nowości 2024

Anna Andrusyszyn Pytania do artystów malarzy

Edward Balcerzan Domysły

Anna Frajlich Odrastamy od drzewa

Adrian Gleń I

Guillevic Mieszkańcy światła

Gabriel Leonard Kamiński Wrocławska Abrakadabra

Wojciech Ligęza Drugi nurt. O poetach polskiej dwudziestowiecznej emigracji

Zdzisław Lipiński Krople

Krzysztof Maciejewski Dwadzieścia jeden

Tomasz Majzel Części

Joanna Matlachowska-Pala W chmurach światła

Piotr Michałowski Urbs ex nihilo. Raport z porzuconego miasta

Anna Maria Mickiewicz Listy z Londynu

Karol Samsel Autodafe 7

Henryk Waniek Notatnik i modlitewnik drogowy III

Marek Warchoł Bezdzień

Andrzej Wojciechowski Zdychota. Wiersze wybrane

książki z 2023

Andrzej Ballo Niczyje

Maciej Bieszczad Pasaże

Maciej Bieszczad Ultradźwięki

Zbigniew Chojnowski Co to to

Tomasz Dalasiński Dzień na Ziemi i 29 nowych pieśni o rzeczach i ludziach

Kazimierz Fajfer Całokształt

Zenon Fajfer Pieśń słowronka

Piotr Fluks Nie z tego światła

Anna Frajlich Szymborska. Poeta poetów

Adrian Gleń Jest

Jarek Holden Gojtowski Urywki

Jarosław Jakubowski Baza

Jarosław Jakubowski Koń

Waldemar Jocher dzieńdzień

Jolanta Jonaszko Nietutejsi

Bogusław Kierc Dla tego

Andrzej Kopacki Życie codzienne podczas wojny opodal

Jarosław Księżyk Hydra

Kazimierz Kyrcz Jr Punk Ogito w podróży

Franciszek Lime Garderoba cieni

Artur Daniel Liskowacki Do żywego

Grażyna Obrąpalska Zanim pogubią się litery

Elżbieta Olak W deszczu

Gustaw Rajmus >>Dwie Historie<< i inne historie

Juan Manuel Roca Obywatel nocy

Karol Samsel Autodafe 6

Kenneth White Przymierze z Ziemią

Andrzej Wojciechowski Budzą mnie w nocy słowa do zapisania

Wojciech Zamysłowski Birdy peak experience

City 6. Antologia polskich opowiadań grozy

PONIEWCZASIE. Eugeniusz Tkaczyszyn-Dycki » PONIEWCZASIE. Dzięciołowa Krystyna

PONIEWCZASIE. Dzięciołowa Krystyna

2016-05-29 13:03

DZIĘCIOŁOWA KRYSTYNA (1914-1984). O Dzięciołowej niewiele wiadomo („proszę o wyrozumiałość dla autorki, która już przeszło 40 lat przebywa poza Krajem”), ale nie to jest najważniejsze, w końcu liczy się wyłącznie poezja. Sięgnijmy po lamentację „Na śmierć K. Wierzyńskiego”:

Jęknęła złota struna, boleśnie i smutnie
i urwała w półtonie, ucichła w półsłowie...
Nie uderzy Mistrz rymów w poetycką lutnię
i słów niedomówionych nigdy nie wypowie;

nie wybuchną już więcej – radosne i szumne
pochwalne hymny szczęścia o winie i wiośnie, –
...padł laur olimpijski całunem na trumnę,
rozpłakały się wiersze cicho i żałośnie...

Przemilczam inne teksty Dzięciołowej („Laurka dla Pana Hemara”, „Dusza Polesia”, „Jesień 1939”), choć nie zgadzam się na pominięcia. Zwłaszcza wobec emigrantów.
Zatem z „Laurki dla Pana Hemara” wynotujmy cokolwiek, a nawet cokolwieczek („Bo kiedy mówię: Hemar – / to widzę: Wielkoluda”). Chciałbym dłużej pobyć z poezją Krystyny Dzięciołowej, ale pokonał mnie robak zniechęcenia, każdy z nas orientuje się, czym jest i jak bezwzględnie działa robak zniechęcenia.

Krystyna Dzięciołowa: „Palcem na wodzie. Zbiór wierszy”. Wydanie drugie. Surrey B. C. 1982, s. 96

[X 2010]
© Eugeniusz Tkaczyszyn-Dycki