Kopacki Andrzej

(ur. w 1959 r.) – eseista, poeta, tłumacz, literaturoznawca, redaktor „Literatury na Świecie”. Pracuje w Instytucie Germanistyki Uniwersytetu Warszawskiego. Mieszka w Warszawie. Wyróżniony nagrodą im. Mörikego (2006), i Nagrodą Poetycką imienia K.I. Gałczyńskiego „Orfeusz” za tom Sonety, ody, wiersze dla Marianny (2021); nominowany do Nagrody Literackiej Gdynia (2022); laureat nagród dla tłumaczy, m.in. Fundacji Roberta Boscha (2000) i „Europejski Poeta Wolności” (2012). Opublikował m.in. tomy esejów: Liryka Hansa Magnusa Enzensbergera (1999), Spod oka (2002), Literatura samonegacji (2009), Muszle w kapeluszu (2012), Rozmowa o drzewach (2016), Praca Kaliope. Eros i narracja (2020), 21 wierszy w przekładach i szkicach (2021) i tomy wierszy: stan przejścia (2002), Chansons de gestes (Austria, 2005), Kreski (2006), An der Ampel (Austria, 2011), Bisweilen andere Launen (Niemcy, 2017), Inne kaprysy (FORMA / FLiHB 2019), Sonety, ody, wiersze dla Marianny (FORMA / FLiHB 2020), Gedichte für Marianna (Niemcy, 2021), Gra w hołybkę (FORMA / FLiHB 2022), Życie codzienne podczas wojny opodal (FORMA / FLiHB 2023). Autor sztuki teatralnej Kokaina (2003) oraz napisanej wspólnie z Anną Górecką powieści Dwoje (2017). Redaktor i współtłumacz zbioru wierszy Hansa Magnusa Enzensbergera Ausgewählte Gedichte / Utwory wybrane (2001) oraz Bertolta Brechta Ten cały Brecht (2012). Na język polski przełożył utwory takich autorów jak: Gottfried Benn, Walter Benjamin, Durs Grünbein, Michael Krüger, Golo Mann, Else Lasker-Schüler i Max Weber.