(ur. w 1948 r. w Nowym Targu) – poeta, autor opowiadań i esejów krytycznoliterackich. Absolwent filologii polskiej na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. Pracował m.in. jako: dyrektor domu kultury w Gryfinie (1978-1980), nauczyciel języka polskiego (1980-1983 i 1994-1997), redaktor techniczny i merytoryczny w wydawnictwie „Glob” (1983-1993), specjalista w Centrum Psychologiczno-Pedagogicznym w Szczecinie (1993-1994), redaktor „Gazety Stargardzkiej” (1997-2000). W roku 1994 uczestniczył w pracach grupy inicjującej powstanie szczecińskiego czasopisma kulturalnego „Pogranicza”. Mieszka w Szczecinie. W latach 1968-1969 debiutował opowiadaniami na antenie Polskiego Radia Szczecin i wierszem na łamach miesięcznika „Morze i Ziemia”. Laureat Nagrody Zielonej Wazy (1973) i Ogólnopolskiego Konkursu Poetyckiego im. ks. Jerzego Popiełuszki (1993); wyróżniony w konkursie Łódzkiej Wiosny Poetyckiej (1991). Publikował m.in. w: „Chrześcijaninie”, „Czasie Kultury”, „Głosie Szczecińskim”, „Kościele nad Odrą i Bałtykiem”, „Kurierze Szczecińskim”, „Morzu i Ziemi”, „Nadodrzu”, „Pobrzeżu”, „Poezji”, „Pograniczach”, „Pomeranii”, „Przeglądzie Powszechnym”, „Spojrzeniach”, „Toposie”, „Twórczości” i „Zbliżeniach” (Australia). Wydał zbiory poetyckie: Po nas choćby cisza (1984), Fotografie z Pompei (1992), cykl wierszy w antologii Nie odkładaj Panie słuchawki (1994), a pod pseudonimem Bartłomiej Piotr Aleksandrowicz wydał dwa arkusze esejów: Motyw demona w kulturze i literaturze (1992) i Motywy liczbowe w literaturze (1992).
Wkrótce DK „13 Muz” i FORMA, w serii TABLICE, wydadzą tom poetycki Nie z tego światła.
