Karol Samsel Autodafe 8
Artur Daniel Liskowacki laureatem Nagrody Literackiej „Jantar” 2023
za tom wierszy Do żywego
za tom wierszy Do żywego
Karol Samsel Autodafe 8
Anna Andrusyszyn Pytania do artystów malarzy
Edward Balcerzan Domysły
Henryk Bereza Epistoły 2
Roman Ciepliński Nogami do góry
Janusz Drzewucki Chwile pewności. Teksty o prozie 3
Anna Frajlich Odrastamy od drzewa
Adrian Gleń I
Guillevic Mieszkańcy światła
Gabriel Leonard Kamiński Wrocławska Abrakadabra
Wojciech Ligęza Drugi nurt. O poetach polskiej dwudziestowiecznej emigracji
Zdzisław Lipiński Krople
Krzysztof Maciejewski Dwadzieścia jeden
Tomasz Majzel Części
Joanna Matlachowska-Pala W chmurach światła
Piotr Michałowski Urbs ex nihilo. Raport z porzuconego miasta
Anna Maria Mickiewicz Listy z Londynu
Karol Samsel Autodafe 7
Henryk Waniek Notatnik i modlitewnik drogowy III
Marek Warchoł Bezdzień
Andrzej Wojciechowski Zdychota. Wiersze wybrane
(ur. 1951 r. w Nowym Sączu) – historyk literatury, krytyk literacki, eseista, emerytowany profesor Uniwersytetu Jagiellońskiego [kierownik Katedry Historii Literatury Polskiej XX Wieku na Wydziale Polonistyki UJ (2015-2021)], wiceprezes krakowskiego oddziału Stowarzyszenia Pisarzy Polskich (2008-2014). Odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi (2000), Medalem Komisji Edukacji Narodowej (2008), Srebrnym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” (2011), Medalem za Długoletnią Służbę (2018). Od Prezydenta Krakowa otrzymał odznakę Honoris Gratia (2019). Jego teksty tłumaczone były na: angielski, bułgarski, hiszpański, holenderski, portugalski, rosyjski, rumuński, ukraiński, węgierski i włoski. Rozprawy, szkice, recenzje i felietony publikował m.in. w: „Akcencie”, „Archiwum Emigracji”, „Dekadzie Literackiej”, Kulturze Niezależnej”, „Nowych Książkach”, „Odrze”, „Pamiętniku Literackim”, „the Polish Review”, „Przeglądzie Polskim”, „Ruchu Literackim”, „Tekstach Drugich”, „Twórczości”, „Tyglu Kultury” i „Znaku”. Współautor i redaktor wielu tomów zbiorowych, współredaguje serię wydawniczą „Krakowska Biblioteka Stowarzyszenia Pisarzy Polskich”. Opatrzył wstępem i opracował Wybór poezji Wisławy Szymborskiej w Bibliotece Narodowej (seria I nr 327, 2017); napisał posłowie do Wierszy wszystkich Wisławy Szymborskiej (2023). Autor około 600 publikacji, w tym książek: Jerozolima i Babilon. Miasta poetów emigracyjnych (1998), Jaśniejsze strony katastrofy. Szkice o twórczości poetów emigracyjnych (2001), O poezji Wisławy Szymborskiej. Świat w stanie korekty (2001; przekład nowej wersji na język angielski: World under Revision 2019), Pod kreską. Teksty z lat 1996-2013 (2013, 2017), Bez rutyny. O poezji Wisławy Szymborskiej i Zbigniewa Herberta (2016, książka przełożona na język ukraiński i rosyjski), Nieoczywistość. Posłowia, wstępy, szkice (2017), Ale książki. Dziewięć szkiców o poezji (2021), Drugi nurt. O poetach polskiej dwudziestowiecznej emigracji (FORMA / FLiHB / Polski Fundusz Wydawniczy w Kanadzie 2024).
Wkrótce ukaże się książka Uwikłani. Szkice o Skamandrytach na obczyźnie (FORMA / FLiHB / Polski Fundusz Wydawniczy w Kanadzie 2024).
Wojciech Ligęza
Poeci emigracyjni, o których piszę w tej książce, mają wiele istotnych rzeczy do zakomunikowania czytelnikom, gdyż ich przekazy i przesłania zachowują w tym sensie aktualność, że mówią o kluczowych doświadczeniach człowieka wobec dziejów, społeczeństwa, wspólnoty ludzkiej, kultury i natury, radości oraz niedogodności życia jednostki, wreszcie – przeznaczeń ostatecznych.
Anna Frajlich
W lirykach Anny Frajlich kategoria zamieszkiwania tworzy prywatną kronikę, wyzwala refleksje o czasie utraconym, płynącym i odzyskanym. Być i mieszkać to filozoficzne zadanie wyznaczania sensu i rozumienia losu podczas wędrówki po labiryncie niejasnych przypadków.
Anna Frajlich
W swych lirykach z pierwszego okresu Anna Frajlich ujawnia kłopot z istnieniem na pograniczu dwóch światów – ojczyzny i obczyzny, pokazuje skalę zmiennych nastawień oscylujących pomiędzy negacją a afirmacją, poszukuje dystansu wobec niedogodności położenia w świecie i świetnie rozumie, że zadanie kształtowania własnego „ja” w nowych warunkach nie może zostać oderwane od form artystycznego wyrazu.
