Edward Balcerzan Domysły
Wojciech Ligęza Drugi nurt. O poetach polskiej dwudziestowiecznej emigracji
Zdzisław Lipiński Krople
Tomasz Majzel Części
Karol Samsel Autodafe 7
Andrzej Wojciechowski Zdychota. Wiersze wybrane
Andrzej Ballo Niczyje
Maciej Bieszczad Pasaże
Maciej Bieszczad Ultradźwięki
Zbigniew Chojnowski Co to to
Tomasz Dalasiński Dzień na Ziemi i 29 nowych pieśni o rzeczach i ludziach
Kazimierz Fajfer Całokształt
Zenon Fajfer Pieśń słowronka
Piotr Fluks Nie z tego światła
Anna Frajlich Szymborska. Poeta poetów
Adrian Gleń Jest
Jarek Holden Gojtowski Urywki
Jarosław Jakubowski Baza
Jarosław Jakubowski Koń
Waldemar Jocher dzieńdzień
Jolanta Jonaszko Nietutejsi
Bogusław Kierc Dla tego
Andrzej Kopacki Życie codzienne podczas wojny opodal
Jarosław Księżyk Hydra
Kazimierz Kyrcz Jr Punk Ogito w podróży
Franciszek Lime Garderoba cieni
Artur Daniel Liskowacki Do żywego
Grażyna Obrąpalska Zanim pogubią się litery
Elżbieta Olak W deszczu
Gustaw Rajmus >>Dwie Historie<< i inne historie
Juan Manuel Roca Obywatel nocy
Karol Samsel Autodafe 6
Kenneth White Przymierze z Ziemią
Andrzej Wojciechowski Budzą mnie w nocy słowa do zapisania
Wojciech Zamysłowski Birdy peak experience
City 6. Antologia polskich opowiadań grozy
(ur. w 1944 r.) – francuski poeta pochodzenia bretońskiego, dramatopisarz, tłumacz, wykładowca. Autor tomów wierszy: Le Poème du pays qui a faim (1967), Chroniques et croquis des villages verrouillés (1971), Lieux communs, suivi „Dahut” (1974), Boudica, Taliesin et autres poèmes (1980), Oiseaux de Bretagne, oiseaux d’Amérique (1984), Silva rerum (1989), Là, et pas là (2005), Les truc sont démolis (2008), Abalamour (2012), Mauvaises langues (2014), Des proses qui manquent d’élévation (2018), Johnny Onion descend de son vélo (2019). Autor przekładu wierszy szkockiego poety Hugh MacDiarmida Un enterrement dans l’île (2016). W Polsce Paol Keineg przebywał dwukrotnie z okazji wydania Wierszy bretońskich (2007).
FORMA wydała wybór jego nowych wierszy Powrót do Bretanii (FORMA 2020) w przekładzie Kazimierza Brakonieckiego.
Paol Keineg
Paol Keineg nie chce być poetą bretońskim, a tym bardziej poetą francuskim, mimo że jako nieodrodny – i często marnotrawny – syn swojej ziemi uprawia literaturę w tych dwóch językach.
