Karol Samsel Autodafe 8
Karol Samsel Autodafe 8
Anna Andrusyszyn Pytania do artystów malarzy
Edward Balcerzan Domysły
Henryk Bereza Epistoły 2
Roman Ciepliński Nogami do góry
Janusz Drzewucki Chwile pewności. Teksty o prozie 3
Anna Frajlich Odrastamy od drzewa
Adrian Gleń I
Guillevic Mieszkańcy światła
Gabriel Leonard Kamiński Wrocławska Abrakadabra
Wojciech Ligęza Drugi nurt. O poetach polskiej dwudziestowiecznej emigracji
Zdzisław Lipiński Krople
Krzysztof Maciejewski Dwadzieścia jeden
Tomasz Majzel Części
Joanna Matlachowska-Pala W chmurach światła
Piotr Michałowski Urbs ex nihilo. Raport z porzuconego miasta
Anna Maria Mickiewicz Listy z Londynu
Karol Samsel Autodafe 7
Henryk Waniek Notatnik i modlitewnik drogowy III
Marek Warchoł Bezdzień
Andrzej Wojciechowski Zdychota. Wiersze wybrane
(ur. w 1984 r.) – poetka, prozaiczka, felietonistka. Mieszka w Krakowie. Laureatka wielu ogólnopolskich konkursów poetyckich, nagrodzona m.in. Grand Prix w VI konkursie im. R.M. Rilkego (2007) oraz nagrodą główną w XIII konkursie im. Jacka Bierezina (2007). Wyróżniona w X edycji Konkursu Literackiego PTWK (2010); nominowana do Wrocławskiej Nagrody Poetyckiej Silesius (2010) i Nagrody Literackiej Nike (2011). Tłumaczona na języki: angielski, czeski, łotewski, niemiecki, rosyjski i ukraiński. Publikowała prozę i poezję m.in. w: „Chimerze”, „Czasie Kultury”, „Gazecie Wyborczej”, „Kresach”, „Lampie”, „Portrecie”, „Przekroju”, „Ricie Baum”, „Studium”, „Toposie”, „Twórczości” i „Tygodniku Powszechnym”. Jej teksty ukazały się w antologiach, m.in.: Poeci na nowy wiek (2010), Free Over Blood (2011), 2104. Antologia współczesnych polskich opowiadań (FORMA 2014) i Scattering the Dark (2016). Wydała tomy poetyckie: Zapaść (2009), Nawroty (2010), Trans (2016), Piosenki pikinierów (FORMA 2017) oraz powieść Sztuczki (2016).
To już trzecia antologia współczesnych polskich opowiadań, które proponuje Państwu do lektury Wydawnictwo FORMA. Poprzednie – 2008 i 2011 – przekonały, że tego rodzaju książki czyta się żywo, bardzo dobrze, są bowiem wielogłosowymi opowieściami o naszym świecie, historiami opowiedzianymi językami przeróżnymi, bogatymi w style, bo – jak powiadają mądrzy ludzie – „styl to człowiek”.
Joanna Lech
Piosenki pikinierów to wiersze, które śpiewają o śnie i zmysłach, życiu nocnym i dziennych poruszeniach, czasie utraconym i odzyskiwanym; to pieśni mijających się ludzi, melodie zakwitających dziewcząt i wkraczających w muzykę młodości chłopców.
Sporą stratą, a nawet swego rodzaju „opuszczeniem w lekturze”, byłoby nie dostrzec dobrze przemyślanego, wieloaspektowego bogactwa kryjącego się za antologią prozatorską ostatniej dekady promowaną marką kwartalnika literacko-kulturalnego ‘eleWator’.