

Adrian Gleń I

Guillevic Mieszkańcy światła

Gabriel Leonard Kamiński Wrocławska Abrakadabra

Wojciech Ligęza Drugi nurt. O poetach polskiej dwudziestowiecznej emigracji

Zdzisław Lipiński Krople

Krzysztof Maciejewski Dwadzieścia jeden

Tomasz Majzel Części

Joanna Matlachowska-Pala W chmurach światła

Piotr Michałowski Urbs ex nihilo. Raport z porzuconego miasta

Anna Maria Mickiewicz Listy z Londynu

Karol Samsel Autodafe 7

Henryk Waniek Notatnik i modlitewnik drogowy III

Marek Warchoł Bezdzień

Andrzej Wojciechowski Zdychota. Wiersze wybrane

książki z 2023

Andrzej Ballo Niczyje

Maciej Bieszczad Pasaże

Maciej Bieszczad Ultradźwięki

Zbigniew Chojnowski Co to to

Tomasz Dalasiński Dzień na Ziemi i 29 nowych pieśni o rzeczach i ludziach

Kazimierz Fajfer Całokształt

Zenon Fajfer Pieśń słowronka

Piotr Fluks Nie z tego światła

Anna Frajlich Szymborska. Poeta poetów

Adrian Gleń Jest

Jarek Holden Gojtowski Urywki

Jarosław Jakubowski Baza

Jarosław Jakubowski Koń

Waldemar Jocher dzieńdzień

Jolanta Jonaszko Nietutejsi

Bogusław Kierc Dla tego

Andrzej Kopacki Życie codzienne podczas wojny opodal

Jarosław Księżyk Hydra

Kazimierz Kyrcz Jr Punk Ogito w podróży

Franciszek Lime Garderoba cieni

Artur Daniel Liskowacki Do żywego

Grażyna Obrąpalska Zanim pogubią się litery

Elżbieta Olak W deszczu

Gustaw Rajmus >>Dwie Historie<< i inne historie

Juan Manuel Roca Obywatel nocy

Karol Samsel Autodafe 6

Kenneth White Przymierze z Ziemią

Andrzej Wojciechowski Budzą mnie w nocy słowa do zapisania

Wojciech Zamysłowski Birdy peak experience

City 6. Antologia polskich opowiadań grozy

POZWALAM SOBIE NA WIERSZ Tomasza Majzela » POZWALAM SOBIE NA WIERSZ, 66

POZWALAM SOBIE NA WIERSZ, 66

2022-06-30 16:12

Najgorsze wspomnienie z podstawówki to uczenie się na pamięć. Wierszy... dat... wzorów... Jeszcze gorsze może wspomnienie to konieczne i obowiązkowe recytowanie. Wierszy... dat... wzorów... A już całkowite piekło to wysłuchiwanie ocen za to w końcu jakieśtamnauczeniesię. Wierszy... dat... wzorów... Wiersze, daty, wzory, raz były nawet modlitwy, ale tylko raz, przed pierwszą komunią. Nie poszło mi wtedy (jak zwykle – chciałoby się powiedzieć) najlepiej. Może dlatego, że – ucząc się ich – popełniłem wszystkie możliwe grzechy związane z uczeniem się na pamięć. Na czele z dłubaniem w nosie. Niewiele z tego wszystkiego, czego w życiu uczyłem się na pamięć, pamiętam. Tak jest i już, i dobrze. Bo jak mi się wydaje, to nie my uczymy się czegokolwiek na pamięć, ale pamięć w końcu uczy nas. Najczęściej tego nie wiemy.


PAMIĘTAM*

Wyrzucam brązowe buty
matki. Ciągle pamiętam,
jaka była wtedy dumna.


* Mariusz Ropczyński, „Przewodnik po zaminowanym terenie 2”, Wrocław 2021, s. 146


© Tomasz Majzel