Zenon Fajfer Pieśń słowronka
Zenon Fajfer Pieśń słowronka
Andrzej Ballo Bodajże
Wenanty Bamburowicz Masy powietrza
Maciej Bieszczad Miejsce spotkania
Kazimierz Brakoniecki Oumuamua. Atlas wierszy światologicznych
Roman Ciepliński Schyłek
Zbigniew Chojnowski Tarcze z pajęczyny
Zbigniew Chojnowski Tyle razy nie wiem
Wojciech Czaplewski Dzieje poezji polskiej
Marek Czuku Nudne wiersze
Tomasz Dalasiński Przystanek kosmos i 29 innych pieśni o rzeczach i ludziach
Michał Filipowski Licytacja kamienia
Anna Frajlich Powroty [wiersze zebrane. tom 2]
Anna Frajlich Przeszczep [wiersze zebrane. tom 1]
Paweł Gorszewski Uczulenia
Jarosław Jakubowski Dzień, w którym umarł Belmondo
Bogusław Kierc Był sobie
Andrzej Kopacki Gra w hołybkę
Zbigniew Kosiorowski Metanoia
Franciszek Lime Formy odbioru. Poetyckie przekazy z Bezrzecza i Szczecina
Piotr Michałowski Światy równoległe
Dariusz Muszer Baśnie norweskie. tom 2
Ewa Elżbieta Nowakowska Gwiazda drapieżnik
Halszka Olsińska Przebyt
Uta Przyboś Jakoby
Agnieszka Rautman-Szczepańska Wypożyczalnia słów
Karol Samsel Autodafe 5
Karol Samsel Fitzclarence
Julia Anastazja Sienkiewicz Wilowska Planetoida, pechowy graf i wielka filozofia. Opowieści z przedwojennego Tuczna i okolic
Bartosz Suwiński Dutki
Inka Timoszyk Nieskończoność podróży
Sławomir Wernikowski Partita
Alex Wieseltier Krzywe zwierciadło
Kenneth White Ciało absolutu
City 5. Antologia polskich opowiadań grozy
eleWator. antologia 2012-2021. proza
Henryk Bereza. Krystyna Sakowicz. Korespondencja
copyright © http://szafa.kwartalnik.eu 2017
Tomik „Wyraj” Bartosza Suwińskiego to zbiór poezji rejestrującej cykle natury, obrazy przyrody, zjawiska podpatrzone gdzieś z dala od ruchliwych miast, presji cywilizacji, gonitwy za sukcesem. To utwory operujące spokojnym tokiem słów, narastającym wprost proporcjonalnie do monotonnego rytmu puszczy, po której zdaje się spacerować mówiący w tych tekstach. Dostrzega on rzeczy niewidzialne dla przeciętnego człowieka, który uległ presji pośpiechu, pogoni, dyktatury ważnych celów, realizowania misji, podejmującego ogłupiające strategie, które, jak mu wmówiono, mają uczynić go bogatszym, szczęśliwszym. Te niewidzialne dla innych rzeczy to jabłko wiszące na pozbawionych już liści drzewach, dymy z ognisk mieszające się z chmurami, poczucie gęstości powietrza wypełnionego dźwiękiem świerszczy, mgły na wyciągnięcie dłoni, ruch słońca na murach. Tomik zawiera zapisy rzeczy zwykłych w swojej naturalnej prostocie. To jakby poetycka pamięć fotograficzna. Przestrzeń, która dostarcza wrażeń podmiotowi mówiącemu, określić możemy jako pozamiejską, przyrodniczą, naturalną, wiejską, prowincjonalną. Percepcja otoczenia ma w sobie coś ze sposobu poznawania świata przez dziecko, które odbiera go wprost, takim, jakim ukazuje mu się poprzez bodźce zmysłowe. Być może to sprawia, że czytając „Wyraj” odczuwamy odprężenie, wynikające z dystansowania się do rzeczywistości spoza poetyckiego tomu.
Większość tekstów to miniatury poetyckie. Treści skondensowane w kilku wersach, będące katalogowaniem ujęć, mgnień, kadrów, chwil. To utwory powściągliwe. Emocje nie są głównym obiektem refleksji. Miejscami jedynie je wyczuwamy, domyślamy się ich między wierszami.
Czytając tomik, nie mogłem oprzeć się wrażeniu, że ma on coś wspólnego ze stylem haiku. Zastanawiałem się, jak to jest, że ton haiku wyraźnie jest wyczuwalny, a utwory formalnie haiku jednak nie są. Otóż po chwili namysłu zauważyłem, że teksty haiku „ukrywają się” w wierszach Suwińskiego. Czasami chciałoby się dokonać na nich pewnych operacji przy pomocy nożyczek i tak je przyciąć, aby forma japońskiej poezji stała się widoczna gołym okiem. Niekiedy zauważyć można, że utwór składający się z sześciu czy dziewięciu nawet wersów jest jakby sumą dwóch, trzech utworów typu haiku. Nie dostrzegłbym tego jednak, gdyby nie treść i sposób obrazowania świata, który bardzo przypomina japońską poezję.
To, co napisałem, jest oczywiście tylko moim subiektywnym spostrzeżeniem. Zakładam jednak, że poruszona przeze mnie kwestia zaintryguje niejednego i sprowokuje go do lektury poezji Bartosza Suwińskiego. Warto.
Paweł Dąbrowski
Bartosz Suwiński Wyraj – http://www.wforma.eu/wyraj.html