Zenon Fajfer Pieśń słowronka
Bogusław Kierc Dla tego
Elżbieta Olak W deszczu
Karol Samsel Autodafe 6
Zenon Fajfer Pieśń słowronka
Bogusław Kierc Dla tego
Elżbieta Olak W deszczu
Karol Samsel Autodafe 6
Andrzej Ballo Bodajże
Wenanty Bamburowicz Masy powietrza
Maciej Bieszczad Miejsce spotkania
Kazimierz Brakoniecki Oumuamua. Atlas wierszy światologicznych
Roman Ciepliński Schyłek
Zbigniew Chojnowski Tarcze z pajęczyny
Zbigniew Chojnowski Tyle razy nie wiem
Wojciech Czaplewski Dzieje poezji polskiej
Marek Czuku Nudne wiersze
Tomasz Dalasiński Przystanek kosmos i 29 innych pieśni o rzeczach i ludziach
Michał Filipowski Licytacja kamienia
Anna Frajlich Powroty [wiersze zebrane. tom 2]
Anna Frajlich Przeszczep [wiersze zebrane. tom 1]
Paweł Gorszewski Uczulenia
Jarosław Jakubowski Dzień, w którym umarł Belmondo
Bogusław Kierc Był sobie
Andrzej Kopacki Gra w hołybkę
Zbigniew Kosiorowski Metanoia
Franciszek Lime Formy odbioru. Poetyckie przekazy z Bezrzecza i Szczecina
Piotr Michałowski Światy równoległe
Dariusz Muszer Baśnie norweskie. tom 2
Ewa Elżbieta Nowakowska Gwiazda drapieżnik
Halszka Olsińska Przebyt
Uta Przyboś Jakoby
Agnieszka Rautman-Szczepańska Wypożyczalnia słów
Karol Samsel Autodafe 5
Karol Samsel Fitzclarence
Julia Anastazja Sienkiewicz Wilowska Planetoida, pechowy graf i wielka filozofia. Opowieści z przedwojennego Tuczna i okolic
Bartosz Suwiński Dutki
Inka Timoszyk Nieskończoność podróży
Sławomir Wernikowski Partita
Alex Wieseltier Krzywe zwierciadło
Kenneth White Ciało absolutu
City 5. Antologia polskich opowiadań grozy
eleWator. antologia 2012-2021. proza
Henryk Bereza. Krystyna Sakowicz. Korespondencja
(ur. w 1949 r. w Strzelcach Opolskich, zm. 05.06.2022 r. w Warszawie) – poeta, krytyk literacki, publicysta i felietonista. Mieszka w Warszawie. Prowadził działy literackie w tygodnikach „Tu i teraz” (1982-1985), „Kultura” (1986-1987) i „Wiadomości Kulturalne”(1994-1998); był sekretarzem redakcji miesięcznika „Literatura” (1987-1994), a w latach 2000-2010 pracował w TVP S.A. Jurorował i juroruje w wielu konkursach literackich; w latach 1985-2009 zasiadał w kapitule Warszawskiej Premiery Literackiej. Laureat Nagrody Pióra Czerwonej Róży (1985), Nagrody Międzynarodowego Listopada Poetyckiego w Poznaniu (1989), Nagrody im. Emila Granata (1993), Nagrody im. Klemensa Janickiego (1995), Wielkiego Lauru XII Międzynarodowej Jesieni Literackiej Pogórza w dziedzinie krytyki (2002, 2011). Tom poetycki Ja, Faust wyróżniony został tytułem najlepszej książki poetyckiej roku na Międzynarodowym Listopadzie Poetyckim w Poznaniu (2008). W roku 2017 Kapituła Związku Literatów Polskich przyznała mu laur za całokształt dorobku literackiego. Wydał tomy poetyckie: Z gwiazdą w oku (1975), Przechodzień z Efezu (1979), W wielkim akwarium ciemności (1988), Chandra (2007), Ja, Faust (2008), Rymowanki (2010), Mefisto (2011), Dzieci z Hameln (2012), Totamea (2013), Ostatnia przeprowadzka (2014), Suche łany (FORMA 2015); książki krytycznoliterackie: Sztuka wyboru (1979), Czterdzieści lat poezji polskiej (1985), Za zakrętem (1989), Krytyk w składzie z porcelaną (1990), Witold Gombrowicz. Ferdydurke (1990), Zofia Nałkowska. Granica (1991), Lekcje z Szymborską (1996), Mity konieczne (1997), Potrzeba śmiechu (2002), Poezja mojego czasu (2014), Moje podróże literackie (2017) i inne: Między wierszami (wywiady z pisarzami, 1997), Jest źle, a mogłoby być gorzej (wywiad-rzeka z pisarzem Adamem Zielińskim, 1999), Czarne dziury (wybór felietonów, 2003), Flażolet z Farlandii. 80 lekcji wiersza (poradnik dla początkujących poetów, 2004), Foksal 17 (monografia o Państwowym Instytucie Wydawniczym, 2006), Mój świat, moja Polska (wywiad-rzeka z pisarzem Adamem Zielińskim, 2010), Rozmowa (2015, książka-dialog z Cezarym Sikorskim). Więcej na stronie www.zulinski.pl.
Leszek Żuliński
To odtworzony po wielu latach pamiętnik wyobraźni, w którym największą wagę zyskują – czy może właśnie odzyskują – rzeczy czasem najbłahsze, a symbolem spełnionego szczęścia bywa nie tylko próg miłosnej inicjacji, ale i zupa pomidorowa w domu babci. Bo to również – dokonywane z perspektywy ostatecznej – obrachunki z czasem, który uczy nas smakowania chwil, doznawania życia w każdym jego wymiarze.