Karol Samsel Autodafe 8
Artur Daniel Liskowacki laureatem Nagrody Literackiej „Jantar” 2023
za tom wierszy Do żywego
za tom wierszy Do żywego
Karol Samsel Autodafe 8
Anna Andrusyszyn Pytania do artystów malarzy
Edward Balcerzan Domysły
Henryk Bereza Epistoły 2
Roman Ciepliński Nogami do góry
Janusz Drzewucki Chwile pewności. Teksty o prozie 3
Anna Frajlich Odrastamy od drzewa
Adrian Gleń I
Guillevic Mieszkańcy światła
Gabriel Leonard Kamiński Wrocławska Abrakadabra
Wojciech Ligęza Drugi nurt. O poetach polskiej dwudziestowiecznej emigracji
Zdzisław Lipiński Krople
Krzysztof Maciejewski Dwadzieścia jeden
Tomasz Majzel Części
Joanna Matlachowska-Pala W chmurach światła
Piotr Michałowski Urbs ex nihilo. Raport z porzuconego miasta
Anna Maria Mickiewicz Listy z Londynu
Karol Samsel Autodafe 7
Henryk Waniek Notatnik i modlitewnik drogowy III
Marek Warchoł Bezdzień
Andrzej Wojciechowski Zdychota. Wiersze wybrane
[ur. w 1947 r. w Olsztynie / zm. 13.05.2023 r. we Wrocławiu] – poeta, eseista, krytyk. Mieszkał w Warszawie. Laureat Nagrody imienia Barbary Sadowskiej za całokształt twórczości (1994). Prowadził warsztaty „pisania twórczego” w Pracowni Literackiej przy IBL PAN oraz na portalu Pasja Pisania.pl. Wydał m.in. książki prozatorsko-poetyckie: Razem osobno (1994), Razem osobno. Wieloksiążka (1997); tomy wierszy: Plastikowe języki (1979), Okoliczniki są sprzyjające (1982), Z domu normalnych (1985), Stan po (1986), Było jutro, będzie wczoraj (1993), Bezczas i niemiejsce (2003), Kochaina, wiersze używane i nowe (2006), Niższe studia (FORMA 2014) oraz tom esejów Błędnik (FORMA 2012). Na www FORMY prowadził blog "BŁĘDNIK ONLINE Macieja Cisły" – http://www.wforma.eu/blednik-online-macieja-cisly.html.
Maciej Cisło
Euforyczny dziennik pisany po to, żeby łapać „tu i teraz”, pamiętnikowa medytacja z dystansu lat, coś myślowo zaczepnego, a obok liryczna zgoda. Razem: Maciej Cisło żywy i zanotowany.
Maciej Cisło
Nagroda Poetycka im. Krystyny i Czesława Bednarczyków 2016 (nominacja)
Autor przekracza granicę w różnych miejscach i na różne sposoby. Podąża naraz w kilku na pozór wykluczających się kierunkach, zagarniając oddalone od siebie obszary poezji: od fraszki do poważnej refleksji filozoficznej, od ekstatycznej idylli po ludyczną rymowankę, od prozy poetyckiej i aforyzmu, po wywodzące się z tradycji francuskiej wirtuozowskie vilanelle i przejęte z poezji wschodniej rubajaty.
