Karol Samsel Autodafe 8
Artur Daniel Liskowacki laureatem Nagrody Literackiej „Jantar” 2023
za tom wierszy Do żywego
za tom wierszy Do żywego
Karol Samsel Autodafe 8
Anna Andrusyszyn Pytania do artystów malarzy
Edward Balcerzan Domysły
Henryk Bereza Epistoły 2
Roman Ciepliński Nogami do góry
Janusz Drzewucki Chwile pewności. Teksty o prozie 3
Anna Frajlich Odrastamy od drzewa
Adrian Gleń I
Guillevic Mieszkańcy światła
Gabriel Leonard Kamiński Wrocławska Abrakadabra
Wojciech Ligęza Drugi nurt. O poetach polskiej dwudziestowiecznej emigracji
Zdzisław Lipiński Krople
Krzysztof Maciejewski Dwadzieścia jeden
Tomasz Majzel Części
Joanna Matlachowska-Pala W chmurach światła
Piotr Michałowski Urbs ex nihilo. Raport z porzuconego miasta
Anna Maria Mickiewicz Listy z Londynu
Karol Samsel Autodafe 7
Henryk Waniek Notatnik i modlitewnik drogowy III
Marek Warchoł Bezdzień
Andrzej Wojciechowski Zdychota. Wiersze wybrane
(ur. w 1953 r. w Suchedniowie / zm. 25.03.2018 r. w Aninie) – pisarz, tłumacz, krytyk, eseista, zastępca redaktora naczelnego miesięcznika Świat Inflant. Laureat Nagrody Fundacji im. Natalii Gall (1995), Nagrody Fundacji Kultury (2000), Nagrody Konkursu Literackiego im. Stefana Żeromskiego (2003). Wydał zbiory opowiadań: Dotknięcie wieku (1996), Sprawiedliwy w Sodomie (1996), Wieża i inne opowiadania (2007), powieści: Odlot dzikich gęsi (2001), Nikodem Dyzma w Łyskowie (2003), Góry na niebie (2005), Burza pod lasem (2007) oraz szkice: Ciche Kraje (2006), Etniczne Dziedzictwo Bałtów (2007), Wyspa Zaczarowana, celtyckie legendy i mity dawnej Irlandii (2008), Herder w Rydze i inne szkice bałtyckie (2008). Wydawnictwo FORMA wydało powieść Rzymska wojna (2012). Na www FORMY prowadził blog "Z DALA OD ZGIEŁKU Tadeusza Zubińskiego" – http://www.wforma.eu/z-dala-od-zgielku-tadeusza-zubinskiego.html.
Tadeusz Zubiński
Rzymska wojna jest powieścią opisująca transformację, jakiej podlegało – w sferze materialnej i duchowej – polskie społeczeństwo ostatnich kilkunastu lat. Znajdziemy w książce to, co najlepsze i najbardziej charakterystyczne w pisarstwie Tadeusza Zubińskiego. Przede wszystkim współczesny „gorący” temat, ujawniający się tutaj w rozrachunku sięgającym korzeniami nierozliczonego okresu PRL, a także szczególny pietyzm dla językowego kształtu i brzmienia.
