Zenon Fajfer Pieśń słowronka
Bogusław Kierc Dla tego
Elżbieta Olak W deszczu
Karol Samsel Autodafe 6
Zenon Fajfer Pieśń słowronka
Bogusław Kierc Dla tego
Elżbieta Olak W deszczu
Karol Samsel Autodafe 6
Andrzej Ballo Bodajże
Wenanty Bamburowicz Masy powietrza
Maciej Bieszczad Miejsce spotkania
Kazimierz Brakoniecki Oumuamua. Atlas wierszy światologicznych
Roman Ciepliński Schyłek
Zbigniew Chojnowski Tarcze z pajęczyny
Zbigniew Chojnowski Tyle razy nie wiem
Wojciech Czaplewski Dzieje poezji polskiej
Marek Czuku Nudne wiersze
Tomasz Dalasiński Przystanek kosmos i 29 innych pieśni o rzeczach i ludziach
Michał Filipowski Licytacja kamienia
Anna Frajlich Powroty [wiersze zebrane. tom 2]
Anna Frajlich Przeszczep [wiersze zebrane. tom 1]
Paweł Gorszewski Uczulenia
Jarosław Jakubowski Dzień, w którym umarł Belmondo
Bogusław Kierc Był sobie
Andrzej Kopacki Gra w hołybkę
Zbigniew Kosiorowski Metanoia
Franciszek Lime Formy odbioru. Poetyckie przekazy z Bezrzecza i Szczecina
Piotr Michałowski Światy równoległe
Dariusz Muszer Baśnie norweskie. tom 2
Ewa Elżbieta Nowakowska Gwiazda drapieżnik
Halszka Olsińska Przebyt
Uta Przyboś Jakoby
Agnieszka Rautman-Szczepańska Wypożyczalnia słów
Karol Samsel Autodafe 5
Karol Samsel Fitzclarence
Julia Anastazja Sienkiewicz Wilowska Planetoida, pechowy graf i wielka filozofia. Opowieści z przedwojennego Tuczna i okolic
Bartosz Suwiński Dutki
Inka Timoszyk Nieskończoność podróży
Sławomir Wernikowski Partita
Alex Wieseltier Krzywe zwierciadło
Kenneth White Ciało absolutu
City 5. Antologia polskich opowiadań grozy
eleWator. antologia 2012-2021. proza
Henryk Bereza. Krystyna Sakowicz. Korespondencja
(ur. w 1954 r. w Lesznie) – poeta, krytyk literacki, redaktor. Sekretarz literacki Teatru Nowego w Poznaniu (1980-1988); redaktor działu literackiego czasopisma „Studenta” (1980-1981); prezes koła młodych ZLP w Poznaniu (1980-1981); korepetytor w Konsulacie USA w Poznaniu (1983-1986); współpracownik i autor podziemnej prasy „Solidarności”; internowany w Wojskowym Obozie Specjalnym w Rawiczu (1982). W roku 1988 wyemigrował do Kanady, skąd powrócił jesienią 2018 roku. Mieszka w Dąbrówce Leśnej, wsi na obrzeżu Puszczy Noteckiej. Stypendysta Departamentu Stanu USA (1986); laureat nagród literackich, m.in.: Najlepszy Debiut za Głos pierwszy (1977), podziemna Nagroda im. 3 Maja za Apel poległych i inne wiersze (1984), Medal im. Stanisława Grochowiaka (1976), nagroda Fundacji Nelly i Władysława i Nelly Turzańskich (Toronto 2006). Tłumaczony m.in. na języki: angielski, francuski, hebrajski, ukraiński i węgierski. Opublikował: Głos pierwszy (1973), Dla tego życia (1977), Z pozoru cisza (1980), Apel poległych i inne wiersze (1983), Od „mówienia wprost” do „nowej prywatności”. O poezji lat siedemdziesiątych (1984), Noc (1986), Wiersze nienapisane (Poznań – Toronto 2000), Tak (Lublin – Toronto 2003), Lekcje przyrody (Kraków – Toronto 2006), Iratlan versek (Budapeszt 2008, przeł. Gabor Zsile), Aleppo (Toronto – Berlin 2010), C’est ainisi (Rzeszów – Toronto 2011, przeł. Bogusław Biela), Do prywatnego użytku (Rzeszów – Toronto 2014), Poemes non ecrits (2015, przeł. Bogusław Biela), Dla tego życia (Poznań – Toronto 2018), Pasterz słoneczników (FORMA 2021).
Roman Chojnacki
Powrót do kraju po trzydziestoletnim pobycie w Kanadzie może być szokiem rodzącym osobisty kryzys, który kojarzy się z finałem długotrwałej historycznej wojny, ale ostatecznie zamiast krzyku rozdarcia i rozpaczy wybrzmiewa spokojnie i refleksyjnie jako częściowo spodziewane rozczarowanie.