Karol Samsel Autodafe 8
Artur Daniel Liskowacki laureatem Nagrody Literackiej „Jantar” 2023
za tom wierszy Do żywego
za tom wierszy Do żywego
Karol Samsel Autodafe 8
Anna Andrusyszyn Pytania do artystów malarzy
Edward Balcerzan Domysły
Henryk Bereza Epistoły 2
Roman Ciepliński Nogami do góry
Janusz Drzewucki Chwile pewności. Teksty o prozie 3
Anna Frajlich Odrastamy od drzewa
Adrian Gleń I
Guillevic Mieszkańcy światła
Gabriel Leonard Kamiński Wrocławska Abrakadabra
Wojciech Ligęza Drugi nurt. O poetach polskiej dwudziestowiecznej emigracji
Zdzisław Lipiński Krople
Krzysztof Maciejewski Dwadzieścia jeden
Tomasz Majzel Części
Joanna Matlachowska-Pala W chmurach światła
Piotr Michałowski Urbs ex nihilo. Raport z porzuconego miasta
Anna Maria Mickiewicz Listy z Londynu
Karol Samsel Autodafe 7
Henryk Waniek Notatnik i modlitewnik drogowy III
Marek Warchoł Bezdzień
Andrzej Wojciechowski Zdychota. Wiersze wybrane
17 września 1985
Wpychaliśmy do pociągu dzieci kolonijne, którymi się tu opiekowaliśmy jako wychowawcy. Gdy pociąg ruszał, w ostatniej chwili wyskoczyliśmy na peron, dzieci odjechały. Aby nie zostać samej, przyłączyłam się do kliki wychowawców, było ich wielu w półciemnościach. Członków tej organizacji charakteryzowała pedanteria odnosząca się do rzeczy, nie do ludzi. W domach mieli srebrzyście powyklejane folią aluminiową nawet rondle. Trzymali się twardo swoich reguł, co oznaczało posłuszeństwo wyższej kadrze. Wiedzieli, że jest w tym jakiś praktyczny, życiowy cel i że takie postępowanie łamie duszę jak upór, jednak byli w tym bezwzględni. O dzieci nikt nie dbał, z dziećmi nikt się nie liczył.
