Karol Samsel Autodafe 2
Karol Samsel Autodafe 2
Jacek Bielawa Kościelec
Zbigniew Chojnowski Zawsze gdzieś jest noc
Wojciech Czaplewski Książeczka rodzaju
Marek Czuku Stany zjednoczone
Janusz Drzewucki Obrona przypadku. Teksty o prozie 2
Anna Frajlich Laboratorium (wydanie 3, rozszerzone)
Jerzy Franczak Święto odległości
Małgorzata Gwiazda-Elmerych Czy Bóg tutaj
Lech M. Jakób Do góry nogami
Jolanta Jonaszko Bez dziadka. Pamiętnik żałoby
Péter Kántor Czego potrzeba do szczęścia
Bogusław Kierc Notesprospera
Wojciech Klęczar Flu Game
Zbigniew Kosiorowski Zapadnia
Sławomir Kuźnicki Kontury
Bogusława Latawiec Pierzchające ogrody
Artur Daniel Liskowacki Spowiadania i wypowieści
Piotr Michałowski Zaginiony w kreacji. Poemat z przypadku
Dariusz Muszer Baśnie norweskie
Uta Przyboś Tykanie
Karol Samsel Autodafe
Miłosz Waligórski Sztuka przekładu
City 4. Antologia polskich opowiadań grozy
(ur. w 1974 r. w Toruniu) – historyk literatury, krytyk literacki i poeta, w Wydawnictwie FORMA (od 2015 roku) redaktor serii FORMA 21. Mieszka w Toruniu. Autor książek o literaturze: W cieniu poematu. Emigracyjna poezja Mariana Czuchnowskiego (2003), Tradycja i talent. Szkice o poezji emigracyjnej (2006), Sandały Hermesa. Szkice o poezji (2008), Ja, motyl i inne szkice krytyczne (2010), Ślad. Świat poetycki Jerzego Hordyńskiego (2012), Nowe sytuacje polskiego rocka. Teksty, głosy, interpretacje (2016) oraz tomów poetyckich: Ukryty pod topolami (1997), Zdania z wiśni (2000), Baśnie, głosy, przedmioty (2001), Ogrody toruńskie (2006), mikrotony (2011), Spod siódmego żebra (FORMA 2015), Kreska (FORMA 2016), Glinna (FORMA 2017). Współredaktor i redaktor prac zbiorowych, m.in. książki 2014. Antologia współczesnych polskich opowiadań (FORMA 2014).
Teksty były pisane specjalnie do tej antologii, warto więc spojrzeć na zawarte w tomie opowiadania jako na jedną całość, a być może wtedy w umyśle czytelnika powstanie obszerna powieść zatytułowana 2017.
Paweł Tański
Szokująca gra słów i zaskakujące metafory. Język wypowiada wojnę banałowi i wygrywa tę bitwę. Niezwykły kunszt kompozycyjny i mistrzowskie panowanie nad całością.
Paweł Tański
Wiersze Pawła Tańskiego są ciemną magmą wyobraźni, rozwijają się meandryczną logiką, w rytmie sennego porządku, gdzie jak w dobrze znanym kącie, powracają stare graty-tematy. Słowa często testują różne częstotliwości języka, jego tony i półtony, sny i mary.
Paweł Tański
Codzienność służy zmysłom, a zmysły – sztuce. W poezji Pawła Tańskiego obserwujemy kilka wzajemnie dopełniających się aktywności artysty, który ulega pokusie przekładu intersemiotycznego. Rywalizują ze sobą malarstwo i muzyka, ale ostatecznie ustępują dziedzinie trzeciej, którą jest sztuka słowa, znajdująca ujście właśnie w poezji.